Chapter 2: Run

30 2 0
                                    


Charish's POV

"F**ck that godd*amn killer!!"napasigaw nalang si Nicole sa sobrang inis. Sino ba naman ang hindi maiinis sa taong yun, napaka-itim ng budhi!!.

"Ano ba kasing kasalanan natin sa kanya?!?"nagsisisigaw parin hanggang ngayon si Nicole, habang yung mga babae kong kaklase ay umiiyak.. Unti-unting tumulo ang mga luha sa mga mata ko.

Bakit ba kasi kailangang mangyari tu?? Ano ba kasing ganiwa namin?? Bakit kailangang may mamatay?? Paulit-ulit nalang ang mga tanong ko sa aking sarili. Kanina ay labing tatlo kami ngayon ay nabawasan kami ng isa..

"Guys, umalis na tayo sa lugar na ito baka may mapahamak na naman sa atin.."sabi ni Jm. Kanina ay nagtatawanan lamang kami. Nagbibiro pa si Jm. Ngayon alam kong galit at natatakot si Jm. Takot siyang mawala at may mawalan pa sa amin.

Wala nang sumagot sa amin at lumabas na lamang kami sa venue..

Nang makalabas na kami..

Biglang may sumabog ..

Sumabog ang buong venue.

Nagsisitakbuhan na kami palayo sa venue.

Tumugil kami sa pagtakbo at malayo na din kami sa venue..

Hingal na hingal kami dahil sa pagtakbo, at hinahabol pa namin ang aming hininga.
Natatanaw parin naman namin ang buong hotel na sumabog..
Nasusunog ang buong venue..
Nawasak. Sira. Giba.

Plinano din kaya to ng killer?? Na pasabugin ang venue??
Bakit ba nagkaganito ang araw namin??

Bumalik ako sa realidad at napaluhod na lamang sa aking mga nakita...

Wasak ang buong siyudad.. Paano?? Paanong nawasak ang buong siyudad na kani-kanina lamang ay nagsisiya kami sa party tapos may mga namatay.
Paanong hindi namin napansin ang pagkawasak ng siyudad.

Hindi na napigilan ng iba kung mga kaklase na maluha at lumuhod. Ang iba ay nagagalit na. Ako ay natutulala. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.  Ano tu 'destiny' namin?? Bakit ganito. Sh*t!! Hindi ko na naiintindihan ang nangyayari!!

"Ahhhhhhh!!!! Bakit naging ganito?!? Bakit kailangang mangyari 'to sa atin?!? Ano ba kasi ang nagyayari?!?" Sigaw ni Nicole..

"Mama!! Papa!! Kuya!!" Tawag ni Alhyssa sa kanyang pamilya.

Oo nga pala.. Nakaligtas kaya ang pamilya ko sa pagkawasak ng siyudad. Para kaming wala sa siyudad. Buhay pa kaya sina Mama. Alam kong madami ang namatay sa pagkawasak ng siyudad. Kaya nawalan ako ng pag asa na mahahanap ang pamilya ko.

Ang killer ba ang gumagawa nito?!? Pag nakita ko siya papatayin ko kaagad ang p*st*ng yun!!. Dinamay pa pati pamilya namin!! At maging ang ibang tao!!.

Hindi ba ito napigilan ng mga sundalo. O baka kasabwat sila..

O baka pati sila wala na din..

Wala kasi akong nakikitang ibang tao maliban sa mga kasama ko..

Naglalakad na kami ngayon ng mga kasamahan ko. Hindi namin alam kung saan kami pupunta. Lakad lang kami ng lakad.
Si Aina ay niyayakap si Bella habang kami ay naglalakad dahil natatakot na si Bella. Sino ba naman ang hindi matatakot parang ghost town na ang siyudad namin. Dahil walang katao-tao at sa sobrang tahimik ng lugar. Maliwanag naman pero sobrang tahimik..
Parang may kung anong mangyayaring masama..

Wasak na talaga ang buong lugar. Basag ang mga bintana na aming na dadaanan. Wasak ibang buildings. Para kaming may gyera na ilang minuto lang ang itinagal. Sira sira din ang ibang dingding ng mga building pati mga bahay.

SurviveWhere stories live. Discover now