7: Dit had ik nooit verwacht

21 2 0
                                    

*Jaime's POV*

Nadat Justin en ik gisteren de film hadden afgekeken, bracht hij me lopend naar huis. Het was heel erg lief van hem om zoiets te doen.

Ik denk steeds aan Justin. Ik ben Jake zelfs bijna vergeten! Het is weekend en dat betekend: me time.

Uit mijn schooltas haal ik het Lolita boek en ik nestel mezelf op de bank. Ik zit eindelijk diep in het verhaal, totdat Dean mij weer eens zo nodig moet komen pesten.

"Hoi nerdo Jaime!," begroet hij me. Ik rol met mijn ogen en klap mijn boek dicht. "Wat nu weer, Dean?", vraag ik geïrriteerd. "Waar is je vriendje? Is het soms uit? Ik heb Jake al een tijdje niet meer gezien."

Het liefst gooi ik weer een pen naar Dean, maar die heb ik nu niet bij de hand. "Voor de duizendste keer, Jake is niet mijn vriendje!." "Nog niet," verbeterd Dean mij. Mijn mond hangt open en wanneer ik op wil staan, rent Dean keihard weg.

De deurbel gaat en vanuit het raam kan ik zien dat Jake is. Wat doet hij nou weer hier? Zuchtend loop ik naar de voordeur en doe ik die open. Jake's auto staat geparkeerd op onze oprit en hij kijkt me schaapachtig aan. "Zin om bij jou thuis te hangen?," vraagt hij. Ik kan nu moeilijk nee zeggen en laat hem dus binnen.

Jake gaat meteen op de bank zitten en vraagt of we de enigen thuis zijn. "Helaas niet. Mijn stomme broertje zit boven verstopt," mompel ik terwijl ik naar de keuken loop. Ik hoor Jake zachtjes lachen.

Met twee glazen Jus d'orange kom ik terug. Ik leg de glazen neer op de koffietafel en Jake bedankt me. Het Lolita boek haal ik gauw van de bank en ik stop het boek terug in mijn schooltas.

"Lees je serieus in het weekend?," vraagt hij verbaast. Ik frons mijn wenkbrauwen. "Ja.. wat is daar mis mee?," reageer ik. "Nou, het weekend is gemaakt voor leuke dingen," reageert hij.

Soms snap ik Jake echt niet. We zijn zo verschillend. Hij is meer een feestbeest type en ik blijf gewoon liever thuis op de bank. "Sommige mensen vinden lezen leuk, Jake," zeg ik. Hij knikt en kijkt me dan bedenkend aan. "Nu ik er aan denk, eigenlijk weet ik helemaal niet zo veel over jou."

No shit Sherlock, denk ik. Jake vraagt nooit echt naar mijn hobby's. Zelfs Justin kent me beter en hij kent me pas twee weken!

"Laten we een spel doen," stelt Jake voor. Ik trek een wenkbrauw op en hij gaat verder met praten. "Heb je drank thuis?."

Ik sla mijn handen in mijn zij. "Zeg, ik drink nooit en dan denk je dat ik drank heb?." "Je ouders hebben vast wel wat," reageert hij nonchalant.

Nou, ik weet dat mijn moeder een wijnliefhebber is. Ik kijk in de kast waar alle wijnglazen staan en op de bodem liggen alle wijnflessen. Ik kan niet geloven dat ik dit ga doen en toch haal ik rode wijn tevoorschijn, met twee glazen uiteraard.

"Perfect," zegt Jake met een brede grijns. "Het spel is simpel," verteld hij, "ieder stelt elkaar de vraag 'nooit heb ik dit of dat gedaan' en als je het wel hebt gedaan, dan neem je een slok wijn. Ieder houdt 10 vingers omhoog en als je dus iets wel gedaan hebt, dan laat je steeds een vinger zakken." Jake pakt de fles wijn en haalt de kurk er af met een kurkentrekker. Hij schenkt de twee glazen in en dan gaat hij achteruit op de bank zitten.

"Ik begin," zegt Jake gelijk. "Nooit heb ik iets gedronken." Ik frons mijn wenkbrauwen. Ik neem een slok van de bittere wijn (die eigenlijk zoet is, maar ik vind het bitter) en dan laat ik één duim zakken. ''Ik dacht dat je nooit drinkt,'' zegt Jake nep verrassend. Hij weet natuurlijk dat ik op het feestje van Michelle wel drank op had. Oh ja, die drank gooide ze over me heen ook! 

