Vechten voor Morgen

Deel 2

Mijn vader knikte, rolde een paar rollen op en bergde ze netjes weg. "Laten we gaan voordat het koud wordt." zei hij, terwijl hij met zijn ruwe hand door mijn haar ging. "Jij wordt ook elke dag weer groter, mijn zoon." Ik lachte en duwde mijn vaders hand speels weg. Hij pakte zijn wandelstok en samen liepen we naar de eetkamer, die al helemaal was voorbereid door de slaven. Mijn moeder en zusjes lagen al klaar op de banken en terwijl de laatste hapjes werden neergezet, ging ik op mijn bank liggen. Nadat mijn vader een dankgebed uitsprak en een klein offer had gedaan aan de goden, begon het avondmaal en pakte ik een stukje kip van een van de rijkgevulde schalen en begon er aan te knabbelen. Het avondmaal liep zoals gewoonlijk en werd na niet heel lang tafelen weer geëindigd. Met mijn gevulde maag slofte ik naar mijn kamer, waar ik op mijn bed neerplofte en voorzichtig de leren riempjes van mijn sandalen losmaakte. Mijn riem en mijn tunica lagen ook al gauw bij de rest van mijn spullen in de hoek van mijn kamer op de grond. Ik zuchtte, ging liggen en viel al gauw in een diepe slaap.

De volgende ochtend merkte ik pas dat ik vergeten was mijn slaapkleding aan te trekken en voelde hoe mijn spieren stijf waren door de kou van de nacht. Voorzichtig ging ik recht op zitten in bed en rekte ik een voor een mijn stijve spieren om ze weer soepel te maken. Uiteindelijk liep ik rustig, na een schone tunica aangedaan te hebben, met een weer lege maag de gangen van onze villa door naar de keuken. Daar waren sommige slaven nog bezig met het schoonmaken van het keukengerei van de vorige avond en zagen er vermoeid uit. Ik liep naar een van de broodmanden en pakte een broodje, waarvan ik snel een hap nam om mijn honger te stillen en ging naar buiten. Daar zat mijn hond Brutus netjes op de grond te wachten op zijn meester voor zijn dagelijkse ochtend wandeling door de groene velden en boomgaarden van ons landgoed, om daar de vogels de stuipen op het lijf te jagen. Ik gaf hem een aai over zijn kop en beval hem me te volgen. Gehoorzaam volgde hij me naar de poort van de velden, zodra ik hem open had, gaf ik Brutus een sein en hij stoof weg gevolgd door luid gegak van de verstoorde ganzen.