'ให้ตายสิ้ไอวิน' ความคิดของเจมส์ดังก้องอยุ่ในสมองเขาตอนนี้ไม่สนใจอะไรเเล้ว
นอกจากสายตาอันเฉยเมยปกติช่วนขนลุกของชายร่างสูงตรงน่ามันเป็นสายตาที่ปกติมากเหมือนเขาไม่รู้สึกโกรธคือมันเฉยเกอนไป ก่อนที่เขาจะยกยิ้ม
"หึ ผมคิมครับยินดีที่ได้รู้จักคุณเจมส์" เจมส์เเละคิมจับมือทักทายกันตามมารยาท ก่อนที่ร่างสูงจะหันไปสนใจตัวดีที่นั่งน่าสลอนอยุ่ฝั่งตรงข้าม
"เพื่อนคุณชื่ออะไรเหรอครับคุณเจมส์" ร่างสูงถามเจมส์เสียงเรียบ เจมส์จึงทำน่างงอะไรว้ะเนี้ยยย????
"เดี๋ยว ๆ นี้ไม่รู้จักกันเหรอ??" เจมส์ทำน่าเอ๋อใส่ทั้งสองก่อนจะเอ่ยถามเพื่อนเเสบของเขา
"นี้มึงไปรู้จักเขาได้ไงวิน" เจมส์ถามเสียงเรียบ
"ไม่รู้อ้ะ กูลืมล้ะ" วินตอบกลับเสียงเรียบ
"เอ่าาเชี้ยย!! เอาล้ะๆไอนี่มันชื่อวินเเละอยู่กับพวกกูไม่ต่องมีผมมีคุณมีครับอะไรหรอก คนกันเอง มึงกูมาเลยฟังเเล้วลื่นหูดีว้ะ" เจมส์บอกเซ็งงๆ
"กูวินยินดีที่ได้รู้จักน้ะคิม" วินพูดเสียงเรียบยกยิ้มหน่อยๆเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มพูดบ้างเเล้ว
"เช่นกัน" ร่างสูงเเละร่างบางจับมือทักทายกันเเละนั้นก็ทำให้คิมรู้ว่ามือร่างบางนุ่มนิ่มราวมือเด็กเลยล้ะ หึหึ
"เลิกเก็กได้เเล้วมึงอ้ะ" วินบอกร่างบางเสียงเรียบยกมือเรียวตบไหล่ร่างสูง ตุบๆ! เเบบเป็นกันเอง
"เออ เเล้วพวกมึงมาทำอะไรว้ะหรือตั้งใจมาหาเรื่องกู" คิมพูดหยอกๆ จนเจมส์เเละวินถึงกับปรับตัวไม่ทันกันทีเดียว
"นี่มึงเป็นกันเองเร็วมากว้ะ" เจมส์พูดขึ้นกวนๆก็คนเข้มขรึมอยุ่เมื่อกี้มาพูดเล่นๆเฉยมันก็ยังไงยังๆสิ้
" ก็พวกมึงบอกกูเองน้ะ" ร่างสูงพูดเสียงเรียบ
"เเล้วนี่มึงมาคนเดียวเหรอคิม" ร่างบางที่นั่งเงียบได้สักพักเอ่ยถาม
