အမုန္းတို႕ျဖင့္ဖြဲ႕သီေသာ ***

ဟာာ ေနာက္က်ေနပါပီကြာ " နာရီကိုငုတ္ျကည့္ရင္းး ေျခလွမ္းျကဲမ်ားစြာျဖင့္ အလုပ္သြားရန္ျပင္ဆင္ေနေသာ မာနရွင္တေယာက္ အခ်ိန္ကိုေလးစားေသာသူ႕အဖို႔ တစ္စကၠန္႔ေလးမ်ွမကုန္ဆံုးေစခ်င္ ။
စားေတာ္ခန္းသို႕အေျပးအလႊားဝင္လာရင္း စားပြဲေပၚရွိအသင့္ေဖ်ာ္ေကာ္ဖီခြက္အား ေမာ့ခ်လိုက္သည္ " ေအာ္ လူေလးရယ္ ပူကုန္ပါအုန္းမယ္ ေနာက္က်သြားတယ္ထင္တယ္ "
ဟုတ္တယ္ ျကီးေမ က်ြန္ေတာ္ညကသိပ္အိပ္မေပ်ာ္တာနဲ႕ မနက္မိုးလင္းေလာက္မွxေပ်ာ္သြားလို႕ " က်ြန္ေတာ္သြားျပီးျကီးေမ "
ေအးပါကြယ္ "
တလမ္းလံုးမေက်နပ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ " အဲ႕ဒါဒင္းေလးေျကာင့္ သူ႕အေျကာင္းေတြးရင္းအဲ႕လိုျဖစ္ေနတာ ဟာ ကြာ မျဖစ္သင့္တာ ငါဆိုတာမာနရွင္ ငါ့စိတ္ေတြလြယ္လြယ္နဲ႕ယိုင္တတ္တာမဟုတ္ဘူး " စိတ္ထဲေတြ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားမရျဖစ္ေနသည္။ ဟာ ဒီမီးပြဳက္ကလည္းျကာလိုက္တာ ေတာက္ " ဟင္ ေဘးဘက္ကိုျကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ကထြက္လာေသာ့ အမုန္းကိုသူေတြ႕ေလသည္

သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းပါသည္ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႕ဆံုးျဖတ္ခဲ႕သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားဘယ္ဆီမ်ားေရာက္သြားလည္းပင္မသိေတာ့ အျဖဴေရာင္shirtေလးေတြသာဝတ္တတ္ေသာ အမုန္းရဲ႕အျပံဳးကလည္း ျဖဴစင္သည္" ျကည္နဴးေနေသာအေတြးမ်ားျဖင့္ ျပံဳးေနေသာနႈတ္ခမ္းမ်ားက တည္ျငိမ္သြားခဲ႕သည္ "အမုန္းေဘး
တြင္ရပ္ေနေသာေကာင္ေလးကေကာဘယ္သူလဲ ရုပ္ရည္က ခန္႕သည္ အသက္ကရြယ္တူေလာက္ပင္ထင္သည္ သူတို႕စကားေျပာေနပံုကတရင္းတနိီးပင္ သူကဘယ္သူလဲ အမုန္းေဘးမွာဘာလို႔သူရွိေနတာလဲ အမုန္းသူ႕နဲ႕စကားေျပာရင္ျပံဳးတဲ႕အျပံဳးက---- ေတာက္ " ရင္နင့္ေအာင္ခံစားရသူအဖို႕ ေဒါသမ်ားနွင့္သဝန္တိုမႈမ်ားေရာယွက္ကာ ေဘးကကားမ်ားျဖတ္သန္းသြားေနတာေတာင္သတိမထားမိ ေနာက္ကားဟြန္းတီးသံျကားမွ မီးစိမ္းသြားမွန္းမာနရွင္သိသည္။

တီးးတီးး ph ringtoneသံျကားသည္နွင့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ unknown noျဖစ္ေနသည္  phစိမ္းဆိုမကိုင္တတ္တာ ခန္႕ညားအက်င့္မို႕ phကိုမကိုင္ပဲ အိတ္ကပ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္သည္ " ဟဲ႕ phကိုင္လိုက္ေလ ေဘးကထိုင္ေနေသာအမုန္းကမေနနိုင္ေပ " အေရးျကီးတဲ႕phဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲဟာ " " အေရးမျကီးပါဘူးဟာ ျပီးေတာ့ မသိတဲ႕phစိမ္းမကိုင္ခ်င္ဘူးဟ " ကားေမာင္းေနသည္ phကလဲတဂြီဂြီနဲ႕မို႕ခန္႕ညားစိတ္ေတြေနာက္လာသည္ " ေအးဟာ ကိုင္လိုက္မယ္ "' အိတ္ကပ္ထဲမွphကိုထုတ္ကိုင္လိုက္သည္ " hello "' တဖက္အသံေျကာင့္ ခန္႕ညားရုတ္တရတ္breakကိုလွန္းအုပ္လိုက္ကာ "  ဟဲ႕ ေျဖး၂လုပ္ပါဟ
ဒီမွာငါ - " စကားပင္မဆံုးေသး ခန္႕ညားကိုျကည့္ေတာ့ခန္႕ညားအသံတိတ္ဆိတ္ေနသည္ မ်က္စိမ်က္နွာပ်က္ေနသျဖင့္ အမုန္းလန္႕သြားကာ " ဟဲ႕ ခန္႕ညားဘာျဖစ္တာလဲ ေျပာစမ္းပ့ါဟ " အမုန္း " ခန္႕ညားအမုန္းလက္ေလးအားဆြဲယူကာ အမုန္းကိုယ္ေလးအားသူ႕ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္ " အမုန္း ငါခ်စ္တာနင္ယံုတယ္ဟုတ္  သိတယ္ဟုတ္အမုန္း " မထင္မွတ္ပဲေျပာလာေသာခန္႕ညားအားအမုန္းနားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ
အမုန္းေခါင္းလဲမညိမ့္မိ ေခါင္းလဲမခါမိခဲ႕ တိတ္ဆိတ္ေသာနႈတ္ပိတ္ျခင္းနဲ႕အတူ ရင္ဘက္ထဲကေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္အိမ္ျပန္လာခဲ႕သည္

ခန္႕ညားးး နင္ဘာေတြဖံုးကြယ္ထားတာလဲ
ိ