In Love With the Queen Heartbreaker

Love #1 - Bathe in Pain

SAN FRANCISCO, CA

"Bakit mo ako niloko!? Ano ang naging kasalanan ko sayo!?"

Hindi na mapigil ang luha ko sa pag-agos nito sa namumula kong mga mata. Hindi ko maintindihan sa dami-dami ng tao sa mundo, eh ako pa. AKO PA!

Hindi ko kaya ang madirekta ang pagtingin ko sa kanyang mga mata. Nasasaktan na ako masyado. Why is she like this? A kind of a person that you think she's perfect, but its opposition is the one glowing beyond.

"You want to know why?" She raised her voice in an angry tone. Bakit!? Wala akong natatandaang ginawa ko sa kanya!

"You're a fool, Daxx. Do you really think na magugustuhan ko yung isang barumbadong walang modong tao katulad mo!?" Nakapamaywang na siya sa harapan ko, habang nakakuyom na ang kamay kong pilit na itinatago sa likuran ko.

Ang sakit. Masakit masyado. Hindi ko mapigil ang mga luha ko kahit walang emosyon ang makikita niya sa mukha ko. I feel insulted. I feel sharded in my heart. I was fooled.

"Look. We had a dare with my friends two years ago. The first one to lose their cards will be trained to become New York's fashion model by the experts assiocated with the dare's creator. Its the one I've ever dreamed of, with me even going desperate to get that price. But then, I met you at the school. I feel in your aura that you look so innocent but soft-hearted. I poured an alluring hypnotism solution, and alcohol when I gave you that drink at the afternoon. And then, something happened."

I was shocked at what she said. Ni halos di ako makagalaw sa pwesto. We're near her pool the night I'm supposed to ask her for a date. But...

"Hindi mo lang alam. May nabuo sa pagkakasala natin." Biglang humina ang boses niya na para na siyang iiyak. Habang ako, di ko na ma-express ang gulat ko dito sa kinatatayuan ko.

"Nasaan na pala siya?" Bigla kong naitanong sa kanya.

Biglang umiba ang emosyon niya habang papalapit siya sa akin.

"I'm sorry."

Naiiyak niyang sabi, habang pilit kong inaalis ko ang tingin ko sa kanya.

"Nang malaman ko na dalawang buwan na pala akong buntis, araw-araw na desperada akong umiinom ng pills, hanggang nagulat akong nakunan na pala ako. Hindi ko man lang pinaalam sa mga magulang ko dahil alam kong hindi lang kamatayan ang aabutin ko."

Umiiyak na siya, at inabot niya sa akin ang photograph ng dapat sanang anak namin sa ultrasound. Hindi ko maintindihan, pero patuloy akong umiiyak habang nalilito sa mga nanalaman ko.

"Bakit hindi mo ito pinaalam sa akin!?" Galit kong tanong sa kanya, habang naliligo na sa luha ang namumugto kong mata.

"Kasi.. Alam kong hindi ka magiging mabuting ama sa magiging anak natin! See, we're fvcking both fifteen, don't you get it!? Ni hindi mo nga maangat yang grade mo sa Physical Education eh!" Sumbat niya sa akin.

Looks like na napalitan na ang drama, at umangat ng tensyon. Biglang namayani sa akin ang galit.

"So its about me now! Bakit ka nang-iinsulto!? Pasalamat ka ikaw ang nagmamay-ari ng puso ko eh. Handa akong magsakripisyo at umangkat ng responsibilidad, pero anong ginawa mo, nilihim mo sa akin!"

Para na akong kumukulong takuri nang bigla nalang humagulgol si Eyia.

"Ano ba kasi yon!?" Napaupo nalang siya sa sahig nang lapitan ko siya para tulungan. Bigla nalang akong nag-alala sa kanya sa gitna ng giyera namin. Syempre, mahal ko siya eh.

"Patawad, Daxx. Dahil binulag ako ng ambisyon ko, nasisira ko na rin yung buhay mo."

"Teka, puso lang yung nasira eh. Wait. Takte, ano bang ibig mong sabihin!?"