"Η Αρπαγή μου και αυτός"

μερος 6

Α: δεν πειράζει...και τον κοίταξα ....
??: Από δω ο Γιωργος. Τιγρης το συνθηματικό . Από δω ο Μαρκος. Ο πάνθηρας. Από δω ο Δημητρης  ή αράχνη και ο γιος μου ο Νικος,ο μαυρος λύκος.τους υπόλοιπους θα τους μάθεις στην συνέχεια..Μηνα. πηγενε δείξε της το νέο της δωμάτιο δείξε την στολή της και την μηχανή της. Να της μάθεις κιόλας ε...το βράδυ φερτην στην εκπαίδευση.
Ν: Ξέρω.
Γ: ξεραδια.
Ν: οχουυυ. Έλα μαζί μου.
Μολις μου το πε σκαλωσα ...με πέρασε μπροστά του και με κράταγε από την μέση...μόνο που με αγκιζε παθαινα ηλεκτρισμό σε όλο μου το σώμα...τι έχω πάθει μαζί του....ούτε καν τον ξέρω! Άννα συνέλθε.
Ν: το δωμάτιο σου. Δίπλα είμαι εγώ ότι θες μου λες...
Α: είναι τέλειο! Μα γιατί έχει και άλλο κρεβάτι?
Ν: απηγαγα και άλλο κορίτσι....σε λίγο θα ρθει και ή γειτονισσα σου....ή στολή σου είναι στην ντουλάπα....φόρεσε την και πάμε κάτω να σου δείξω μηχανάκι....
Ήταν τελικά ότι πιο ωραίο έχω ζήσει στην ζωή μου. Είναι υπέροχο όλο αυτό που ζω. ....εβγαλα το παντελόνι μου και τότε ανοίγει ή πόρτα.
Ν: ετοιμη? Οοχ συγνώμη βγαινω έεξωω σσοορυυ.
Α: εμ πως μπαίνεις έτσι και συ!
Ν: συγνώμη σου πα γαμω!(φωνάζει έξω από την πορτα)
Α: ωραία λοιπόν. Τώρα είμαι έτοιμη.
Ν: μμ επιτέλους νυχτωσαμε. Τέλειωνε γιατί δεν έχουμε χρόνο.
Α: δηλαδή?
Ν: έχουμε επίθεση το βράδυ. Θα παμε σε μια βίλα  εδώ κοντά. Θες να ρθεις?
Α: κάτσε...τι? Να ρθω εγω...σε βίλα?Που θα την διαρρηξετε?
Ν: ναι γιατί? Παράξενο σου φενεται?
Α: φυσικαα....
Ν: αν δεν παθεις δεν θα μάθεις...αρα θα σε πάρω μαζί μου....πρόσεχε γιατί αν σε καταλάβουν την κατσαμε!
Α: εντάξει δεν θα με καταλάβουν ηρέμησε!Πες μου τι πρέπει να κάνω!
Ν: λοιπόν....
(Άρχισε να μου εξηγεί πως πρέπει να φερθω σε μία τέτοια περίπτωση...αυτός καθότανε απέναντι μου...ήμασταν σε μικρή απόσταση...όσο πιο κοντά του είμαι τόσο ηλεκτριζομαι....μίλαγε...και μίλαγε....για πολλή ώρα....μα εγώ δεν άκουγα καν τι μου έλεγε παρά μόνο παρατηρούσα τα μάτια του με τις τεράστιες βλεφαρίδες και αυτο το σκούρο γκρι χρώμα...πολύ παραξενο και σπάνιο φαινόμενο σε μάτια. Ήταν απλά μία σκέτη ζωγραφιά....και αυτή ή χαρακια που έχει στο φρύδι είναι το κάτι άλλο)
Ν:Καταλαβες?
Α: Εε τι?
Ν:Καλά έχεις ακούσει τίποτα από όλα αυτά που λέω?
Α: εε πως..άκουσα!
Ν: Για πες μου λοιπόν. Αν σε πιάσουν τι πρέπει να κάνεις?
Α: Να τους ξεφευγω?Κάπως..?
Ν: Πριν λίγο το πα γαμω! Τα αυτιά για φιγούρα τα χεις? Το σπρέι που έχεις στην τσέπη σου. Πατά το και ριξτο του στα μάτια .....θα ακινητοποιηθει.....Καταλαβες αυτήν την φορα ελπίζω...
Α: ναι κατάλαβα!
Ν: μπα?Πως και δεν κοιταζες τα μάτια μου πάλι?(Γουατ? Τι ήταν αυτό που πέταξε?Ηλίθια καρφωθηκες!,*!!!)
Α: παλι ; Γιατί ποτέ τα κοίταξα?
Ν: λοιπόν...δεν έχω ωρα για καθυστέρηση....πάω να ετοιμαστω....εσύ απλά περιμενε στο δωμάτιο σου....θα ρθω να σε πάρω......
Α: ενταξει.....
(Μου εγνεψε θετικά και έφυγε....Πόσο μου αρέσει αυτό το σνομπ και παράλληλα αυταρχικο υφος του....τρελενομαι στην κυριολεξία. Θα ρθει να με πάρει..Θα ρθει να με πάρει για να πάμε σε διάρρηξη Ουααου δεν το πιστεύω!**οκει επιστροφή στην πραγματικότητα. Αννα συγκεντρωσου και προχωρα γιατί δεν έχεις χρόνο.....)
Τότε μπαίνει ξαφνικά ..........

Συνεχίζεται....😊💘