~New Life~

73 6 0
                                    

~Έχει περάσει μία βδομάδα από τότε που μετακόμισα στο Παρίσι και σήμερα είναι η πρώτη μέρα στο καινούριο μου σχολείο.Τι όμορφα.Αν και ποτέ δεν είχα φίλους,παρέες και αυτά,είχα υποσχεθεί στο εαυτό μου πως θα αρχίσω μία καινούρια αρχή εδώ πέρα.Αν και θα ήταν καλύτερα να τα πάρω τα πράγματα από την αρχή.Το όνομα μου είναι Μπριάνα Τζόουνς.Είμαι 17 χρονών και μεγάλωσα στο Λος Άντζελες.Πως βρέθηκα από το Λος Άντζελες στο Παρίσι.?Είναι απλό.Αποφάσισα να μετακομίσω μόνη μου.Βλέπετε όταν ήμουν ακόμα μωρό,οι γονείς μου πέθαναν και πήγα σε ανάδοχη οικογένεια.Όταν ήμουν μικρή βέβαια είχα μία ιδιαιτερότητα.Έβλεπα διάφορα τρομαχτικά πράγματα.Μίλησα στους θετούς γονείς μου για όλα αυτά αλλά νομίζανε πως ήταν η φαντασία ενός μικρού κοριτσιού και πως σύντομα θα σταματούσα να τα έβλεπα.Όμως ο καιρός περνούσε και τίποτα τέτοιο δεν γινόταν.Ακόμα και τώρα..μερικές φορές βλέπω μικρά σκυλάκια με κατακόκκινα μάτια ή εφήβους με πολύ περίεργα χαρακτηριστικά.Μετά όμως από κάποια ηλικία σταμάτησα να μιλάω για αυτά.Φοβήθηκα πως οι γονείς μου θα με έστελναν σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους.Και με την σειρά μου εγώ προσπαθούσα να αγνοώ όσο πιο πολύ γίνεται αυτά τα περίεργα θεάματα.Τέλος πάντων,όταν έκλεισα τα 16,οι θετοί γονείς μου είπαν ότι η πραγματική οικογένεια μου είχε αφήσει μία μικρή περιουσία και πως όρος της ήταν όταν κλείσω τα 16 να την πάρω.Πολύ περίεργο που επιτρεπόταν κάτι τέτοιο.Όταν πήρα στα χέρια μου αυτήν την περιουσία αποφάσισα να ξεκινήσω μία καινούρια ζωή μακριά από όλους και όλα.Διάλεξα το Παρίσι για αυτήν την αρχή.Είχα ακούσει γενικά τα καλύτερα για αυτήν την πόλη.Έτσι αγόρασα  το σπίτι που μένω τώρα και γράφτηκα στο τοπικό λύκειο.Εφόσον ήμουν αρκετά μεγάλη για να φροντίσω τον εαυτό μου και είχα αρκετά λεφτά για να συντηρούμαι,διαβεβαίωσα του «γονείς» μου πως μπορώ να τα καταφέρω μόνη.Άλλωστε ένας χρόνος σχολείο και μετά κολλέγιο είναι.Αρκετά με αυτά όμως.Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.Έριξα λίγο νερό στα μούτρα μου και έπλυνα τα δόντια μου.Έπειτα κατευθύνθηκα στην ντουλάπα του δωματίου μου.Την άνοιξα και διάλεξα τα ρούχα που θα έβαζα σήμερα.Ένα μαύρο παντελόνι και μία άσπρη μπλούζα.Αφού τα έβαλα πήγα ξανά στο μπάνιο.Χτένισα τα μαλλιά μου και τα άφησα στο φυσικό τους,σπαστά και βάφτηκα ελαφρά,λίγη μάσκαρα και ένα απαλό κραγιόν.Έπειτα,πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω.Έφαγα λίγο πρωινό και πήρα το κινητό μου και μερικά λεφτά.Αφού έβαλα τα παπούτσια μου,έριξα μία τελευταία ματιά στο καθρέφτη του χολ,ψιθύρισα πως ήμουν έτοιμη και βγήκα έξω.Έβαλα τα ακουστικά του κινητού μου και προχώρησα λίγο,όταν ένα αγόρι που πέρναγε με την μηχανή του έριξε μερικά νερά προς το μέρος μου.Ευτυχώς πρόλαβα να τα αποφύγω.Όμως από τα νεύρα μου μου ξέφυγε και του φώναξα «Είσαι τόσο βλάκας που δεν ξέρεις που να οδηγάς?».Δεν σταμάτησε ευτυχώς.Δεν ήθελα καυγάδες ακόμα δεν έφτασα.Το μόνο που πρόλαβα να ακούσω ήταν η κοπέλα που είχε πίσω του,μου φώναξε ένα «συγνώμη» και λίγο αργότερα χάθηκαν από το οπτικό μου πεδίο.Συνέχισα για λίγο ακόμα και έφτασα στο σχολείο.Περνώντας από το παρκινγκ είδα παρκαρισμένη την μηχανή που πέρασε πριν λίγο από μπροστά μου.Τέλεια είπα από μέσα μου.Το βλαμμένο πάει στο ίδιο σχολείο με εμένα,ελπίζω να μην χρειαστεί να τον πετύχω,αν και φορούσε κράνος και ούτως ή άλλως δεν θα τον αναγνώριζα.Τέλος πάντων,μπήκα μέσα στο προαύλιο και αμέσως κατάλαβα πως μερικά βλέμματα ήταν πάνω μου.Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία και συνέχισα να προχωράω.Μπήκα μέσα στο σχολικό κτίριο,δεν χρειάζεται να το περιγράψω,ήταν όπως ήταν όλα τα συνηθισμένα σχολεία,διάδρομοι με ντουλαπάκια,αίθουσες διδασκαλίας και διάφορες αίθουσες για δραστηριότητες.Σύντομα έφτασα στο γραφείο του λυκειάρχη,περίμενα λίγο στην αίθουσα της γραμματείας και ύστερα η γραμματέας του μου είπε να περάσω μέσα.Το γραφείο ήταν σε γήινα χρώματα του καφέ και του μπεζ ενώ στην μέση του υπήρχε ένα μαύρο γραφείο στο οποίο καθόταν ο λυκειάρχης.Συμπαθητικός άνθρωπος μπορώ να πω.Με καλωσόρισε στο λύκειο και μου είπε δύο λόγια για αυτό.Έπειτα μου έδωσε το πρόγραμμα και τον αριθμό και συνδυασμό του ντουλαπιού μου.Μου είπε πως στην γραμματεία θα μου έδιναν τα βιβλία μου.Τον χαιρέτησα και πήγα να πάρω τα βιβλία μου.Με το ζόρι τα κατάφερα να τα κουβαλήσω όλα αυτά στο ντουλαπάκι μου.Το άνοιξα και τα τοποθέτησα μέσα.Κοίταξα το πρόγραμμα μου και είδα πως πρώτη ώρα έχω μουσική.Δίχως όμως να το θέλω το αυτί μου έπεσε στην συζήτηση 2 κοριτσιών πιο δίπλα.

