"KUBA"

Chapter 7

KUBA

Written by:BloodyHeart

Habang hawa ni DISTINY ang kamay ng binata, may kong anong damdaming naramdaman, na hindi nya naramdaman sa isang normal na lalaki. Pakiramdam nya nasa ligtas na kamay saya,

" Ah, miss yong kamay ko, saka baka marumihan ka, hindi kaba natatakot sa akin, di mo ba naramdaman baka saktan kita, oh anong gawin ko sayo? Alam mo bang pinag dirihan ako nang karamihan, salot daw ako, inali pusta,

" Ano bang pinag sasabi mo ? Tao ka rin nman ah,? Kaya dapat kang tratuhin din katulad ng tao, "ano bang mali sayo He? 

" Kuba ako, saka pangit!!

" Lalong naawa ang dalaga sa binata, alam nyang mahirap ang pinag daanan nang binatang kaharap,

,Pwede naman siguro tayo magkaibigan diba?"Wala akong pakialam sa sabihin nang ibang tao para sa akin tao ka rin at nararapat galanging ,

" Masasaktan lang DISTINY lalo na pag marinig mo ang pangungutya nang ibang tao,, saka tingnan mo , kung gaano ka kaganda, tingnan mo kong ano ang hitsura ko,, mayaman ka mahirap lang ako..

"He, look at me.

"Ang pagkakaibigan hindi nasusukat sa pisikal na kaanyuan ng tao ang mahalaga, ginagalang month ako at ginagalang kita bilang tao,

"Umuko ang binata, hindi nya akalain na mayrun pa palang taong busilik ang kaluoban,,

"Ano friends na tayo?

" Sabi mo eh,

Hinatid ni nang dalaga si HE, at magalang na pinakilala ng binata ang si DISTINY, sa nanay at kapatid, 

"Ipag paumanhin mo na ang kubo namin,, mahirap lang kami..

" Ano kaba ok lang yon saka hindi naman ang klasi nang pamumuhay ang pinunta ko rito kundi. Ang pag tangap ninyo sa aking na walang bahid na kasinungalian, masaya akong nalaman na may kaibigan akong busilak ang kaluoban,,

Habang sa kasarapan ang pag uusap nang dalawan dumating ang kapatid nang binata,

"Kuya sino sya,,? Ang ganda nya?

" Sya nga pali si mimi ang kapatid ko,,, 

Pagkatapos nagkakilala ang mag kaibigan pinasyang umuwi ni distiny,,, nakalimutan nya may pictorial pala sya,, kaya tawag nang tawag ang manager sa di nya pag dating,,

" May pinuntahan akong importante kaya di ako nakarating. 

Ang pangatwiran ng dalaga sa galit na ina,, 

" Di mo ba kayang ipagliban muna ang bagay na yon?

" Ma I'm tired to obey u! Plz gave me little time 4r my self!24hours I do my work for only 3hour na late ako sigawan mo ako nang ganyan!" 

"At marunong kanang mangatwiran ngayon! "Sino ang pinag malaki month DISTINY, ang kuba na nakilala mo!

" Nagulat man ang dalaga, ngunit saglit lang, nakalimutan nya pala na palaging may nakasunod sa kanya,

"Wala akong nakitang mali sa ginawa ko ma,

"Pero sa ginawa mo baba ang carrer mo, pag usapan ka nang publiko, 

"Idnt care mama,!

"Wala akong ginagawa, mali bang makipagkaibigan sa isang may kapansanan, ngayn wala nman syang ginagawang mali. Yan kasi ang hirap sa taong normal, ang bilis mang husga, di nila alam na nakakasakit. Sila 

"Bakit mama,,ang. Taong may kapansanan wala bang lugar sa mundo?

Hindi naka imik.. Ang ina nang dalaga,,

Samantala masaya ang mag ina na pupunta sa paaralan araw nang. Pag tatapos, HE lahat na mata ay nakatutuk sa mag ina habang nag mamartsa,, maraming bulong bulongan sa paligid, ngunit ngiti ang ginanti nang mag ina, para sa kainla isang napakasayang araw ang pag akyat nang intablado ng binata,, nang tawagin ang valedictorian speach, taas noo si HE, naumakyat ,, di makapaniwala ang lahat sa nakitan lalong lumakas ang bulong-bulongan... Natahimik ang paligid nang nag salita ang binata...

"Magandang araw po sa lahat, alam ko pong di kayo makapaniwala sa nakikita ninyo, isang kuba, ang nag sasalita sa inyong harapan,, alam kong karamihan sa inyo himusgahan ang akin katauhan, ang aking panlabas na kaanyuan, pero sa likod nyan akoy nang papasalamat, dahil nangkaroon ako ng lakas para lumaban n sa dagok ng buhay, simula nang maliit pa ako hangang ngayon di mawala sa tao ang husgahan ako laiitin, pero tangap ko po ang lahat nang iyan.. Gusto ko lang pong ipaalam sa. Inyong lahat kuba at pangit man ako sa paningin nang karamihan, hinusgahan nyo man ang bou kong pag katao pero hindi hadlang sa aking mga pangarap. Mananatili akong nkatayo, at boung tapang kong tangapin ang darating pang pag subok sa akin buhay.... Hindi lahat na may kpansanan, salot sa lipunan tulad nang pagkakaalm nang. Lahat,,, 

"Salamat sa pag batigos, at narating ko ang pintuan tungo sa aking pangarap....

Luhaan ang boung paligid sa nakarinig sa madamdaming pahayag ,, nang binata... Guro, kapwa mag aaral, at mga magulang pawang lumuluha....

" Niyakap ng ina si He,,, para sa kanya,,isang ang kanyang anak ay isang magandang halimbawa,at huwaran sa isang tulad nyang may kapansanan,at sa normal na tao,, sa mundong ginagalawan

" Sa narinig nang taong kanina pa nag mamasid at nakinig sa talumpati nang binata, lalong nadurog, at tumagos sa. Kalamnan ang bawat kataga na binibitiwan nang binata.