BABY, I AM RAP KİNG 👑 [ OH SEHUN]

Lady Poker Face

Yana doğru kıvrıldı dudaklarım. Belli belirsiz gülümsedim arkama dönme gereği duymadan.

"Önyargılsın. Farksız olduğumu düşünecek kadar. Tahmin ettiğim gibi korkaksın da."

Beni ve onların kralı ile böyle konuşmaya cesaret etmemi dikkatle izliyordu tüm salon.

Yanımda dikilen namı değer "ölü" ye baktım. Bana bakmıyordu. Gözleri sehun' daydı.

Madem bu ölü isimli sempatik adamla bir oyun oynuyorduk, eşlik etmem de sorun olmazdı.

Sehun' a yüzümü döndüm. Aynı anda parmaklarımı ölünün büyük parmaklarına doladım. Ürperip bana baktı ama elini çekmedi. Ona bakmadım.

Sehun yanlızca bekliyordu. Duygularını belli etmeden Ruhsuzca.
Ekledim.

"Daha kavgaya girişmeden deli gibi havlayarak ortalığı velveleye veren bir köpek gibi korkaksın. Oh sehun. Korkak kral."

Ölü gülümsedi. Kocaman, ışıl ışıl. Ellerine dolanmış ellerimi sıktı. Ekledi.

"İşte. Biri kral çıplak dedi ha?"

Kahkahası yankılandı. Gülümsedim.
Sehun'a baktım. Kaşları çatılmıştı. Ve işte sağ gözü seğiriyordu.

Bunu bekliyordum. Sinirlendiğinde gözleri seğirirdi. Bunu istiyordum. Onu deli etmek. Göz dağı vermek.

İlk elemelerde eşli olmak yararlı olabiliyordu. İkinci elemelerde engel olabilirdi çünkü bu sefer eşinle yarışırdın. Ama pek fazla duygusal bağ olmadığı sürece sorun yoktu.

Ölüyü düşünmeliydim.

Sehun.. O şimdi gerçekten korkunç gözüküyordu. Seğiren gözü. İnce çizgi halini almış dudakları. Ve bana yaklaşan yavaş adımları.

Yaklaştı. Yaklaştı..

Tam yanımda durdu. Ölüden taraf olmayan kulağıma eğildi. Bir an küçük pembe dudaklarını yanağımda hissettim. Sıcak nefesi yanaklarıma savruldu. Sesi yanlızca fısıltıydı. Keskindi ama. Fazla keskin. Kılıca benzer güzel bir ilahi..

"Seni küçük orospu. Doğru. Sen diğer soytarılar gibi değilsin. Daha da değersizsin."

Geri çekildi. Ruhum buz kesti ama yüzümde mimik oynamadı. Yüzüme yakın olan yüzünü geri çekmedi. Devam edecekti.

İnce kemikli elini gözümün önüne gelecek şekilde kaldırdı. Baş parmağı ile işaret parmağının en ucunu gösterdi.

" İşte. İşte bu kadarcık bir bok parçası dahi değilsin."

Ölü, sehunun gövdesine elini koyup iki kez patpatladı. Tek kaşını kaldırıp ekledi.

"Yavaş ol. Uzaklaş. Burası arena değil. Kendine gel!"

Sehun başını dikleştirip ölüye baktı. Geri çekildi. Alayla kıvrıldı dudakları.

"Çift mi oldunuz?"

Ölü soruyu duyduğunda bana döndü. Bende ona. Konuşmasına izin vermedim.

"Evet."

Ölü şaşırdı.
Ayaklarımın üstünde yükselip, ölü'nün dolgun dudaklarına öpücük sayılabilecek kısa bir baskı uyguladım dudaklarımla.

Geri çekildim.

Sehun güldü. Tabii ki gerçekten gülmemişti. Bu adam ruhsuzdu. Hiç bir şeyi gerçek olamazdı. O bir makineydi.

" Hah."

Geri döndü. Kapıyı aralayıp dışarı çıktı.

Ölü bana doğru eğildi. Benden çokça uzundu. Kalıplı bir adamdı. Kasları olduğuna bahse girebilirdim.

Genişçe gülümsedi. Sahte değildi.

"Daha sonra devamını istiyorum. Meleğim."

Gülümsedim. Sahtece.

İlk gördüğüm kısa siyah saçlı kadın seslendi.

"Adlarınızı yazdırın. Çift olarak."

Rap savaşlarında tek başıma ilerleyeceğimden kesin kes emindim. Şimdi iki dakika için de herşey değişmişti. Belki doğru bir karar almıştım belki yanlış. Bu ölü denen adamın nasıl rap yaptığını dahi bilmiyordum. Üstelik henüz yeni tanıdığım birini öpmüştüm de. Boşa gitmemişti doğrusu. Yakışıklıydı.

Kenetli ellerimizi ayırdım.

Salona döndüm. Herkes yaptığı işi bırakıp bize odaklanalı çok olmuştu zaten.

"O artık benim."

Gülerek elini omzuma atıp beni kendine çekti.

"Duydunuz. Ben onunum!"

Ona dönüp gülümsedim. Gülümsedi.

O gerçekten.
Ben sahte.