???:Μην είσαι χαζή ρε,είναι υπέροχο.

???:Δεν είμαι τόσο σίγουρη για αυτό….

???:Έλαα,θα δεις θα το χρησιμοποιήσουμε στην σχολική παράσταση για τα ταλέντα και θα κερδίσουμε.

???:Όχι Κέιτλιν δεν υπάρχει περίπτωση.

Κέιτλιν:Μα Κάσιντι..

Κάσιντι:Μίλησα και τέλος.

*Πριν προλάβει η άλλη κοπέλα να απαντήσει,χτύπησε το κουδούνι για μέσα.Το άλλο κορίτσι έφυγε γρήγορα.Εγώ δεν έδωσα άλλη σημασία και προχώρησα για την τάξη μου.Ψιλομπερδεύτηκα λίγο και χάθηκα.Αλλά ρώτησα μερικά παιδιά και τελικά την βρήκα.Είχα αργήσει λίγο η αλήθεια είναι.Δεν ήθελα να φανώ αγενής και χτύπησα την πόρτα της τάξης.Άκουσα ένα περάστε και αμέσως άνοιξα την πόρτα.Όταν μπήκα είδα την καθηγήτρια στην έδρα της.Μία ξανθιά γυναίκα γύρω στα 40 φαινόταν.Όχι ιδιαίτερα αυστηρή από ότι έδειχνε.*

Μπριάνα:Γεια σας,συγνώμη που άργησα αλλά είμαι καινούρια εδώ και δεν ξέρω πολύ καλά το κτίριο και άργησα.

Καθ:Δεν πειράζει καλή μου.Έλα εδώ να συστηθείς στους συμμαθητές σου και να τους πεις 2 λόγια για σένα.

*Δηλαδή τώρα αυτό γτ μου το κάνει?Το είχα δει σε ταινίες και το είχα διαβάσει σε βιβλία αλλά πίστευα πως δεν το εφάρμοζαν στα σχολεία.Τέλος πάντων πλησίασα στην έδρα και κοίταξα προς την μεριά των μαθητών.*

Μπριάνα:Γεια σας παιδιά,λέγομαι Μπριάνα Τζόουνς,είμαι 17 και μετακόμισα πριν λίγες μέρες εδώ πέρα.*Κοίταξα την καθηγήτρια*Μπορώ να κάτσω τώρα.?

Καθ:Ναι φυσικά. *Έψαξα κατευθείαν να βρω κάποια θέση να κάτσω,αλλά σχεδόν όλες ήταν πιασμένες.Βρήκα ευτυχώς ένα θρανίο προς το τέλος.Δεν μου αρέσει και πολύ να κάθομαι πίσω-πίσω αλλά δεν πειράζει.Πριν κάτσω όμως παρατήρησα ότι μπροστά μου καθόταν η μία κοπέλα που είχα δει στο διάδρομο..να δεις πως την έλεγαν..αα ναι η Κέιτλιν.Τέλος πάντων,έκατσα στην θέση μου και έβγαλα το βιβλίο μου.Το μάθημα ήταν ενδιαφέρων αλλά γρήγορα κατέληξα να κάνω αυτό που έκανα σε όλα τα μαθήματα,άρχιζα να ζωγραφίζω το βιβλίο μου και να γράφω διάφορα..Μέχρι που…* 

Γεια σαςςς,λοιπόν αυτό είναι το πρώτο παρτ...πως θα φαίνεται.??πείτε μου γνώμες ♥ ♥

Heart By HeartWhere stories live. Discover now