ကိုယ့်​အချစ်​နဲ့ ကိုယ်​ဟာ​ရေစက်​ဆုံခဲ့ပါ​သော်​လည်း

Part 1

ကျောင်းပြောင်းလာရပေမဲ့ သူမစိတ်တွေက ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိနေခဲ့။ သူမအနေနဲ့ ကျောင်းပြောင်းရတာဟာ တနှစ်မှာ အနည်းဆုံး ၂ခေါက်ဖြစ်နေကျဆိုတော့ သိပ်မထူးဆန်းပေမဲ့ ဒီတခေါက်တော့ ခါတိုင်းနဲ့ မတူ။သူ့မိဘတွေ လမ်းခွဲကြတော့မယ်။ ဒါ့အပြင် သူမဆန္ဒကိုလည်း လုံးဝအရေးမထားခဲ့။ ဘာရယ်မဟုတ်တဲ့ကိစ္စတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်ကြတဲ့အပြင် ကွဲမယ် ပြတ်မယ်​ စကားသံတွေကြောင့် ကြားထဲက သူမတောင် ရူးချင်ချင်တောင် ဖြစ်လာသလို။ထားပါတော့။ခု မေမေက ဖေဖေနဲ့တမြို့တည်းတောင် အတူမရှိချင်တော့ဘူးဆိုပြီး သူ့လက်ကို ဆွဲကာထွက်လာတော့ သူမလည်း ပါလာရသည်။ထပ်ကျောင်းပြောင်းရပြန်ပေါ့လို့ ညည်းရုံကလွဲပြီး ဘာမှထပ်မပြောနိုင်ခဲ့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း မအေကို ချစ်ကြောက်ရိုသေနေလာတာ
ကြာပြီဆိုတော့လည်း။ ဟင်း ရှုပ်လိုက်တာ.....စိတ်ညစ်တယ်

မေ​မေတယောက် ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲမသိ။ ရန်ဖြစ်ပြီး သွားတဲ့အိမ်က ဘွားအိမ်ဖြစ်နေတယ်။ကိုယ်တွေကတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။ ကိုယ်တွေက ဘွားအချစ်တော်ဆိုတော့။အေးဆေးပဲလေ။ပျော်စရာကြီးပေါ့။အန် ခုမှ သတိရတယ် လောလောနဲ့ထွက်လာခဲ့ရတော့ ကျောင်းဝတ်စုံတွေမှ ပါလာရဲ့လား ။ ပါပါစေ ပါပါစေ မပါလာရင်တော့ ဘွား ခေတ်ဟောင်း အင်္ကျီ ထဘီတွေ နဲ့ တက်ရတော့မှာ ။ သူမ စိတ်တထင့်ထင့်နှင့် luggage ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမ ကျောင်းဝတ်စုံတော်တော်များများနှင့် အိမ်နေရင်း ဝတ်စုံတွေကိုပါ တွေ့လိုက် ရသည်။ ဟူး​တော်​ပါသေးရဲ့ ကျောင်းဝတ်စုံတွေ ပါလာလို့။မဟုတ်ရင်တော့ သွားပြီ။

"မေမေဟာလေ တော်တော် ရှုပ်တယ် သမီးလေးတယောက်ဆယ်တန်းတက်​တော့မှာကို ဟိုပြောင်း ဒီပြောင်းနဲ့ ။ဟိုမှာ ဆရာတွေနဲ့ သင်ရတာ အဆင်ပြေနေတဲ့ဟာကို။ကျသွားရင်လည်း ငါ့ချည်းဆူဦးမှာ။တော်ပါပြီလေ။ကြားသုံးကြားထဲ မဝင်ကောင်းဘူးတဲ့။ "