Ik hield mijn adem in, zo lang mogelijk. Dan was ik daarboven inplaats van in deze verschrikkelijke kamer. Uit automatisme zuchtte ik uit. Auw, mijn hoofd. Ik probeerde de pijn te verminderen, en in ruil daarvoor krijg ik er meer? Lekker eerlijk. De deur ging open op een kiertje, ik hoorde stemmen. Tijd voor pijn, tijd voor marteling, tijd voor trappen, tijd voor tranen die over mijn wangen rollen als een rups die over een blad glijdt na lekker gegeten te hebben. Ik probeerde de tranen weg te vegen, maar de ijzeren kettingen aan mijn bloederige vieze polsen werkten tegen. Ik huilde, ik gilde, ik hoopte...
JE LEEST
Eyes in the walls
Science FictionIn haar vorige leven is ze dood gegaan, en ze kwam terecht op een plek, een hele bijzondere plek, niet de hemel, maar gewoon, een fantastische plek. Ze kreeg een tijd, als die om was, mocht ze terug naar de aarde, een ander leven lijden, zonder iets...
