Beste

2

Bir sonraki gün okula gittiğimde ilk işim hocanın yanına gitmek oldu hocanın olduğu odanın kapısını çaldım "hocam,girebilirmiyim?" dedim "gel Beste"dedi yanına gittim nasıl başlıyacağımı bilmiyordum "Şey,hocam ben sunuculuk yapmak istiyorum şiir okuyabileceğimi hiç düşünmüyorum."dedim hoca hiç tereddüt etmeden "tamam bir programa bakalım o zaman"dedi.Biraz sistemden bakındıktan sonra Umut'u odaya çağırdı."Umut, sunuculuk artık Beste de sen şiir okuyacaksın."dedi ve cevap baklemeden "Çıkabilirsiniz"dedi. Umut ile birlikte çıktık "sunuculuğu bana tekrar verirsin demi Beste?"dedi ona dönerek "hayır neden veriyim ki?"dedim bu sefer daha sakin bir şekilde "ama sunuculuk benimdi"dedi bende onun gibi sakin bir şekilde "ama artık benim"dedim ve gittim.Bu aralar Umut aklımdan hiç çıkmıyordu okul çıkışı Umut yanıma geldi ve tekrar birlikte eve doğru ilerledik bu sefer sessiz kalmadık Umut "bak Beste sunuculuğu bana ver sen koroya katıl senin sesin ince sunuculukta çıkmaz." dedi.Bende "peki sunuculukta çıkmazsa koroda nasıl çıksın?"dedim. Tabi Umut bu cevabı hazır "ağzını oynatman yeterli."dedi.Birlikte gülmeye başladık yolların ayrıldığı yere gelmiştik yine ben ilerledim Umut da arkamdan bağırarak"Beste söylediklerimi bir düşün"dedi. Sadece gülümsedim ve yoluma devam ettim. Eve geldiğimde söylediklerini düşündüm 'sunuculuğu neden bu kadar istiyor'diye aklıma iki seçenek geliyordu örneğin 2.sunucu Çağla'ydı acaba dedim acaba Çağla'yı mı seviyor ki onunla sunuculuk yapmak istesin yoksa benimle uğraşmak hoşuna mı gidiyordu? Kafam çok karışmıştı acaba dedim sonra birden acaba benim onu düşündüğüm kadar o da beni düşünüyor muydu? Tekrar uyuya kalmıştım gözlerimi açtığımda gün çoktan ağarmıştı.Hemen giyinip çıktım. Bakalları oraya geldiğimde Umut'la karşılaştım "Günaydın"dedi "Günaydın" dedim. Birlikte yürümeye başladık bir süre sonra Umut "söylediklerimi düşündün mü?"dedi. Bir an evet ile hayır demek arasında gelip gittim sonrasında "evet düşündüm"dedim. "Ee sonuç olarak" dedi bende "sonuç olarak seni anlayamıyorum Çağla ile sunucu olmayı neden bu kadar çok istiyorsun?Yani.."dedim Umut sanki bana kızmıştı ve "Yani ne?"dedi "Boşver"dedim. Ani bir şekilde cevap verdi"Saçmalama ne Çağla'sı ban 2.bir sunucu olduğunu bile yeni öğrendim." dedi. Şaşırmıştım"Peki neden sunuculuğu bu kadar istiyorsun." dedim cevap vermedi okula gelmiştik içeri girdiğimizde "bb" dedim yüzü asık bir şekilde "görüşürüz" dedi. İçimi üzüntü kaplamıştı. O gün okul çıkışı yapılan provada Umut önümde oturuyordu. Prova boyunca Umut'u izledim.Bir an arkasını döndü gözlerime baktı "sen buz yemelisin" dedi "Neden?"dedim "Eee sen buz ye ki sesin kısılsın sunuculukta bana kalsın."dedi birlikte gülmeye başladık. Umut bana huzur veriyordu bir süre sonra "Ee bana sunuculuğu veriyor musun?"dedi çantamı aldım ayağa kalktı ve "tabiki hayır."dedim ve gittim sinirlendiğini hissedebiliyordum. Bir sonraki gün okulda ben merdivenleri inerken o çıkıyordu birden kafasını kaldırıp tekrar önüne döndü sonra jet hızıyla tekrar kafasını kaldırıp bana baktı "Aa Beste" dedi gülmüştüm tekrar dışarıya çıktım ve Damla ile dolaşmaya başladım bir süre sonra arkamdan bir ses"Besteeee"diye bağırdı arkamı döndüğümde Umut bana gülümsüyordu Damla "ne istiyor?"dedi "sence?"dedim güldü. Damla ve Umut yakın arkadaşlardı. İçeriye geçtik okul çıkış saati gelmişti provalar başlamadan 20 dakika aramız vardı ben Damla ve Umut birlikte bakallara kadar yürüdük bir şeyler aldık ve okula geri geldik birlikte rehperlik odasına geçtip oturduk biraz konuştuktan sonra provaların olduğu yere geçtik. Bugün provalarda bizim sıramız değildi bu yüzden biz sadece bekledik provalar bittikten sonra çıktık. Damla bana dönerek "Umut beni eve bırakacak sende gelsene sonra Umut ile birlikte dönersiniz."dedi. Damla'nın evi okula uzak ve tekin olmayan bir yerdeydi bu saatler de hiç güvenilir değildir. Saat 17.30 'u gösteriyordu "olur" dedim birlikte çıktık.
