After that incident sa garden, agad ko naman syang dinala sa hospital at tinawagan sina Tito at Tita. At first di nila matanggap but then they manage to keep calm and face the truth. Agad naman silang pumunta ng hospital after they received my call.
"Tito, Tita alis po muna ako. May pupuntuhan lang po ako"
They just nod. With their face and also their reactions you can see na malungkot talaga sila. Sino bang magulang ang masisiyahan if mawawalan ng anak diba? Agad akong pumunta sa ward ng mga bata at hinanap si Doc. Reyes.
I found her sa isang kwarto na may batang natutulog.
"Doctor Reyes?" "Yes ijo. Ako si Doc reyes . what can i do for you?"
"I am mae's boyfriend."
Nakita ko na medyo napakunot ang noo nya at biglang may tumulong luha galing sa mata nya.
"SO , wala na pala sya. Condolence for you ijo. Mae is a very generous person. And here. Ito yung pinabibigay nya sayo." Then inabot nya ang isang white envelop.
Umupo ako sa isang bench na malapit sa ward na yun at binasa ang sulat ni Mae
Dear Kunshuu,
Hmm, what can i say ? I am blessed to have you as my friend, bestfriend, kuya and most of all my beloved boyfriend. You love me for i am despite of my being childish. you never leave me in facing problems that i face. you love whole heartedly. And i also love you noh as how you love me. thank you for the care and protection that you give to me.
By the time you read this siguro wala na ako. appily living in the place called heaven with angles and with god. Call me selfish if you want kunshuu if i leave you this way. but i think i have to this despite of the fact that i want tolive longer here on earth with you. marry you, make our own family and teaching our children.
The reason why i don't want to undergo operation is that idodonate ko ang mata ko sa isang bata na nakita ko sa ward na pangbata. She is only 6 years old and i cannot afford to see her na di ma enjoi ang life nya without seeing the world. I know masasabi mo na para akong tanga na ibiibigay ko ang mata ko kahit na pwede pa akong mabuhay. Ayaw ko na kasing mabuhay na parang patay naman kunshuu. i know na if mamatay man ako God has its own reason. Tanggap ko naman ehh.
One more thing, kaya siguro ako binigyan ng ganitong sakit dahil ito na talaga ang naka tadhana para sa akin. Ako binigyan ng sakit sa puso na di madaling opearahan. Hirap kaya maghanap ng puso na ipangpapalit sa puso mo. Eii sya, Mata lang ang deperensya.
Kaya sana kunshuu kung ano man ang naging desisyon ko , sana tanggapain mo. Mawala man ako sa panangin mo always remeber na nandito lang ako nagbabantay sayo. Dont call me as ghost huh.. Thats creepy HAHAHAHA just call me you guardian angel . HAHAHAHA
Love you kunshuu. at kahit na patay na ako love parin kita
---------Mae <3
P.S
--One more thing, dont close your heart. i know there is someone na papalit sa akin dyan sa puso mo. :) smile always my prince LAB YAH mwaah :*
Umiyak na ako ng umiyak. si mae talaga ohh kahit na pwede pa syang mabuhay she just sacrifice her life for other persons .
"Ah.. Excuse me ito panyo oh"
Tinaas ko yung ulo ko just to see a girl na may hawak na panyo sa akin
"Thanks" I respond
She just gave me a sweet smile. nang biglang lumakas yung hangin at parang may humawak sa kamay ko at hinalikan ako sa pisngi.
"Mae, sya ba ang babaeng sinasabi mo na papalit sayo dito sa puso ko ?" question inside of my mind
----------------After 3 years-----------------------
Yeah ! Its been 3 years after Mae left me. I am now one of the CPA's of the Philippines. Dalawa sana kami ngayon ni Mae.
Inilibing din si Mae nun after 6 days. And my life goes on without her. At first nahirapan ako. nasanay na kasi ako sa presence ni mae. Yung batang binigyan ni mae ng mata ay si Claire. Naging successfull naman ang operation nya. masayang masaya yung bata. kaya sabi nya aalagaan nya daw yung mata ng ate mae nya para di daw masayang yung sacrifice ng ate nya. awa ng dyos laging first honor. grade 3 na nga pala sya ngayon. minsan naiisip ko rin si mae. minsan nga pag nagmumuni ako at iniisip sya bigla na lang lumalakas yung hangin. interpret ko nga nun eh parang ykap ni mae. kaya di ako natatakot :)
"Kuya, alis na tayo. Baka naghihintay na si ate dun" Claire
"Im coming "
Inadopt na din namin si Claire. Napag alaman kasi naming wala na syang magulang. yung ate na lang nya ang kasama nya
"Bat ka matagal? Bka naghihintay na si Mae dun"Clarrise. sya ang ate ni Claire. Naalala niyo yung babaeng nagbigay sa kin ng panyo? sya yun. and luckily girlfriend ko. Dont worry binigyan ako ni Mae ng mga signs na payag sya. Nun kasi dinedeny ko na may gusto ako kay Clarrise. Ilang ulit lang naman po akong nahulugan ng mga bagay bagay at laging sapol sa ulo. Sadista talaga ang babaeng yun
"HAHAHAHA.. oo na po tara"
-----------------------------------Green Garden Cemetery------------------------------------------
"Mae, its been 3 years. masaya ba dyan? salamat sa pagbabantay sa akin huh. nga pala kami na ni Clarrise. Salamat sa mga bagay na hinulog mo mismo sa ulo ko huh kung di dun di talaga ako matatauhan.. HAAHHAHAHAHA"
"ate mae, first honor po parin ako. tsaka kumakain ako ng gulay lalo na po ang kalabasa. pampalinaw ng mata. para naman po mas maging malusog yung mata na binigay nyo po sa akin"
"Mae, salamat sa pag donate ng mata mo para sa kapatid ko huh. kahit na pwede ka pa sanang mabuhay eii naging mabait ka pa din. tsaka salamat sa pagtanggap na kami na ni john huh. dont worry di ko aagawin ang title na 1st love ka niya . ok na ako sa 2nd love . HAHAHAHHA"
"Oh pano mae, alis na kami huh ililibre ko pa kasi si claire ei alam mo na 1st honor na naman. dont worry bibisitahin ka namin ulit dito"
I know, our story is not been given a happy ending . pero alam kong may reason behind this. kaya di ko tatawaging lonely or sad ending to kasi i want to call this UNTITLED love of ours.
"Bye mae"
Sabay huling tingin sa libingan nya
MAE ANNE DELA FUERTE
BORN: JANUARY 22,1996
DIED: MARCH 24,2014
-----------------------------------------------------------------------END--------------------------------------------------------------------------------------
