Sönmeyen Yıldız ✨

-3-

Oğuz'dan...
Durmadan kalp masajına devam ettim. Onun gitmesine izin veremezdim. Devam ederken göz yaşlarım durmuyor, aksine hızla akmaya devam ediyordu. Kendime sürekli doktor olduğumu hatırlatıp profesyonel davranmam gerektiğini düşüyordum. Ama pek mümkün değildi bu. Sonuçta orada yatan arkadaşımdı. Belki biraz daha fazlası. Ama ne olursa olsun onu kurtarmak için elimden gelenin on kat fazlasını yapmalıydım.
O sırada Sinan Hoca geldi. Daha önce onun ağladığını hiç görmemiştim. Koşarak geldi ve Bahar'ın başına çöküp saçlarını okşamaya, onu öpmeye başladı. Bir yandan adını sayıklıyor, bir yandan hiç durmadan göz yaşı döküyordu. Bense hala durmadan kalp masajına devam ediyordum. Bir an bağırdım.
"Selim Hoca nerede kaldı? O, o gidiyor..!"
Bu sözlerimden sonra Alp sarsılarak ağlamaya başladı.
"Birazdan burada olurlar, her taraf kapatılmış durumda."
Bu sözler beni tatmin etmemişti ama yapacak bir şeyim olmadığı için hafifçe kafamı salladım ve masaja devam ettim. Bir yandan sürekli aynı şeyi sayıklıyordum.
"Haydi Bahar! Sen çok güçlüsün."
Ama işe yaramıyordu. Onu hayata döndüremiyordum...
Artık süre dolmuştu ve kalp masajı hiç bir işe yaramıyordu. Çıldıracak gibi hissediyordum kendimi.
"Şimdi gidemezsin, böyle olmaz."
Ve yumruğumu kalbinin üzerine geçirdim. Monitörün tekdüze sesi yerine bir kalp atışı duyana kadar ne yaptığımın farkında değildim...

Bahar'dan...
Artık tamamen pes etmiş ve kendimi uykuya teslim etmiş durumdaydım. Derken göğüs kafesimde şiddetli bir baskı hissettim. Bir anda ciğerlerim havayla doldu ve solunumum düzeldi. Hala gözlerimi açamıyordum fakat havanın ciğerlerime dolduğunu hissedebiliyordum. Demek ki beni gerçekten seven insanlar vardı ve pes etmemi istememişlerdi. Bu dünyada ki en mükemmel şeydi ve bu benim tekrar dünyayı sevmemi sağlayabilirdi.

Oğuz'dan...
Onu kurtardığıma inanamıyordum. Bunu başardığıma inanamıyordum. Bu sevinçle hala bilinçsiz ama hayatta olarak sedyede yatan Bahar'a sarıldım. Hem de sıkıca sarıldım. Kulağına eğilip fısıldadım.
"Başaracağını biliyordum, beni bırakmayacağını biliyordum."
(Devam edecek)