Gece'ye işleyen ruhuma ithafen.. boşluk bu tamamen içine düştüğüm.. ruhum çekildi bedenimden.. baksana ay bile bulutun arkasına gizlendi bu gece.. yolumu aydınlatmıyor ki önümü göreyim.. başka bir yola sapmaktan korkar oldum.. geceyi daha çok sevmiştim oysa hep ona dökmüştüm yangından kalan küllerimi.. ay bile içimdeki koru söndüremeyeceğini anladı.. göstermedi bu gece bana kendini.. sökemedim yüreğimi bende ağlamayı seçtim hıçkıra hıçkıra.. ey! ay al bu yangından beni.. ya da çarmıha ger ki hafiflet yükümü.. ben sana yardım edemem çekemem ki bulutları önünden.. bin perişanım kalmadı gücüm tutmuyor ki kollarım.. oysa ki ne iyi anlaşırdık hilal olduğun zamanlar.. sarardın beni kendine.. en güvenli yerimdi kolların.. bilirdim kalemimin defterimi yırtmayacağını.. ama artık sende bıktın benden dimi.. sürekli sana sığınmamdan sıkıldın.. biliyorum çok dert yükledim sana.. yazdıklarımı bir tek sen okudun.. ben gidiyorum.. bu gece seni kendinle baş başa bırakıcam.. unutma kendini göstermen yeterli sana ulaşmam için.. kalemim ve kağıdım daima hazır.. gittim.. 🚬🍷🌹
