Chapter 5: cheer up rian

19 0 0
                                    

L'S PERSPECTIVE

3 araw na ang nakakalipas at hindi pa rin pumapasok si rian s eskwelahan. Alam na alam yun ni L dahil walang minuto at araw na binubuwisit at pinapaalala to ng kapatid niyang si Yuna. Kahit papano medyo tinatamaan din naman siya ng pagkaguilty. Hindi nawawala sa isip ni L ang wlang humpay na pagEcho ng matinis na boses ni yuna..

"Alam mo kuya yung guitar mo kahit kelan pwedeng pwedeng mapilitan pro alam mo yung ni yurakan..sinaktan mo na damdamin ng isang babae.. ay!! The feelings are delicate fragile un!! Matatagalan un bago maghilom"

L: why the hell is it my fault? Aaargh!!


Inis na sambit ni L habang sinipa ang isang upuan s tinatambayan niya..

RIAN'S HOUSE

POGI: lam mo bunny...kung gusto mo maging tambay..magdrop out k na s school niyo.. abay gawin mo na ngayon..sayang oras... (sarkastikong pagkakasabe ng kuya ni rian)


RIAN:kuya...


POGi: gusto mo ba kaladkarin kita paalis jan s kama mo??

Nasa ganun sila posisyon ng dumating ang iba pang barkada ng kuya niya..


JORDAN: bebe Rian gusto mo ba bugbugin na namen si leonhart para sayo?ano? Upakan n naten?


SPENCER: o baka naman bebe rian mas gusto mo kame ang mabugbog ni L?( yumakap ang isa kay spencer at ngumiti)


Kahit papano dahil s kulit ng mga ito napangiti nila si jiyeon


Spencer: alam mo kailangan mo lumabas bebe rian look "NICE WEATHER"( sabay turo s labas)


RIAN: fine.. pra s inyo mga kuya papasok na ko s school..


Matthew: cgro bebe rian pdeng bukas mo n gawin un gabi na para pumasok eh.Hindi ka namn night shift..

Lahat sila tumawa..


Aiden : see ganda tlga ni bebe rian pag nakangiti pamatay..


Matapos ng insidenteng iyon naisipan na ni rian na bumalik s eskwelahan nila.

-classroom-


Yuna: ok k lng rian?

Tumango lng si rian bilang pagsagot.Iniisip p rin ni rian ang pagguilty sa nagawa kahit ilang araw na lumipas at dahil din doon kaya sinisikap ni rian wag magkrus ang landas nila ni L.

Kahit papaano nabunutan ng tinik si leonhart matapos na pumasok s eskwelahan si rian. Sa katunayan nakita niya si rian after lunch ng pabalik na siya s classroom nila pero pagkakita niya yumuko at halos bumilis ang lakad ni rian makaiwas lang sa kanya. Halatang halata niyang takot na takot ang dalaga sa knya..

--Leonhart's house-


Selphie: so Leon musta si rian?


Tinaas lng ni L ang balikat niya bilang pagsagot na hindi niya alam.


YUNA: ay ate alam mo ba halatang malungkot pa rin si rian tapos huggard na huggard mukha di nakakatulog ng maayos.


Napakamot si L ng ulo niya dyosko eto na naman po tayo... ang tanging nasabe nalang niya sa sarili


Sephie: hoi ginoo!! Mangyareng ayusin mo to.. !!


L: ako pa? Ako pa yung magsosorry sa kanya dahil nasira niya yung gitara ko? Seryoso kayo?


Selphie: hindi naman yun yung gusto kong sabihin. I mean atleast diba? Tulungan mo man lng yung babae na to get back on her feet..Yung mabawasan man lng yung guilt feeling.. jusme kawawa naman yung tao..


L: at madam anu naman po ang gusto niyong gawin ko? (Sarkastikong pagkakasabe ni L)


S: Hindi ba matalino ka? Youll figure it out

Tumango tango lng si yuna bilang pagsangayon habang kumakain ng prutas..si L nman halos umikot ang mata s inis..

At dun naisip ni L na gumawa ng paraan for his sake or atleast para sa ikatatahimik ng paligid niya ng pumayapa na rin ang tenga niya sa kakadakdak ng mga kapatid niyang babae..So pagkatapos ng klase nila naisipan ni L na hintayin si rian s gate ng Kirin school. Nakasandal lang siya s pader na malapit sa gate habang ang mga kamay niya ay nakapamulsa.. pero nung makita siya ni Rian kinagat nito ang pangibabang labi nito at halos talo pa ang champion s walking marathon s bilis ng paglakasd pra makaiwas kay L.

L: HEY!!Ikaw...!!!

Kahit natatakot si rian unti unti niya pa ring nilingon si L. Walang emosyon ang mukha ng binata habang naglalakad papunta kay rian.Sa takot niya iniisip nitong sasapakin sya o something ng lalaki kaya instinct ang pagatras niya ng ilang hakbang

L: Ang oa mo..


R: ano?(naguguluhan pa rin)


L: kung guilty ka tlga edi bilhan mo nlng ako ng panibago.

Pagkasambit nun nilagpas lang ni L si rian at naglakad na pauwe.Nabigla man pero atleast nakahinga na ng maluwag si rian lumawak na rin ang pag ngiti niya. Talo niya pa ang uminom ng milo at natawid ang energy gap s sobrang tuwa.

Tumakbo si yuna s kapatid nya at yumakap s braso nito.

Yuna: kita ko yun ( smiling)


L: so??


Yuna: sungit.. bleh ( :p )



Gusto kita..Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon