JOSHUA'S POV
She cried... which hurts me a lot.. it hurts a lot seeing my family cry... but then she added... i couldn't stand it.. i promised her that i will never make her cry..... pero isa yun sa mga promises na mapapako... bakit kasi ngayon pa bumalik tong sakit ko.... pinaasa lng pala ako.... the reason why kaya never ako nagmahal or nagseryoso sa ibang babae ay dahil natatakot akong iwan sila... ayokong nakikitang umiiyak ang mga babae lalo na kung ako ang dahilan.... pero kung kelan namn na hinarap ko ang fears ko... kung kelan ako nagmahalan ng lubos tsaka pa nangyari toh... nananadya ba?... my mom had cried a pool of tears nung bata pa ako and now isang dam na ata ang iniiyak niya....
MNJ: are you ok?
Joshua: i don't know mom.... ewan ko kung nakabuti na nalaman ni barbie ang totoo
MNJ: alam mo.. ok lng yun.. at least you'll have the time to spend with her.. malay mo siya yung magpagaling sayo...
Joshua: mommy alam mo naman na----
MNJ: josh namn eh... please don't say that.. di pa kami handa... hindi pa ako handa
Joshua: I'm sorry mom... sorry for making you cry
MNJ: it's worfit.. at least umiiyak ako dahil buhay ka pa... at least nakikita kong humihinga... naririning kong nagsasalita ka...... Josh as long as you are here masaya ako... kaya wag kang aalis ah...
pagkatapos nun ndi na siya nagsalita.... i don't know kung how long pa ako mabubuhay.... but i know it will break their heart kung aalis ako.. pero the big question is... kaya ko pa ba???
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
BARBIE'S POV
i'm walking to t he ICU... kahit ayokong makita siyang nandun wala akong magawa... wala akong choice...ndi siya pedeng ilabas dahil baka lalo lang lumala ang sakit niya... as i entered the room.... i see him sleeping..... his face is pale pero kahit ganun gwapo pa rin... ang laki ng pinayat niya.. halata na yung buto niya... lalo na siyang pumuti... dahil siguro kasi nde na siya lumalabas....ndi na siya naaarawan... nilapitan ko siya..
Barbie: josh... i never expected na magkakaganyan ka.. na may chance na mawala ka agad sa akin... pero sana wag muna.... kung gumaling ka noon ..... siguro naman gagaling ka ngayon...... sana gumaling ka ngayon..... please gumaling ka....... ayoko pang mawala ka.... di ko pa kaya.... masyado kitang minahal..... i know ganun ka rin sa akin.. kaya nga nagawa ming ilihim sa akin... na kahit nasaktan kita ginawa mo pa rin wag lang akong masaktan.......... please don't leave me
then bigla siyang nagising
Barbie: josh? kanina ka pa ba gising
Joshua: hindi namn.... barbie?
Barbie: bakit?
Joshua: nasabi ko na ba sayo kung gano kita kamahal? kung gano ka kaimportante..
tumahimik lng ako
Joshua: i guess i never told you how much.... kasi... kasi kahit ako ndi ko na masukat eh...... sa sorbrang grabe ndi ko na a explain.... kaya pag nawala ako wa ka iiyak... kasi kahit san ka tumingin nandito lang ako... ndi kita iiwan.... babantayan kita.... before i let you go i wanna say i love you.....
wag mo kong kakalimutan...... balang araw makakahanp ka rin ng katulad ko... yung magmamahal sayo ng lubos hanggang kamatayan....
with that bigla nanamng tumunog ang monitor.. i don't know what to do.. i was too stunned to move then i realize na may tumutulak sa akin palayo sabi nila
"Ms excuse me" nurse pala yun.... agad rumispundi ang mga doctor..... they are trying to revive him.... hindi ako makagalaw.... nararamdaman ko na lng na unti unting tumutulo ang mga luha ko
JOSHUA'S POV
i can feel myself dying... i couldn't open my eyes... i couldn't move my hands nor my feet.... i couldn't speak.... nahihirapan ako huminga...... naririnig ko ang mga sigaw nila telling me not to go.. to fight... naririnig ko na umiiyak sila..... as much as i want to stay pero ndi ko na talaga kaya.... but i'm glad na sa mga huling sandali ko nakausap ko silang lahat... nasabi ko sa kanila kung gano ko sila kamahal......... at last may magbabantay na sa kanila....... mababantayan ko na silang lahat...... may nakikita na akong liwanag..... the last thing i knew i stopped breathing.....
Barbie: Joshua
MNJ: josh.....
[ niyakap nilang lahat si joshua.... it's for real... nangyari na ang kinakatakutan nila.... he is gone forever.........]
TBC