In Love With the Queen Heartbreaker

Love #3 - People, People, People

Raven's POV

*gulp*

Igno mats kasi eh. Yan ang napapala nang hindi marunong mag-kontrol. Parang serious pa yung voice nang pagkasabi niya eh. *double gulp*

Tinawag niya ako, alangang tumakbo ako palayo. That's kinda disrespectful, plus naiwan ko pa si Paris mag-isa, plus wala akong pamasahe pauwi at hindi ko rin alam yung address namin. So, I have to face the consequence of my irresponsible actions.

Lumapit ako sa babaeng iyon na nakayuko ang ulo at humihingi ng dispensa. "Sorry po, hindi na po mauulit." Binaba ko nalang ang mukha ko kasi nakakahiya yung inasal ko. "Tumingin ka nga sa akin." Ani niya na parang seryoso talaga yung pagkasabi.

"Hmmmmmm..." *gulp*

-______O

Pinikit ko na lang yung mata ko habang nakamulat na lang isa. I don't know what to do.

"Haven't I seen you somewhere before?" Huh? Hello? My first day here in the Philippines...

"I don't think so po. Bago pa lang ako dito sa Pilipinas." That's what I said, but she keeps staring at me.

"Ano pangalan mo?" *gulp* Wag niyo po akong ipapulis!

"Raven Ramirez po." Mahaba kasi kung sasabihin ko yung buong pangalan ko.

Her serious face became a calm mode about to laugh and smile. Huh? What's happening?

O_____O

"Ahahahaha! Don't worry, ako yung ninang mo, si Mrs. Arellano."

Wait. Alahanin ko muna. *Deep thinking*

Ahhh.

"Ikaw po ba yung mama ni Xandrei?" For those who don't know who he is, he is Xandrei Arellano, a close childhood friend na medyo hindi naging maganda yung friendship namin.

"Yes." Now she agrees, with a smile curved on her face. "Well, how are you Raven? I never heard about you since you had a fight with Xandrei back at California four years ago?"

"I'm fine po, pati yung parents pati mga kapatid ko po. Sorry po pala tungkol sa kanina, pati po about sa away po dati."

Masaya ako habang sinasabi ko yan, kaso bigla akong nalungkot nang maalala ko yung about sa last sentence ko.

"Don't worry about that, I'm sure Xandrei isn't angry at you anymore. Well, past is past. Teka, saan pala parents mo? Kasama mo ba sila?" Well, I hope di niyo po kasama si Xandrei.

"Ah, hindi po." simple answer. "Eh, paano ka nakapunta dito sa Pilipinas?" Well, how? Ahw. Sarreh, makalimutin na eh.

"Malamang via airplane po." Sinabi ko, sa sarili ko. Alangang sabihin ko, masampal pa ako mamaya. "Nagtake po sa isang scholarship program para dito po ako makapag-aral hanggang college."

"Wow. Bilib ako sayo. Good luck. If you need help, you can come at us by any time. Teka, ito pala yung address namin." May binigay siyang papel at inabot sa akin. Nakasulat dito yung address nila.

"O siya, sige. Mahuhuli na ako. Bye." She bade bye and I also bade back. She heads at the counter to register and pay her goods. Ako naman, hindi ko na alam kung saan pupunta.

Nakita ko nalang si Paris, hinahanap ako. "Raven! Nandyan ka lang pala, hinahanap kita kanina pa. Tara na. Tulungan mo naman ako magdala nito.

-____________-

*****

Nakauwi na kami, and its night na. I got prepared for sleeping. Ugh. Hindi ako mapakali. Hindi ako makatulog. Hindi pa ako sanay sa lugar na ito eh.