Chapter Two- What he felt

5 0 0
                                    

CHAPTER TWO- What He felt

Francis: “Let’s not pretend we like each other. Cha, can we stop being best friends anymore”.

 I only smiled to him and said okay without even asking why did he said that to me? I left him like nothing just happened. Until now I can still say over and over again what he had said to me. What am I doing? Reminiscing the past?

Here I am in the auditorium waiting for him. He appeared from the back stage with paints in both of his hands.

Francis: oh, anu pa ginagawa mo jan? nakatunganga lang?

Cha: (sumusobra na talaga to) siyempre hinihintay kita parating late kasi ee.

Francis: (nakakunot ang noo nakatingin) umpisahan na natin to Cha.

Cha:  Cha? Tinawag mo akong Cha?

Francis: (tumigil sa kanyang ginagawa at tumingin sa akin) Oo bakit sino pa ba narinig mo ee tayong dalawa ang nandito sa auditorium.

Cha: (Pilosopo!, Kahit noon di mo ako tinawag na Cha)

Nanahimik na lang ako at inumpisahan ang pag sketch ang unang ideya pumasok sa isip ko ay gawin abstract painting ewan na lang kay Francis kung anu ang iniisip niya. Sa totoo lang kasi ay sa amin dalawa si Francis ang magaling sa pagdrawing at ako ay magaling sa pagcombine ng colors o pagpipinta. So siguro nga yan ang sa isip ni Principal Velarde na good team kaming dalawa.

Francis: Charina pumunta ka nga dito. Ang layo mu sa akin.

Cha: (tinawag niya ako  Charina, kanina Cha kahit kailan di niya ginagamit ang first name ko para ako ay tawagin. Naalala ko nun. Noong first time kami magkakilala sa department store yun; seven years old kami.)

“Ms. Nawawala ka ba?

“Oo hinahanap ko si mommy”

“Ako nga din e nawawala ako, magtatago nga sana ako kina mommy pero tingnan mo di ko na alam kung nasaan sila.”

Parang iiyak na ako sa time na yun.

Wag kang iiyak Ms. Andito ako hindi ka nag-iisa nawawala, ano ba ang pangalan mo.

Cha, ikaw bata?”

“katulad lang din naman tayong bata aa pero mas mataas ka lg sa akin ng konti, Francis Yohann Ganzon, full name mo sabihin mo sa akin nga sinabi ko full name ko.”

“Charina Noelle Franco”

“sige Noe tawag ko sayo ha katulad ng sound sa pangalan na “Chloe” okay bay un kasi alam ko maraming na nagtatawag sa yung Cha o Charina ee.”

Francis: oy! Pumunta ka na dito , may iniisip ka naman ba?

Cha: wala.

Francis: kanina ka pang ganyan, papasok sa principal’s office tapos ngayon naman siguro inlove ka?

Cha: huh? Hindi at wala akong panahon jan gets mo Francis?

Francis: ok.

At yun hindi na kami nagsalita o bumuo ng pag uusapan pagkatapos ng sobrang iksi conversation.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 27, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

We used to beTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon