MART MENEKŞELERİ

Bainbridge Adası

Bainbridge Adası akşam çökmesine rağmen ihtişamını asla gizlemeyen bir yerdir. Feribot adaya yaklaştı. iskeleyi şöyle bir süzdükten sonra bee yengemi gördüm.beni bekliyordu . yıllardır görüşememenin özlemi ile el sallıyordu. feribottan indim. hemen gidip boynuna sarıldım. sonra bana dönüp

'' em.. makyaj yapmayı mı unuttun '' dedi hoşnutsuz bir ifadeyle.

aslında makyaj yapmıştım ama yolculuk nedeniyle bozulmuştu. o sırada denizin suyu yüzüme sıçradı. o an denizin mis gibi kokusunu fark ettim. derin bir nefes alıp içime çektim. o sırada arkamdan biri seslendi

''bu kokuyu bir şişenin içine saklamalılar öyle değil mi? '' dedi bir adam arkadan .

kahverengi bir takım elbise giyen adam, en azından seksen yaşında olmalıydı .her ne kadar yaşlı görünsede yakışıklı bir adamdı. ben bir cevap vermeyince adam '' bu kokuyu '' dedi göz kırparak.

'' evet'' diye başımla onayladım.daha sonra '' buraya on senedir gelemedim. sanırım bu havayı fazlasıyla özlemişim dedim .

''adadan değil misin? ''

''hayır bir aylığına buradayım '' diye yanıt verdim.

'' o halde hoş geldin dedi yaşlı adam. ''peki kimi görmeye geldin'' diye sordu .

'' bee yengemin yanına geldim''

yaşlı adamın ağzı şaşkınlıktan açık kalmıştı.'' bee larson mı?''

hafifçe gülümsedim . sanki adada başka bee larson vardı. '' evet onu tanıyor musun ?  ''

'' elbette '' diye yanıt verdi.daha sonra '' benim komşum olur'' dedi

gülümsedim o sırada bee nin bagaja eşya yerleştirme merasimi bitmişti.

'' seni ilk gördüğümde bana tanıdık gelmiştin. ben -''

bee arkadan ''emily'' diye seslendi. arkamı dönüp bende şimdi komşunla konuşuyordum dedim

yaşlı adam gülümseyerek elimi tuttu ve isminin Henry olduğunu söyledi.ardından bende ismimi söyledim.

bee telaşlanmıştı. '' artık eve gitmeliyiz tatlım'' dedi Henry 'i geçiştirerek.

dediği gibi henry' ye el sallayıp arabaya atladım. eve vardığımızda bee ile azıcık laklak edip kanepeye gömüldüm.