Chapter 4: The Very Beginning

21 0 0
                                    

Eya's POV

Ok uuwi na kami. Hahahahaha. Oh, alam kong lack of info pa kayo about sa akin. Kaya magpapakilala muna ako. Hahaha. Kulang kulang yung pagbabakilala ni Dhiane sakin e. Hahahahaha!

Ako si Franchesca Brealine Ramirez Carillo.

Ganun din ako, tulad ni Dhiane not that rich pero din rin naman poor. Hahahaha

Principal ang mama ko.

Ofw ang papa ko. Actually hindi pa kami magkikita sa personal since birth.

Hahahahah. Oo, since birth. Kasi nasa tyan palang ako ng mama ko. Lumipad na sya dun.

Bunso ako sa aming tatlong magkakapatid.

Nagtatrabaho na ang panganay kong ate.

2nd year College naman yung kuya ^^

Ako? Eto, kaBatch si Dhiane Grade8 kaming pareho. Hahahahahaha.

Syempre 14years old din. :) sa General De Jesus Montessori. Semi Private yun, pero wag kaung echosera. Matalino ako kaya scholar ako. :D

Oh, tama na. Babalik na ako sa story.

Edi ayun na nga. Uwian na. Uuwi na dapat kami nila Dhiane at ate Iya e. Kaso . . . .

"Eya." May biglang tumawag sa akin.

"Eya?" Sa pangalawang tawag sakin lumingon na ako. Babae yung tumawag sakin? Hmnf? Parang kilala ko siya? Ayy ou, schoolmate ko sya. 4th year na ata sya.

"Po?" Sagot ko naman.

"Pwede bang makuha yung number mo?" Sabi nya. Then abot ng cellphone sa akin. Tinype ko naman yung number ko. E mabait kasi ako e. Hahahaha. Alam nyo naman. Tapos binigay ko na ulit sa kanya.

"Oh ayan, nakuha ko na." Sabi nya sa lalaking katabi nya. W-w-w-whaaaaaaaaaaaat? Ndi tlga siya yung may gustong kumuha ng number ko? Hayst! Paraparaan talaga. >///////< tiningnan ko naman kung sino talag yung kumuha ng number ko.

S-s-si John Mhark Padilla Ford? A.k.a Jm? Siya nga?????? Yung crush ko nung grade5 ako. Wahahahahahahah. Henebeyen.

Wala na akong magagawa, nakuha na. Di ko naman na pwedeng bawiin e. Kaya umuwi na lang kami. Maglalakad lang kami. Pupunta muna kasi kami sa bahay nila ate iya. Malapit lang naman dito yun e. Tapos dun nalang kami magpapasundo.

Habang naglalakad kami, bigla naman akong napakanta ng Call me Maybe. Hahahaha. Ewan ko kung bakit.

"Hey I just met you, and this is crazy. But here's my number. So call me maybe!" Kanta ko. Hahaha. Ewan ko talaga kung bakit ="> 🎶🎶🎶

Sumabay naman sakin si Dhiane. E wala e. Berat kami.

"Uyy, kinuha ni Jm yung number nya. Kinikilig siya." Pang aasar ni ate iya sakin. Hahaha. Pero bawal ituuuuuu.

May boyfriend na kasi ako e. At kaka3months lang namin nung feb.20

Bahala na. Kinuha lang naman yung number ko e. Wala naman sigurong balak manligaw.

[>>FASTFORWARD>>]

Nakauwi na kami. At ngayon, matutulog na ako. Hahahaha

*bip* *bip*

biglang tumunog yung cellphone ko. May nagtext. Hahahaha.

Tiningnan ko.

From: 09168515***

Hi. Si Jm to. Yung kumuha ng number mo kanina.

Text nya. Oh, ok palang magtext to. Nagpapakilala agad. Hahaha. Para mas madali, ipapasimple ko nalang yung conversation namin. XD

Me: ah, ikaw pala yun akala ko si ate Paula. :) :)

Jm: hindi, ako talaga yun. baka kasi hindi mo ibigay kung ako mismo yung kukuha e.

Me: di naman ako ganun. Haha.

Jm: ah ganun ba? :) may itatanung ako sayo.

Me: ano yun? Haha

Jm: may boyfriend ka na ba?

Me: wala, bakit? (Ayy, tama bang itanggi ko yung boyfriend ko?)

Jm: ah.

Me: ikaw?

Jm: wala pero may gusto na ako. Hahaha

Me: alululuh? Sino?

Jm: ikaw. :)

----

Oh, tama na hanggang jan lang. XD nalaman nyo na diba? Halos wala na din kasi kaming pinag usapan after nyan, na tulog na din ako. Hahaha. Dhiane Styleeeee. #antukingtunay ✌️ peace. Sssshhhh.

DHIANE's POV

Nagising ako ng mga bandang 1pm. Halos 2am na kasi akong natulog e.

Ewan ko, may thought kasi sa isip ko na ayaw akong patulugin.

Basta. Ewan.

Bakit di gwapo ung kapartner ko? Bakit ayoko na kay Joshua? Opo, may kaM.U. Ako ngayon. Kaso never pa kaming nagkita sa personal. -,- ewan ko nga e. Bakit ko sya naging gusto. E sa totoo lang hindi ko naman talaga siya type? Haaaay! Basta. Nasasawa na ako. Ayoko na. Iiwas na ako.

Mga bandang 3 naligo na ako. Kasi matagal akong gumayak pag hindi nagmamadali.

Natapos ako ng halos 3:49. Katagal diba? Hahahahahaha

Nagbihis na ako. I wear white shirt na V-neck. Yung T-shirt namin nung nagfoundation yung school namin. Saka short. Oo, nakashort lang ako kahit bawala talaga. Hahahaha. May baon naman kasi akong palda e. Dun nalang ako magpapalit. Saka ako nagFlat shoes.

Ok. Yung outfit ko. Hahahaha. Simple lang ngaun. ;)

Humarap na ako sa salamin. Syempre, yung magandang mukha ko naman yung pagagandahin kong lalu.

Lip Tint. face Powder. Eye Liner. Okaaaaaaay na! Hahahahah

After that. Pumunta na kami sa plaza.

Nakita namin si Jm. With the two guys. Syeteeeeee. Ang gwapo pala nila lalu ag naka semi formal na damit.

Nyahahahahaha. Ohhhhmyyyyy si mr.Chinito is wearing Polo and Brown Short. Tas nakaSapatos sya, ewan ko kung ano yung pero bagay sa kanya. Wala akong masabi. Harthart. Wahahaha.

Magpunta na kami sa may stage. Dun kasi namin ilalagay yung bag ko, saka yung ibang gamit namin.

After that, punta kami sa fountain. Hahahaha. Minsan lang kasi pumunta dito kahit malapit kami dito hindi kami madalas madaan dito. After school kasi bahay na agad, pag weekends naman nasa bahay lang kami.

--------

END OF CHAPTER 4

The Last DanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon