Dumating ang doktor para muling tingnan ang kalagayan ni Maya
"Magiging maayos ka na sa loob ng isang linggo basta ipagpatuloy mo lang ang pagpapahinga.Yun lang excuse me aalis na ako may titingnan pa ako na isang pasyente sa baba.Ang pangalan niya ay Mr.John Collonel,his some kind of artist I believe.May pnemunia siya,mahina na siya at may edad na kaya mejo kritikal na ang kalagayan niya.There is no hope for him,but I am sending him to the hospital in order to make him more comfortable"
Sumunod na araw...
Nakahiga si June sa higaan ni May kung saan nakahiga rin siya.
"Sabi ng doktor magaling ka na May"
sabi ni June,putting his arms around May,May smiled at his elder brother happily.
"Isn't it wonderful?"said June "May sasahin akong importante sa yo,namatay ba kaninang umaga si Mr.Collonel,naospital siya ng mga dalawang araw.Nakita siya ng umaga ng uang araw na magkasakit sia nag simula siyang magkasakit,na nanakit ang kasu kasuan at mataas ang lagnat.Yung sapatos niya maske ang mga damit niya ay basang basa tas mag napalala siguro sa sakit niya yung nalagyan siya ng nyebe.Di pa sigurado kung nasan siya ng mangyari yun sa kaniya.MEron silang nakitang latern,tas hagdanan at yung may iba pa daw isyang gamit na dala,dala dala niya lahat yun habang malakas ang ulan at paghulog ng nyebe,he had climbed up and painted a green leaf on the wall of the house opposite.Didn'nt you think it was strang that the leaf never fall nor moved when the wind blew."
Tas napagisip isip nilang dalawa na si Mr.Collonel ang dahilan kung bakit di nahulog hulog ang dahon sa kadahilanan na ang tunay na dahon ay matagal ng nahulog sa kasagsagan ng malakas na ulan na may kasamang nyebe
Napangiti na lang si June habang may inaalala..
"Sabi ni Mr.Collonel,gagawa siya ng isang masterpiece,kung ako ang tatanungin,nakagawa na siya,yung dahon na pininta niya,dahilan para magpatuloy pa tayo sa buhay,att huwag mag padala sa kung ano anong paniniwalaan para lang masabi na oras na natin"
Tumango na lang si MAya sa sinabi ng kapatid..
Nagpatuloy sila sa pamumuhay ng di man perpekto pero may kabuluhan na pamumuhay..NAgsilbing aral yun at insirasyon sa magkapatid.....
Everything happened,just because of the last leaf,yet it brought a good lesson to Maya and June
