faith's POV
Nagising nako na nasa puting kwartong ito alam ko namn kung nasaan ako eh... pero naalala ko ang nangyari kaya agad ako dumilat at bumngon sa pag kakahiga
nakita ko si ryle na nakatulog na sa balikat ni hyunki habng hawak ang tiyan nito.. at nkita ko rin si mommy at daddy na nakatulog sa tabi ko maski si kuya naman sa paanan ko
nang napansin kong prang ang sakit ng ibabang parte ng pag kababae ko.. nalala ko na may isang pulang likido na dumaloy sa gitna ng mga hita ko
nagising si kuya at lahat narin sila ng makita ako agad silang lumapit saakin
"kamusta ka na?"mom
"okay ka lng ba baby ko?" si kuya
"well now dear" si dad
"ate" si hyunki at ryle
agad akong nag tanong sakanila
"kuya, mom,dad,ryle,hyunki? kamusta ang baby ko? ok lng ba ang baby ko?"
walang umimik sakanila kundi nag tinginan lang sila sa isat isa
"uhh... baby mag pahinga ka muna" sikuya
"no!! answer me... where's my baby.. is my baby ok?" di sumagot si kuya
"wlang kng kwentang kausap, mommy si baby ok lng siya diba?" malungkot ang mga tingin nila sakin at mukang nag luksa
"dear?... your baby,.... your baby is"
"what? dad? tell me? please kinakabahan nako" tumingin ako kay mom at umiling lang ito
hindi pwedeng mawala ang anghel sa sinapupunan ko hindi to pwede matagal ko siyang hinitay tapos mmawawala lng siya
"your.. all.. u-useless... you cant answer my simple question.. are you all deaf? answer me guys.. am not joking around" naiiyak nakong nag sasalita sakanila
"ate, your baby's gone... matapos kang dalhin dito sa ospital ay nawla na ang anak mo.. mahinalng ang kapit nito sayo kaya nung na stress ka nawala narin siya... kinuha na siya satin" si ryle
"isn't joke? haha!" i laughed bitterly
"it's not funny" pag sagot ko
"it's true baby" si kuya
"sabihin niyong nag jojoke lng kayo diba? please stop this nonsense it's not funny.. di siya pwedeng mawala sakin... isang taon akong nag hintay.. na dumating siya........ kuya please naman, ibalik nio yung anak ko ayoko ng ganito inalagaan ko siya... ang saysayako.. kuya, mom ibagiay nio na siya sakin.. alagaan natin siya.. pleasse!!" umiiyak nako na nag wawala pero niyakap lng ako nila mom at dad
ang sakit sakit na yung hinintay mo ng isang taon mawawala lng sa mundong to ng ganun nalang ng walang kamalay malay... ang baby kong di pa naranasang makaapak sa mndong ito.. ang baby kong di ko pa narinig na mag salita o ngumiti manlang
ang sakit.. ang hirap tangapin..
Michael's POV
[naiinis na si awtor dahil sa kung anong matype niya yun naun kaya ayungalit si awtor kay michael kainis siya!! ]
nasa ospital ako ngayon at may dalang bulaklak para kay faith.. habng nag lalakd ako di ko maalis ang ngiti sa muka ko dahil sa wakas ay mag kakaanak nakami.. di ko pa kasi siya nadadalaw this day mga 1 day na siyang nasa ospital pero diparin siya nagigising
akmang hahawakan ko ang door knob ng marinig ko ang pag sasa lita ni ryle na naririnig ko sa labas ng pinto at kinagulat ko ito
"ate, your baby's gone... matapos kang dalhin dito sa ospital ay nawla na ang anak mo.. mahina lng ang kapit nito sayo kaya nung na stress ka nawala narin siya... kinuha na siya satin" si ryle
YOU ARE READING
Unexpected Boss
Fiksi Remajaisang araw ang isang lalaking nakita lng niya ay inakala niyang nanghipo sakanya kaya niya ito nasapak pero ang hindi alam ng babaeng ito na ang lalaking sinapak niya pala ang boss niya.. hangang boss nga lang ba at secretarya basahin.. It's starte...