Epeyce yürüdük sonrasında Damla "Ee sizin sunuculuk olayına ne oldu" dedi. Ee tabi Umut bana fırsat vermeden konuşmaya başladı "Yaa hala ısrarla vermiyo sunuculuğu bana vermiyo. Anlamıyorum Damla ne yapmam gerekiyo sunuculuğu bana vermesi için?" dedi. Ben ve Damla birlikte gülmeye başladık. Bir süre sonra gülmeyi bıraktığımızda Damla cevap verdi Umut'a "Yani ne diyebilirim ki ağzını yüzünü dağıt zaten sonrasında o şekilde milletin önüne çıkamaz böylece sunuculuk sana kalır."dedi ve kahkaha atmaya başladı sonrasında Umut da ona eşlik ederek gülmeye başladı. Damla bir süre sonra devam etti "Yada at bu tepeden gitsin tek seferde kurtulursun."dedi. Gerçekten de öyleydi geldiğimiz yol tamamen tepelik bir yerdi yani oradan düşen birinin kurtulma ihtimali çok azdı. Umut da bir yerden sonra cevap verdi "olabilir aslında tek seferlik."dedi demesiyle Damla'nın "hop hop ne oluyo ben buradayım ben buradayken Beste'nin yanından bile geçemezsin" dedi üçümüz birlikte gülmeye başladık. Daha sonra Umut kararlı bir ses tonuyla "ama dönüşte sen olmayacaksın."dedi. Ben ve Damla aynı anda bir birimize baktık. Ve Damla bana "Beste sen yarın okula gelmezsen anlıyacam ki Umut sana bir şey yapmış ama sen merak etme bende senin öcünü alıp Umut'u öldürürüm.kanın yerde kalmaz kanka haa yok saatinde geldin okula o zaman sıkıntı yok."dedi. Tekrar gülmeye başladık daha sonra Umut birden "ya uykuda kalırsa da geç gelirse o zaman ne olacak"dedi bende birden "Aa iyi fikir ben bilerek geç geleyim Damla sende Umut bana bir şey yapmış sanırsın ve Umut'u öldürürsün valla kurtulmuş oluruz biz de."dedim ikisi birlikte gülmeye başladı. Bir süre hiç konuşmadan yolumuza devam ettik en sonunda Damla'yı evine bıraktık geri dönüş başladı. Umut bana dönerek "Nihayet başbaşa kalabildik."dedi Umut'u gerçekten tanımasaydım korkardım. Bir süre ilerledik "Ee sunuculuğu bana veriyon mu?"dedi "hayır"dedim yolun diğer tarafına takıldı orada futbol oynayan çocuklar vardı. Tekrar bana doğru yöneldi olduğu yerde durdu "babanın adı ne senin?"dedi "sana ne "dedim. Ani bir şekilde "tamam o zaman bende futbol oynarım tek başına git eve."dedi biraz ilerisi çok ıssızdı ve korkuyordum Umut olmadan gidemezdim bende aynı hızla -ilk defa Umut'a o kadar yakın olmuştum- kolundan tuttum ve koluna girdim "yaa saçmalama Umut hadi gel"dedim yok bir inadı var resmen keçi inadı "hayır bana ne bana sunuculuğu ver" dedi gelmesi için"hıı hı veririm sen gel" dedim yürümeye başladı kol kola epeyce yürüdük bir süre sonra tekra konuşmaya başladı "ee veriyon mu sunuculuğu?"dedi "tabiki hayır" dedim ben tepelik taraftaydım beni ani bir hızla itti ama aynı hızla elimi tuttu daha sonra derin bir nefes alarak elini kalbine götürdü "gittin sandım" dedi bende çok korkmuştum Umut'un böyle bir şey yapacağını beklemezdim ama ona da çok kızmadım çünkü o da benim kadar çok korktu. Bir süre kol kola yürümeye devam ettik. Mahalleye az kalmıştı ki bir araba gelip yanımızda durdu Umut'un tanıdıklarıydı onunla konuşup gittiler ondan sonra Umut yolun diğer tarafına geçti ne konuştuklarını bilmiyorum ama umarım benim yüzümden ailesine karşı mahçup olmamıştır. Ben yolun bir kenarında o diğer kenarında yürüyoruz bağcığım açılmıştı eğilip onu bağlayacaktım ki Umut birden irkilerek bana doğru döndü ve "ayy yerden taş aldın sandım"dedi "hıı iyi fikir aslında "dedim beraber gülmeye başladık daha sonra birden Çağla çıktı karşımıza Umut bana döndü "istiyosan sen Çağla ile yoluna devam et" dedi itiraz etmedim"olur, görüşürüz" dedim "görüşürüz" dedi. Ben ve Çağla sol sokaktan ilerledik Umut ise düz ilerledi. Eve geldiğimde epeyce yorulmuştum kulağıma kulaklıklarımı taktım ve yatağıma uzandım Umut'un bugün beni ittiği an geldi aklıma elimi tutması korkması elini kalbine götürmesi tuhafıma gitti aynı zamanda hoşuma da gitti tabi ama asıl kafama takılan şey o arabaydı acaba Umut o adamla ne konuştu ki sonrasında yanıma bile yaklaşmadı ve yolun karşı tarafında benden 3 adım önde yürüdü ben eğilip bağcığımı bağlayacağım zaman alttan alttan beni mi izliyordu ki eğildiğimi fark etti diğer bir biçimde fark edemez bir durumdaydı.Umut bu aralar fazla umrumda resmen beni kendine alıştırdı.Acaba program bittikten sonra da arkadaş kalır mıydık?Kafamda soru işaretleri vardı.