Lost

Chapter 2

Sophie's POV

Mabilis lang na lumipas ang panahon. Parang kahapon lunes lang tapos ngayon martes na :> 2nd day pa lang pero wala parin akong magawa dito kaynes...

Halos mapatalon ako sa inuupan ko nang may umaamoy-amoy sa may binti ko. "What the?!" Ang bastos ng asong to! Hindi porket maiksi palda namin, bastos na'to argh!

Seconds after umupo lang siya sa gilid pero nakatingin parin siya sa akin at the same time sa burger na din. Kaya pala..

Tssk first of all, bakit ba kasi 'to nakapasok sa garden?!

I sighed heavily. Mali naman siguro kung pati aso idadamay ko sa galit ko sa mundo.

Nakapangalumbaba ko siyang tiningnan. May pamilya kaya siya? Nasaan yung nanay niya? May kapatid ba siya? Or mag-isa nalang din siya?

Hinati ko yung burger saka ibinigay sa aso. "Yah, what's your name hun?" I asked her calmly. Yeah babae siya. Hindi ko na namalayan na tinatap ko na pala yung ulo niya. Tumingin tingin muna ako sa paligid. After I made sure na wala namang nakakapansin sa'kin, ibinalik ko yung atensyon ko sa aso.

Ayoko lang talaga kasi may nakakakita ng other side ko. Baka isipin nila na ang weak ko or pwede nila ipanlaban sa'kin yung soft spot ko na'to.

Bumalik ako sa isip ko nang ikaskas niya yung noo niya sa kamay ko. Oh my god. Akala niya ba aso din ako? Wtf.

Binigay ko nalang sa kanya yung natirang burger, di naman ako gutom.

"Yah, wag abuso ha? This maybe the last time that I can feed you" hindi ko alam pero tumahimik yung aso."Alright...kisses?" I don't know but that's the first word that came up into my mind.

Maybe this dog doesn't even care if I give her a name or not. Sakto naman at ipinatawag na lahat ng students sa room. I waved a goodbye to that lovely dog, Kisses.

******

I slightly slapped my face. Wala nang pumapasok sa isip ko kaynes.

Describe yourself

Kanina ko pa yan tinititigan pero wala talaga akong maisip. Bihira lang naman talaga ako manalamin eh! Ano ilalagay ko neto? Sa dinami-dami naman kasi ng tanong na pwedeng ilagay, bakit ito pa? Kung pwede lang talagang hindi sagutan eh, ginawa ko na.

Hinayaan ko nalang na liparin yung papel. Wala na, ayoko na. I laid my head on my desk, ayoko na mag-aral.

"Finish your papers in one minute" naalarma ako nang marinig ko yun. What the?!

"What the hell are you doing?!" Pabulong na sigaw ko sa katabi ko. Si papansin.

I tried to stop myself on pinching him pero nagawa ko na.

Sumenyas siya ng wait at sulat parin ng sulat sa test paper ko. Oo, nasa kanya lang naman yung papel ko. Amazing. Gustong gusto ko na siyang patayin this time.

"Pass your papers infront" literal na nanlaki yung mga mata ko. Fucking shit. I'm so fucking done with this shit.

I leave the room immediately once the papers are on the teacher's hand. We're not a highschooler anymore kaya we can leave the room anytime we want, without getting much attention.

"Wait! Yeah ikaw nga!" Nabosesan ko agad yung papansin.

"Why are you following me?!" Tiningnan ko siya nang masinsinan and seconds after umiwas na siya ng tingin. Tch.