Tatlong Segundo

chapter2

Jeyah's Pov.

nandito kami ngayon sa Bagong school namin ng kaibigan ko dito kasi kami na scholar.

Hayy sana naman maging maganda ang buhay namin dito sa M.U
Meldiv university pang mayaman talaga ang name ng school na to ehh..
Sino kayang may ari nito ang ganda talaga ehhh.. ang aliwalas tingnan yung labas napakalinis wala kang makikitang kalat.

Sana naman yung mga ugali ng estudyante dito kasing linis ng paligid ng paaralan na ito para laging happy:)

Don kasi sa pinanggalingan namin school lagi kaming binubully ng mga estudyante don eii.

Dahil lang sa mahirap kami at hindi bago ang kasuotan at mga gamit namin binubully na kami

Kami naman wala lang hindi nalang namin pinapansin
Tinatanggap nalang ang pangaalipustang ginagawa samin ng mga estudyante don.

Kaya nga sana maiba naman.

Sana matanggap kami dito ng kapwa kamag aral namin.

Sana hindi na mangyari samin yung mga nangyari nung nakaraang taon

Sana walang magsabi samin dito na isa lang kaming hamak na hampas lupa at ang tinitirhan ay skwater kase sa mga sinasabi nila wala naman totoo don eiii..

Kaya para samin napakasakit non kasi hindi naman totoo.

Pero kung mangyari man ulet yon hindi ko na alam kung dapat ba kaming manahimik ulet tiisin ang sakit ng mga binibitawan nilang salita.

Pero wait magpapakilala muna ako sa mga readers:)

Ako nga pala si jeyah anne lorenzo 16 years old.

Wala na akong pamilya pero may mga kamag anak naman yon nga lang malayong malayo sila at yung malayong yon hindi ko alam kung saan.

Pareho kami ni mia mae yung bestfriend ko wala na din siyang pamilya.

[Hahaha wag kayong maingay mga readers ha? Inunahan ko na siya hehe]

So ayon nga kami nalang ang magkasama

Nagkakilala kami sa bahay ampunan
Pareho kaming inampon ng mga umampon samin[gets niyo ba mga readers]

So ayon sa kasamaang palad pareho silang nawala samin

Huhu naluluha na naman ako pag naaalala ko ehh..

At ayon nga wala na kaming nabalitaan sa kanila.

Pero may part parin sakin na umaasa
Na sana buhay pa sila.

At sa mga totoong mga magulang ko naman:(

Wala na talaga sila 5 years old palang ako nang nawala sila sakin.

Kay mia naman hayaan niyong siya ang magkwento hehehe back to reality na tayo.

Ayon nga papasok na kami ng gate natigilan kami ng kaibigan ko sa mga babaeng nagsisigawan hehe nakakita siguro ng mga ipis:)

“Drew akin kanalang!!!

“ paul pa kiss!!

“ drew ibibigay ko ang alapaap"...“
-_-

sigawan ng mga babae hahah
Natawa ako don sa alapaap.
Pero ito kami ni mia walang pake di naman namin kita ang nangyayare dahil kumpulan ang mga babae nawala na nga lang bigla ang mga tao sa dadaanan namin ehhh hahaha^ _^

Pati pala ipis ngayon may mga name na at ang gaganda pa ng pangalan ha?

Pero salamat sa kanila mas mapapadali ang paghahanap namin sa room namin hahaha at salamat d kami napansin ng mga estudyante