Michael's POV
hindi ko alam kung totoo ba ang mga narinig ko kung ano ba ang paniniwalaan ko tinignnan ko si faith habang naka yuko at humihikbi
inabutan ko siya ng tubig aea mahimas masan
"im so-sorry michael" paghingi nya ng tawad sakin
"for what?" pag tatanong ko
"for not bearing you a child.. im just a simple woman na gustong mag kaanak pero di ako mabiyayaan.. tayo!" humihikbi parin niyang sabi sakin
alam kong masakit bilang asawa na di ako mabibiyayaan ng anak ng asawa ko at di ako mag kakaroonng sariling pamilya
"the doctor said i have a small tumor in my left ovary.. kaya mahihirapan daw itong makapag produce, alam kong gusto mo ng mag kaanak, im a vain to you im so-sorry" humagulgol nanaman siya at nag takip ng muka
"hey! don't say that.." panimula ko nasasaktan narin kasi ako pag nakikta ko siyang ganito she looks at me bitterly
"remeber the vow in our wedding? for poorer and richer,for sickeness and in health?" tumango lng siya
"then we will fight through this.. we will face all of this, iknow it's not the time para bigyan tayo ng anak i can wait.. we can wait si god na ang bahala satin siya ang nakakaalam ng future kaya we will fight for this.. and iwant you tobe strong... i wanna back the old you.. remember the day that we first meet you almost broke my bones i want you to be like that again.. kaya please wag kang susuko kasama mokong haharapin to"
ngumiti ito habang lumuha alam kong salikod ng mga ngiting yun ay isang napakapait na ngiti ang nasalikod noon
i kiss her for head "this kiss symbolize my respect to you of being who you are"
i kiss her nose "this kiss symbolize that my feelings to you will never change"
and i kiss her lips " and this kiss symbolize my love every breath you take is mine too were as one together forever. ilove you faith hold my words"
then
i kissed her again in her lips gently and she kissed me back then ... it happens again
/// abangan ang nalalapit na pag tatapos nitong unexpected boss mga 2-3 chapters nalang siguro.. hehe anyway.. abangan kung anong mangyayari sa buhay nila faith at michael (maith)//
Faith's POV
i used to drink the maintainance na binigay ni dok mag iisang taon narin nung binigay sakin ng doktor to ...
madaming nag bago sa relasyon namin nitong mga nkaraan kung dati ontime na umuuwi si michael ngayon ay lumalampas na minsan natutulugan nalang ako kakahintay saknya
but i understand it.. i know na nagiging busy na siya sa trabaho lalo na't humihina ang kita ng company nila
di narin nagpakita pa si papa sakin.. dahil nabalitaan kong sila na ulit ng asawa niya at nag migrate na sa saudi at dun na nanirahan sila mama naman ay maayos ang kalagayan napag tapos narin ng pag aaral ang mga kapatid ko mga sosyal na sila.. dahil sila mas may class dahil natutuo sila mula sa ibang bansa at si bakla... ayun.. babae pa sakin nkapag sex change nakasi siya at nasa korea na siya ngayon as singer sa isang bar
habang ako.. ito nag luluksa dahil wla paring resulta kung mag kakaanak pa ba kami ni michael.. halos gabi gabi kami nag mamake out para lng may mabuo pero walang pag babago
dumating na si michael ng 10:30 am
"babe?ang aga mo ata?" tannong ko sakanya
"ah.. wla lang to.. ay may pasalubong ako sayo paborito mo.. ito oh bagoong"
kukunin ko sana ang bagoong na nasakamay niya ng bigla akong naduwal.. agad akong tumakbo sa lababo... siguro sa gamot lng to ito siguro ang side effect
lumapit sa likod ko si michael at hinimas ang likod ko
"are you ok.? diba favorite mo yan.. bat naduwal ka?" pagtatakang tanong niya
"baka side effect lng to ng gamot... don't worry ok lng ako.. kumain ka na ba?" tumango lng siya at dumeretso na sa CR
"babe! maliligo lang ako ha?" paalam nito sakin..
habang naliligo siya nakaramdam naman ako ng hilo at naduduwal...
hindi ko pwedeng ipakita kay michael ang mga symptoms baka lalo lng siyang mas stress
pag kalabas niya ng cr
"babe? tara labas tayo" habng nagpupunas ng ulo niya
"ha? saan tayo pupunta?" pag tatanong ko pero sinabi lng niyang bilisan ko nalang daw.. kaya ito..
naka jeans lng ako at white na Tshirt at Allstar at bumaba na kami sa elevator papuntang parking
nag d-drive lng siya at walang imikan
ako na ang sumira nito
"babe? is everything ok?" panimula ko
di niya ko pinansin nag salita ulit ako at hinawakan ang kamay niya
"kung may problema.. just ask me" wlang kibong dumeretso lng siya.. alam ko kasing pagod lng siya e
bumaba kami malapit sa sea side kung saan ang unang problema niya ay dito niya sinabi sakin..
naupo kami habng nainom ng juice.. ang lakas ng hangin... inikot ko ang paningin ko at nakita ko ang mag inang nasa ospital noon
masaya silang dalawa kuntitingnan mo para silang isang buo at masayang pamilya...
lumapit ang bata sakin at inabot ang tissue na hawak nito
"ate.. wag po kayong umiyak.. papanget po kayo" at tumakbo na ang bata
narinig ko si michael na bumulong lng habng sinusundan ang bata ng tingin
"sana may anak na tayo" nalungkot ako sa narinig ko alam ko kasing di ko pa siya nabibigyan ng supling at dahil nahihirapan akong mag kaanak ay nanlalamig na siya sakin
"im s-sorry michael.. i cant bear you a child" humihikbing tugon ko sakanya
"it's ok..." nasa malayo lng ang tingin niya pinag mamasdan ang dagat at ninanamnam ang simoy ng hangin
"iknow it's hard for you too.. i can wait.. if god did not bear us a child well wala tayong magagwa ito ang nakatadhana satin.." halatang lungkot sa mga salita niya bawat salita alam kong may halaga at gusto narin niya ng anak...
"im sorry im, useless im not a good wife, im dumb" humihikbi nako
pero inakbayan niya ako at niyakap at hinalikan ang noo ko
"did you remember the symbol of that kiss?" tumango lng ako
alam kong igagalang niya parin ako kahit ano pa man ang mangyari o kamalian ko
"i love you faith that wont change any thing"
//sorry maiiksi na ang next chapters.. baka mawala sa isip ko ang book 2 neto... yes may BOOK 2 po hehe ok keep rading <3///
YOU ARE READING
Unexpected Boss
Teen Fictionisang araw ang isang lalaking nakita lng niya ay inakala niyang nanghipo sakanya kaya niya ito nasapak pero ang hindi alam ng babaeng ito na ang lalaking sinapak niya pala ang boss niya.. hangang boss nga lang ba at secretarya basahin.. It's starte...