Aynı Yıldızın Altında 2 - Yıldızlardan Sonra-

Yeni hikayemle herkese merhaba :) Önceki hikayemin çok sevilmedigine bakarak yeni bir hikayeye başlamak istedim. John amcanın yazacağı yok bari ben bir şeyler üretmeye çalışıyim dedim. Ayni Yıldızın Altında devam kitabı olucak inşallah beğenirsiniz.

Seviyorum Augustus.

Seviyorum.

Kelimenin "tam anlamıyla" depresyondayim. Önceden olanların hiçbirinin depresyon olmadığını "tam anlamıyla" anlamışım. Sevmekmiş aslında insanı canlı tutan. Yıldızların sonsuzluğu kadar sevmek.

Telefonumu açtım ve eski mesajlarima baktım. Silemedigim, silemeyeceğim mesajlara.

H : Şafağın Bedeli eleştirisi : Çok fazla ceset. Cok az sıfat. GI nasıl?

A : Kitap bittikten sonra ARAYACAKTIN, mesaj atmayacaktın diye hatırlıyorum.

Evet o anı hatırlıyordum. Aramıştım. Deli cesareti ile birlikte aramıştım.

Augustus Waters ile birlikteyken tek yaptığım gülmekti. Mutlu olduğumu belirtmekti. Ama şimdi "Kelimenin tam anlamıyla" kendimi hissetmekte zorlanıyorum. Cigerlerim gibi kalbim de zarar görmüş gibi. Biri gelmiş,  öylece hayatıma girmiş, ve onu mahvetmişti. Bu düşünce,  beni içten içe öldürüyordu.

Anneme evden çıkacağımı söyleyince şaşırdı. Açıkçası ben de şaşırdım. Tek istediğim gidip sigara almaktı. Evet sigara. Bu kendimi iyi hissetmemi sağlayacaktı. En azından hissetmemi sağlayabileceğini umuyorum.

Markete girdiğimde karşıma çıkan dergilerde "KANSER YAPACAK YIYECEKLER" başlığıyla karşılaştım.

Benimle dalga mı geçiyorlar?

Hemen sigara bölümüne yöneldim ve bir paket aldım. Hayır. Bunu yapmayacaktim. Zaten hastaydim ve ölmek için para vermeyecektim.

Bunu bedavaya da yapabilirdim.

Sigaraya bakarak o sözler aklıma geldi.

Bu bir metafor. Seni öldürecek şeyi ağzına alıyorsun, ama onu yakarak seni öldürecek gücü vermiyorsun.

Arkadaslar bu bir tanıtımdı bölümler daha uzun olucak isteklerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum ona göre hikayeyi yazmaya devam edeceğim :)