Chapter 6

505 17 1
                                    

*natapos yung tugtog

Speaker: (applause) What a wonderful piano piece! Mr. Jacob is really is prodigy! So, let me introduce to you our next performer. She’s a very beautiful and gorgeous pianist and orchestra singer, she’s…

*Sa Backstage

Jacob: hey!

Speaker: (tumingin kay Jacob) Ah, wait a second.. (pumunta sa backstage) Yes? Mr. Jacob?

Jacob: Trixia is not here, can you just skip it?

Speaker: but, the program will be----

Jacob: I’ll fix it, I’m looking for a substitute

Speaker:  Okay,( bumalik sa stage) Unfortunately, our next performer is not here. So…

Jacob POV

Iniikot ko ngayon ang buong hall kasi I’m looking for a pianist. Paano kaya ako makakahanap? Eh sa dami dami pa naman ng mga guest na pumunta baka Malabo akong makahanap. Nakakapagod maghanap kaya pumunta muna ako sa corner at sumandal ako sa wall para magpahinga. Medyo na-irita ako sa mga babaeng nag-uusap ngayon. Look like all Filipinos.

“mag-aral ka na din ng piano Nica. Namaster ko na yung fur elise..” Tama ba ang narinig ko? Marunong siyang magpiano? I moved a little to them.

“Oh? Paturo naman” sabi nung isa.

“oo! si Yassi , super galing niyan nung napanuod ko! Next to Yiruma na yata si Yassi eh! (sumubo ng apple)” Thank God! Nakahanap na rin, lumapit ako sa kanila.

“Ahm, Excuse me Miss?” I looked at her

 <sparkles sound plays> Nakatingin lang siya sa akin, sobra nga kung makatitig sa akin eh. Kanina pa ako nagsasalita pero parang hindi yata ‘to nakikinig.

Bigla na lang siyang siniko ng kasama niya at tumingin sa akin. “Kinakausap ka babae. hehehe”

“Hah? Yes? Why?” At nagsalita na rin sa wakas.

“Can I ask you a favour?” tanong ko sa kanya.

“Sure. What's that?”

“Don't you mind if you play piano upstage? It’s really urgent. Please” I smiled

“Eh? But.. but..” Please don’t say no! It’s really urgent!

“Sige na. pa-but but ka pa diyan.” Sabi nung isang kasama niya. Lumapit sa kanya ang babae at binulong sa kanya, ah hindi bulong naririnig ko pa eh.

“Chance mo na 'to, wag mo ng palampasin. At isa pa si Pogi ang humihingi ng favor, kaya pagbigyan mo na. tsaka siya yung hhsjdfhkdjfhdkfhd” di ko masyadong narinig yung huling sinabi niya.

Humarap siya sa akin. “Eh kasi. Hindi pa kasi.. “ bigla ko  hinawakan ang wrist nung babae patakbong backstage.

“We have no time, Let's Go.”

*Sa Backstage

 “igurado ka bang..” Halatang kinakabahan siya

I smiled and said. “Kaya mo yan Miss. Like what they said. Play as if you're alone. Sige punta ka na dun, hinihintay nila ang pagplay mo.”

“Hooh.” At pumunta na siya sa stage..

<plays Love Me by Yiruma> {Kung gusto niyong marinig yung piece, nandyan lang siya sa gilid J }

Yassi POV

Ang totoo niyan, matagal na akong nagpleplay ng piano sa harap ng maraming tao . Ewan ko ba. Pero ngayon lang akong mas sinobrang kinabahan ng ganito. Siguro nga nasa ibang bansa o nasa barko lang ako. Ganito pala ang feeling. Tapos siguro mas kinabahan ako kasi may nakita akong poging lalaki at nagrequest na magplay ako ^^.  matangkad, disente, sobrang yaman ata to, tahimik at siguro super gentleman over <3. 

Alah tumitingin siya sa akin grabe, siguro nabibilib na siya akin. Iba na talaga ang magaling, HAHA J

Jacob POV

The girl started to play the piano, nagulat ako kasi tinutugtog niya ngayon ang Love Me by Yiruma. Ang piece na yan kasi ang favorite ni Trixia, yan ang tinutugtog niya everytime na nag-aaway kami yun ang sabi niya sa akin. I suddenly remember the times na magkasama kami, ang sarap balikan nung mga yun. If only I could bring back the past. I’m crying inside, it’s is really hard to move on, sino kaya ang pwedeng mag-alis ng sakit na yun?

---Flash Back—

Trixia: (playing the piano)

Jacob: (inopen ang door) babe! [ Ang ganda niya talaga lalo na pag nagpe-play na siya. Lumapit ako sa kanya]

Trixia: (napastop) Hey there!

Jacob: What are you playing? Ang sad naman.

Trixia: Talaga (continue playing) Alam mo bang ito ang isa sa mga favourite piece ko. Love Me ang title nito, ‘pag nag-aaway tayo tapos uuwi na ako sa house, pineplay ko ‘to. (tumingin kay Jacob)

Jacob: really? Don’t worry, I will always love you

Both: (nagkatinginan)

---End of Flash Back—

The audience clapped, hindi ko man lang napansin na tapos na palang nagpe-play yung babae so nakisabay na lang ako. Pumunta ako sa back stage to thank her.

---pagkatapos, nagpalakpakan ang audience---

SA BACKSTAGE

“Nice Job. Sabi mo kanina, hindi ka ganun masyadong sanay, but actually you have great skills.” I smiled Parang yung kakilala ko at naalala ko si Trix.

“Talaga? Hindi naman. Hehe. Ikaw nga tong magaling eh.” sabi niya sa akin.

“I have some mistakes. Have you noticed that?” I chuckled.

“Hindi naman. Its sounds perfect pa nga eh.” sabi niya.

“Really? Is that a compliment? Thank You __________?” I asked her name.

“Yassi Louise Rodriguez. You can call me Yassi.” She said.

“Cool name. Thanks for doing me a favour. Ah I'm Jacob Briey” inabot ko ang kamay ko for a shakehand and I smiled.

“Nice to meet you!” and we shook hands.

“Me too. :))” i said nang biglang siyang napatingin sa akin.

“Wait, naalala ko lang. ikaw yung lalaking natulog sa room ko diba?”

“Hah? Ikaw yun?” Wow! What a coincidence!

“Oo nga ako nga, ikaw yung lalaking yumakap sa akin!”

“Talaga? So room mo pala”  Bigla kong naalala.  “Ah! Ikaw yung nakabath robe, right?”

“Oo ako nga yun.”

“Oh!” I tapped my forehead.  “I’m very sorry for what happened yesterday, I didn’t meant to do that. Sorry, I was just drunk at that time. Sorry?” I looked at her.

“hmm, alam mo bang ikaw lang na stranger na gumawa sa kain nun. Pero since maayos naman yung apology mo, Sige! I accept your apology”

“Thanks Yassi” I smiled

“Okay, sige aalis na ako, baka kasi hinahanap na nila ako. Sige, see you around! :)” at umalis na siya.

pahabol ko naman.

Love On-Board ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon