Seni Uzaktan Sevdim

Selam! Bu kaçıncı hikayem bilmiyorum. Açıkçası bilmek de istemiyorum. Aklıma kurgular geliyor ardından hemen gidiyor. Dolayısıyla yazdığım hikayeyi silmek zorunda kalıyorum. Öncelikle hikayem ''Tumblr Görl'' adı altında geçmeyecek. Yani kendini beğenmiş ve önüne gelene egoist diyen bir ergen. Yanlış anlamayın açıkçası bende bir tumblr kızıyım :) sadece bu tip hikayelerden  hoşlanmıyorum. Her neyse umarım beğenirsiniz.

xoxoxoxo

  ''Bugün, onun, Emre'nin aramızdan ayrılışının 2. yıldönümü. Geçirdiği talihsiz kazanın ardından 1 ay komada kalan 16 yaşındaki evladımız artık dünyada yok. Saygı ve rahmetle anıyoruz.''

 Kısa bir sessizlikten sonra sakin bir şekilde alkışlanan müdür, sessizce kürsüden indi.

 -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

 12/05/2013

 Kızlar yerlerini almışlardı. Hepsinde kısacık şortlar ve vücutlarını saran tişörtler vardı, ellerinde ise kırmızı bayraklar. Bayraklar yavaşça havaya kalktı;

''3-2-1 yarış başlasın'' megafondan yükselen ses ve bayrakların havayı delip geçmesi, çekişmeli yarışın başladığının habercisiydi. İki adet motor gaza yüklendi ve otobanda son hız gitmeye başladılar. Toplam 5 tur atılacaktı. Emre, daha iki dakika geçmeden kardeşi Emir'e bir tur bindirmişti bile. Arkadaşlarının fişeklemesiyle iki kardeş sonlarını bilmeden yarışıyorlardı...

Dördüncü turda büyük bir çarpma sesi otobanda bulunan tüm insanların oraya toplanmasına neden oldu. Emre virajı alamamış ve 212 km/hız ile viraja çarpmıştı. Emir, aceleyle motorundan inip kardeşinin yanına koştu.

''Birisi ambulansı arasın! Çabuk olun!''

Çok geçmeden ambulans gelmişti. Hastaneye kaldırılan Emre'nin durumu kritikti. Başta ailesi olmak üzere basın, iş adamları ve onların eşleri, son olarak da kazanın olmasındaki en büyük neden, arkadaşları vardı...

Emre'nin bedeni bu büyük tramva'ya sadece 2 ay katlanabilmişti, neredeyse tüm şehrin toplandığı bir cenaze töreni düzenlendi. Emre herkesin gözyaşları içinde toprağa verildi...

 -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

16/05/2014

Genç kız yavaşça mezarın yanına yaklaştı. Her gün buraya gelir, hiç tanımadığı aşkına bir gül bırakıp giderdi...

''Bugün benden ayrılışının 365. günü. ''Benden'' demek doğru olurmu bilmiyorum, fakat seni çabuk sahiplendim. İnsanlar sürekli aşk acılarıyla yakınıyorlar. Ya benim gibi sevdikleri toprağın altında olsaydı? Fazla uzatıp canını sıkmak istemiyorum fakat şunu bil, seni hiç görmesemde, sesini duymasamda ben seni uzaktan sevdim.''

 Yazdığım ilk hikayem olduğu için hatalarım varsa özür dilerim. Umarım beğenmişsinizdir. Fakat yeni bölüm için herkesin yaptığı gibi benim de sınır koymam lazım. Sınırımız +25 read +10 vote ve +2 comment :))  

xoxoxox