Louis: Hi good morning, what do you want for breakfast?
Me: (Nagpapasa walang bahala at nag joke pa) haha as if we have something else beside from bacon and eggs which we only bought yesterday and btw good morning to you too
Louis: ahaha alrighty then, I'll cook one for you
Me: Lemme help you cook for the 4 of us
Nagprepretend lang naman talaga ako na parang wala lang sa akin pero deep inside kinakabahan ako.
Bigla namang lumitaw si karen sa scene at bagong gising din.
Karen: Hi you guys, hmmm smells good, what's for breakfast?
Me: Hi good morning
Karen: Hi good morning Mimi :) and for you baby (looking at Louis sabay kiss sa pisngi)
Louis: Hi, sleepy head how's your sleep?
Karen: pretty good, a little headache and I'm sure this breakfast will cover it hehehe (sabay pa cute)
Me: excuse me I'll just wake James up (sabay ngiti)
Nararamdaman ko talaga ang pagseselos pero syempre hindi ko naman ginawang obvious.
Ginising ko na si James at pinagsilbihan sa lamesa. Pero hindi ko mapigilan na tumingin kay Louis kahit minsan at everytime na tumingin ako sa kanya nakatingin din siya sa akin.
Maraming tanong ang sa utak ko ngayon, pareho ba kaming nararamdaman? Bakit tumitingin siya sa akin everytime na tumingin ako sa kanya? Bakit kagabe gusto niyang mag-usap kami? ano kaya ang pag-uusapan namin?
Gusto ko malaman kung ano talaga ang sinasabi ng puso ko para matahimik naman ako, nasa bakasyon nga kami pero bakit hindi naman ako nag-eenjoy?
