Όχι πια άγνωστοι

Πρώτη φορά

Μια εβδομάδα αργότερα βρίσκω τον εαυτό μου να ξυπνά δίπλα του.

Δίπλα στον Άρη.

Είναι Κυριακή και δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι.

Σκεπάζω καλύτερα το σώμα μου με την κουβέρτα και κλείνω τα μάτια μου.

Το μόνο που θέλω είναι να πάρω ξανά από την αρχή όσα έγιναν χθες.

...
Χθες το βράδυ

''Ζήτησα συγνώμη από τον Μάκη .Αυτό έγινε.Του είχα φερθεί πολύ άσχημα.''του είπα καθώς έβγαζα τα παπούτσια μου.

''Ναι όμως μου είπες ψέματα.Και καλά θα έβγαινες για ψώνια;''μου απαντά θυμωμένος.

''Ναι το παραδέχομαι αλλά αν στο έλεγα θα με έπριζες.''παραδέχτηκα.

''Ναι...Θα το έκανα....αλλά και πάλι θα σε άφηνα να πας.''λέει.

''Ωραία.Ας το άφησουμε.''προτείνω και κατευθύνομαι στο δωμάτιο μου.

''ΌΧΙ.''λέει έξαλλος και με ακολουθεί.

''Αυτός ο τύπος ...Ο Τάκης...ο Σάκης και δεν με νοιάζει και πως τον λένε σε θέλει. Το βλέπω εγώ.''μου λέει.

''Πας καλά;Είμαστε φίλοι. ΦΙ ΓΙΩΤΑ ΛΑΜΔΑ ΟΜΙΚΡΟΝ ΓΙΩΤΑ. Use your damn brain.''του λέω με υφάκι καθώς αφήνω την τσάντα μου στο κρεβάτι.

''Αχ αθώο μου πλάσμα. Όχι. Αυτά τα φιλικά είναι ο τρόπος του για να σε πλησιάσει,ύστερα θα σε κάνει να το ερωτευτείς και στο τέλος θα τον παντρευτείς.''λέει.

''Τότε να μου κάνεις πρόταση πρώτος εσύ.''του λέω κοροϊδευτικά.

''Μελίνα...Θα μου λες που πας και''ξεκινάει να λέει αλλά τον διακόπτω.

''Άρη.Δεν θα μου ξαναπείς ποτέ τι να κάνω. Θα πηγαίνω όπου μα όπου θέλω εντάξει;Ξέρεις τι; Καλύτερα να χωρίσουμε παρά να γίνεται αυτό κάθε  φορά.''Φυσικά και δεν το εννοούσα.

''Τι; Όχι.Περίμενε.''λέει και ξεφυσάει.Με πλησιάζει και πιάνει το χέρι μου.

''Πως κάνεις έτσι; Απλά τον συνάντησα χωρίς να σου το πω. Αντιδράς υπερβολικά.''

''Πως θα αντιδρούσες αν συναντούσα την Εύα χωρις να σου το πω σε μία καφετέρια και ξαφνικά περνάς από έξω και μας βλέπεις.Τι θα έκανες;''

''Θα έμπαινα μέσα ,θα  έριχνα τον καφέ πάνω της,θα της έβγαζα το μαλλί τρίχα τρίχα,θα την έσπαγα στο ξύλο,μετα θα την περιέλουζα με πίσσα και πούπουλα και στο τέλος θα την έδενα σε μια κολώνα στο Σύνταγμα για παραδειγματισμό.Αλλά αυτό που κολλάει;''τον ρωτώ με χιουμορ.