"Nu is het mijn beurt," zeg ik voordat Jake nog een keer zijn mond opent. "Nog nooit heb ik na moet ik komen.'' Tot mijn verrassing neemt Jake geen slok. ''Maar jij wel, dus nu moet jij een slok nemen,'' zegt hij trots. Ik kreun geërgerd, omdat ik er in ben getrapt. Ik neem weer een slok wijn en laat mijn wijsvinger zakken. 

Jake kijkt me duivels aan en stelt dan zijn vraag. ''Nog nooit heb ik met Justin gezoend.'' Als ik nu wijn in mijn mond had, dan had ik alles uitgespuugd. ''Uhm, Jake?!'' proest ik uit. Waarom wilt hij dat nou weer weten? Dat gaat hem helemaal niks aan!

''Je mag alleen ja of nee zeggen,'' probeert hij me wijs te maken, waardoor ik de kurk weer terug in de fles zet. ''We zijn klaar met dit spel,'' zeg ik vastbesloten. Ik zet de fles wijn terug in de kast en zet de twee glazen op het marmer stenen aanrecht. Hoe kan ik nou zo stom zijn om dit spel te spelen? Ik had kunnen weten dat er meer achter zat.


*Jake's POV*

Nadat Jaime me naar huis gestuurd heeft, ga ik niet meteen naar huis. Eerst stop ik voor Steven's huis en dan ga ik hem vertellen dat deze deal onmogelijk is. 

Steven doet de deur open en hij is blij om me te zien. ''Hey, gast. Kom binnen.'' Ik loop zijn huis binnen en ik ruik gelijk al het heerlijke avondeten wat Claire aan het bereiden is. Had ik maar zo'n perfecte familie als die van Steven. 

We gaan naar zijn kamer en ik plof neer op een zitzak die ergens in zijn kamer staat. Steven zit op zijn bed en wacht tot dat ik begin met praten. ''Deze deal over Jaime is onmogelijk,'' zeg ik om de stilte te verbreken. 

Steven staat op van zijn bed en trekt een wenkbrauw op. ''Dit kun je niet menen, Jake. Als je de deal niet haalt, krijg je geen geld.'' Ik zucht en denk na over Jaime. Ze voelt zeker iets voor Justin en niets voor mij. Doordat ze dat spel niet wilde spelen, weet ik nog steeds weinig over haar. Moet ik haar dan maar gaan stalken? ''En als ik jou was zou ik opschieten, want het schoolfeest komt steeds dichterbij,'' waarschuwt Steven me. 

~~

Na de peptalk van Steven, voel ik me een stuk beter. Terwijl ik in mijn lieftallige dure auto rijd, staat de radio op full blast aan. Ik schreeuw met de muziek mee. 

Whoa, we're half-way there.

Whoa, livin' on a prayer!

Het dak van mijn auto heb ik open gezet en het kan me niks schelen als iemand me zo hoort! Die Jaime kan ik makkelijk voor het schoolbal vragen! Justin zal me niet tegen houden! 

Met die spirit rijdt ik de oprit van mijn huis op. In onze voortuin staat een onbekende rode motor. Van wie is die motor? Zover ik weet heeft niemand uit ons gezin een motor. Heeft Janel soms een motor gekregen? 

Ik haast mezelf naar binnen. Niemand is thuis? Dan hoor ik boven Janel en een jongensstem praten en lachen. Mijn broederlijke gevoelens vertellen me dat er iets niet klopt. Ik ren naar boven en de deur van Janel's kamer staat open op een kiertje. Ik kan niet goed zien wie er in haar kamer is, maar ik kan zijn stem wel horen. 

''Ga het huis uit, dan rennen we samen weg,'' klinkt de stem van de tienerjongen. Janel giechelt. ''Ik hou zo veel van je,'' zegt ze zachtjes. 

Nu is het genoeg geweest! Ik zwaai de deur open en ik kijk de twee met een boze blik aan. Dan zie ik wie die ene jongen is met wie ze het praten is. 

''DEAN!?'' ''JAKE!?'' roepen we op hetzelfde moment. Janel springt van haar bed af en rent naar me toe. Ze slaat tegen mijn brede borstkas en schreeuwt tegen me. ''Ga weg Jake! Hoe durf je mij zomaar te bespieden?!''. 

**

A/N 

Noah Silver als Jake! ♥ 

Noah Silver als Jake! ♥ 

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 29, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Een date met de nerd van de klasWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu