KARANLIK DUYGULAR

Duyguları Kaybetmek

Bazen mutlusunuzdur. Kahkahalar atarsınız. Gülmekten gözünüzden yaşlar dahi gelir. Bazen üzgün hissedersiniz. Sanki şu koca dünyada yapayalnızsınızdır. Gidicek bir yer bulamazsınız, sığınacak derdinizi anlatacak hiç kimseniz yoktur. Hissedersiniz... Yalnız olduğunuzu hissedersiniz. Bazen çok özlersiniz ,sabırla beklersiniz. Gelmiceğini bile bile de beklersiniz. Bazen kırılırsınız. Sevdiğiniz kişiler kırar en çok da sizi. Söyleyemezsiniz de kırıldığınızı, içinize atarsınız herşeyi. Sol yanınız çok acır. Hissedersiniz... Bazen kendinizi kimsesiz de hissedersiniz. Size sahip çıkıcak hep arkanızda olacak hiç kimseniz olmadığını anlarsınız. Siyah hissedersiniz... Siyah kadar yalnız... Siyah kadar karanlık... Mavi düşünüp siyah yaşamak gibidir hayat. Mavi kadar özgür... Mavi kadar canlı...

Umutlarınız vardır. Umut ettikleriniz. Mavi kadar özgür mavi kadar güzel ve mavi kadar sonsuz Umutlarınız vardır. Ama biter... Siz herşeyin farkına varmaya başladıkça Umutlarınız terkeder sizi. Yaşayamaz mış gibi hissedersiniz ama yaşarsınız. Ölmek istersiniz ama olmaz çünkü siz birşeyi ne kadar çok isterseniz o kadar çok olmaz... Umutlarınızı  kaybedersiniz.

Peki duygularınızı kaybetmek? Hiç bir şey hissedememek nasıl bir duygudur bilir misiniz? Siyah bile hissedemezsiniz. En kötüsü de asla canınızın yandığını hissedemezsiniz.
Zaten hayatınız da mavi diye bir şey yoktur. Ama alışırsınız. Hissetmemeye alışırsınız. Zaten böyle büyümüyor muyuz? Bazı şeylere alışarak, bazı şeyleri kabullenerek.

Gözyaşlarınız kalmamıştır mesela. Ağlamak için dahi bir sebep bulamazsınız. İnsanlar gider... Siz iyice duygularınızı yitirirsiniz. Sizi en kötü gününüzde bırakıp giderler. "Söz hiç gitmem" diyip giderler. Arkalarına dahi bakmadan çekip giderler. Bunu en değer verdiğiniz kişiler yapar. Korkaklık ederler giderler. Koyar... Çok ağır koyar. Güvendiğiniz insanların işleri bittiğiniz de sizleri bırakıp gitmeleri çok koyar... Gitme diyemezsiniz. Hiç birşey de hissedemezsiniz. Duygularınız da terkedip gitmiştir sizi...

Aşık olursunuz... Herşey mükemmel gider. Yavaş yavaş  duygularınıza kavuşursunuz. Çok mutlusunuzdur. Bunu hissedersiniz. Özel hissedersiniz. Hemde hiç olmadığınız kadar... Etrafınızda işittiğiniz her sesi onun sesine benzetirsiniz. Bütün gece uyumayan siz sırf onu rüyanızda görmek için gözlerinizi yumarsınız. En kötüsü de ilk defa kalbinizi sıkıştıran bir korku yaşarsınız. Kaybetme korkusu...
Ona o kadar alışırsınız onu o kadar çok seversiniz ki herşeyden herkesten kıskanırsınız. Hayaller kurarsınız. Onun herşeyini ezberlemişsinizdir. Gülüşünü bakışını kokusunu... Herşeyi aklınızdadır. Size o kadar güzel bakar o kadar güzel gülümser ki sanki hiç gitmicek hiç bırakmicakmış gibi... Sizi hep sevicekmiş gibi. Ama giderler onların da işleri bitmiştir onlarda çekip giderler. Ne hissettiğinizi düşünmezler. Umurlarında dahi olmazsınız. Size canını dahi verebileceğini söylerler, canınızı alıp giderler. Hiç acımazlar hiç üzülmezler. O herkesten farklı tuttuğunuz herşeyden herkesten çok sevdiğiniz kişiler varya sizi iki günde unuturlar bile... Kaybedersiniz.. Bu size çok acı verir dayanamicakmış gibi hissedersiniz ama alışırsınız işte. Acıyı hissedemezsiniz bir süre sonra. Çünkü duygularınız da size ihanet etmiştir. Yorulursunuz... İnsanların işleri bittiğinde sizi terkedip gitmelerinden yorulursunuz... Sürekli ağlamaktan, acı çekmekten Yorulursunuz. Ama yorgun hissetmezsiniz. Hissedemezsin... Sadece alışırsınız. Sürekli kaybetmeye alışırsınız. Bidaha asla güvenemezsin. Güveniniz de sizi terkedip gitmiştir. Herşey den nefret edersiniz. Gülmek için hiç bir sebebiniz kalmamıştır. Ağlamaktan Gözyaşlarınız bile sizi terkedip gitmiştir. Artık ruhunuzu da kaybedersiniz herşeyinizi kaybettiğiniz gibi.
Başınız sağolsun...