Detesting The World In Between <DROPPED> -too Young When i Created This

Chapter 12 [Princess of the Second Dynasty]

<Fon's POV>

Unti-unti kong minulat ang mga mata ko dahil sa liwanag na nanggaling sa siwang nang bintana na tumama sa aking mukha, kinapa ko yung phone ko. Napabangon ako bigla nang maalala ang nangyari, linibot ko ang paningin ko sa paligid.

"Nasan ako?" Nasabi ko sa sarili ko.

Nandito ako ngayon sa isang silid na napaka laki, silid ba to o Hotel? Nabigla ako nang may magsalita sa likuran ko kaya napalingon ako

"Thank God Your awake" naka ngiting sabi nya na bakas ang pangungulila sa mukha na may halong tuwa

lalaki sya na sa tantsa ko ay around his 20's na ata ang gwapo nya kasi, naka formal attire ito and may crown sa ibabaw ng ulo nya, Hari? Why so young? He looks familiar, di ko maalala saan

"Who are you? Asan ako?" Tanong ko skanya

nakita kong ngumiti ito at bigla nalang lumapit sa akin na syang kinabigla ko kaya napa usog ako ng kunti sa kinauupuan ko. I see he noticed my reaction kaya dumestansya sya sa akin ng kunti tapos umupo sa higaan tabi ko at hinawakan ang kamay ko. Napatingin ako sa mga mata nya na may bahid nang tuwa at pangulila na hindi ko maintindihan, nabigla ako sa sunod na nangyari dahil parang nag galing sa mata nya at nag flash sa akin ang isang alaala galing sa kanya

"Dada! Dada! Li ka!"
"Bakit? Anong nakita mo?"
"Yung paro-paro may yayay"
"Hala patingin"
"Ayan oh! Dada pagalingin mo sya, indi sya makalipad pag may yayay yung isang pakpak nya"
"Baby Dy, there are things that can be healed and things that can't be. Here I'll put it down, look..... isn't she broken?"
"Yeah, it can't fly"
"But look at it, it still walks to where it wants or should I say It Have to Go"
"Hala dada, tulungan natin sya, don't you have the nono yayay power?"
"Oo, Pero selfish yung nono yayay ni dada mo, it only works on me, kaya nga dada don't want you to get hurt, cuz I can't afford to see you hurt and dada can't do anything"
"No! There's still something you can do"
"Oh? What is that?"
"Dada, thank you for not leaving me, just that and I'll be okay"

Bumitaw ako sa pagkahawak nya sa kamay ko, napaatras ako sa bigla at di ko alam ang sasabihin sa nangyari I did not noticed na may namuong luha sa mga mata ko

"W-what was that?" Nagtataka at nanginginig kong sabi

di ko alam bakit ako apektado sa nakita ko, siguro dahil kamukha ko ang batang yun, na kasama ang ama nya yung bata sa panaginip ko. Hindi ko alam, maramaming hindi ko maintindihan na nangyayari sa akin ngayon. Nakita kong may bahid na ng luha sa mata ng lalaking kaharap ko ngayon, at nakangiti ng napakatamis, mukhang nakita ko, ngiting pamilyar sa akin

"It's one of my powers, anything related to myself, I can able to let others see what I feel or think or remember. And what you saw is my deepest special memory" naiyak nyang sabi

Natulala ako, at tumulo na ang luhang kanina pa gustong kumawala sa aking mga mata. If that kid is who I think it is then that means the guy was............... napahawak ako sa bibig ko, humihikbi sa iyak na may halong tuwa, galit lungkot at pangungulila na nadarama. He didn't talk and he Hugged me and dip my head to his comforting shoulder. He didn't talk but his actions tells me that he is the father I've been longing for. At ang sumunod na salita nya ang nagbigay sa akin ng matinding pag iyak

"Sssshhh, I won't let you be far from me again, dada is here" sabay hawak nya sa likod ng ulo ko upang patahanin

The father that I thought was abroad, the one who sends me letters and have forgotten the face for over 20 years. We've met and his here besides me