Chapter 2

10 0 0
                                    


Since last sem ko na dito sa university na to, sobrang hectic na ng schedule ko.

I need to finish my thesis. May practicum din ako outside campus and almost everyday my quiz kami sa lahat ng subject.

I'm taking Education and candidate ako for Summa. Ilang buwan nalang, aakyat na ako sa stage.

All I need to focus ang turn down any distraction that may come.

I live alone in a condo near the university while my parents are in far away town.

I want to be independent and to forget many memories that's why I decided to study in a university miles away from home. Buti nalang pumayag sila mommy at daddy because I'm their only child. May they realized that I need to grow on my own.

Simula ng umalis ako sa hometown ko, di na ako ulit bumalik. Sila mommy at daddy nalang ang dumadalaw sa akin kapag pwede sila.

Living alone for four years in a far away town was easy not just like what I thought before.

Money is not a problem for me. My parents provided me everything I need. All I need to do is to study. I am very organized person. I made a schedule to my everyday life. Every morning I jog at the oval inside our university. Sometimes, I go to gym inside my condo building if I can't jog due bad weather. I made sure to attend every class I have and to ace all the exam and recitation. In my free time, I will go to the library to study or sometimes I go to the park near our building to just relax. Read books, listen to music or nap.

My only friend is Selena. Siya lang talaga ang nakasundo ko sa halos 4 na taon ko dito. Yung iba kasi ang tingin sakin ang boring boring kong tao. Everytime kasi na they invited me to go out, to party, I always decline. Maybe I have a phobia to parties. I don't want to see people dancing will very drunk. I don't like the hard party music. I love music but ung soft pop, acoustic or ung sa videoke lang. Yung ang bonding namin ni Sel. Minsan if hindi masyadong maraming gagawing school stuff, pupunta sya sa condo ko, magluluto ako, minsan magpapadeliver tapos yun magvivideoke or maglalaro sa xbox.

Pero mukhang hindi namin magagawa yun ngayon sem dahil nga graduating na kami at sobrang dami naming gagawin.

Actually ngayon kakagaling ko lang sa practicum ko sa isang public elementary school malapit lang dito sa university at nalaman kong bukas ay may demo teaching na kami. 3 oclock na ng hapon at hanggang ngayon ay di pa rin ako kumakain.

Hindi na ako nagpatulong kay Selena kasi alam kong busy rin siya ngayon. Hindi ko nga sya nakita buong araw kasi sa ibang school

Dumaan muna ako sa isang school supplier store sa loob ng campuse at bumili ng cartolina at iba pang gamit sa pag gawa ng visual aid. Mahaba pa naman yung topic na nabigay sa akin.

Kakain muna sana ako bago ako pumunta sa library para gumawa ng visual aid.

Papunta na akong canteen ng may makabungo akong malapad na bagay o katawan at nabitawan yung mga hawak ko! Nalaglag lahat ng catolina ko sa putikan. Umuulan kasi hanggang kaninang tanghali at ngayon ang putikan dito sa campus grounds na dadaanan papuntang canteen. Shocks naman oh. Konting oras na nga lang ang meron ako para magprepare tapos mamalasin pa.

"Miss, sorry hindi ko sinasadya. Hindi kasi kita nakita." sabi nung nakabangga sakin.

Hindi niya daw ako nakita eh ang tangkad ko kaya. 5'10" kaya height. Tiningnan ko siya ng masama. Porket ba lagpas 6 feet sya mamaliitin niya ako.

Nagulat ako kasi siya yung lalaking tinuro sakin ni Sel nung isang araw. Si Mr. Hot Guy.

Napatingin nalang ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Naamoy ko yung pabango kasi ang lapit niya sakin. Ang bango bango niya.

Nagulat ako nung bigla siya yumuko para pulutin yung mga cartolinang nalaglag ko.

"Miss papalitan ko nalang tong mga to. Sorry talaga. Hindi ko talaga sinasadya."

Napatango nalang ako habang nakatingin parin sa kanya.  Dapat lang niya talaga palitan yun noh.

Pero sa totoo lang. Nahihiya akong magsalita kasi kaninang pang umaga ako nagtoothbrush eh hindi pa nga ako nakakapaglunch, toothbrush pa kaya. Baka mabaho na hininga ko.  ̄へ ̄

"Miss hintayin mo ko ah, bibilhan lang kita ng bagong cartolina. Upo ka muna dun sa bench."

Hindi ko alam irereact ko. Para akong na starstruck sa kanya. Ang ganda-ganda kasi ng mata niya eh.

Nagulat nalang ako ng bigla niyang hawakan yung braso ko at dahan-dahang hinila sa pinakamalapit na bench. Binitawan nya ako pero hinawakan niya balikat ko at pina-upo ako.

Schocks naman! Nakakahiya talaga!

"Dito ka lang miss ah. Babalik ako." at ngumiti siya ng pagkaganda-ganda.

Nakita kong tinapon nya yung mga kartolina sa malapit ng basurahan at halos patakbo siyang pumunta sa bilihan ng school supplies.

Gusto kong sabunutan yung sarili ko! Para naman akong teenager kung umasta sa harap ng crush niya. Nakakahiya talaga. Parang ang tagal-tagal ko siyang tinitigan kanina.

I need to act normal. Kailangan tratuhin ko siya na parang normal na tao at hindi isang sobrang gwapo na ala prinsipe ang dating.

Nakita kong pabalik na siya at may dala-dala na ulit na mga kartolina. Yan na Taylor! Umayos ka! Wag kang masyadong pahalatang sobrang nagwagwapuhan ka sa kanya.

Tumayo na ako nung malapit na siya. Halos hindi ko na maramdaman yung gutom ko. Tingnan ko lang siya busog na ako. Chos!

"Miss sorry talaga sa pagbungo ko sayo ah. Hindi ko talaga sinsadya," bungad niya sakin.

"Wala na yun. Napalitan mo naman na yung mga kartolina ko eh. Ok na." Nginitian ko siya. Act normal Taylor. Wag yung pa-flirt na ngiti.

Ibibigay na sana niya sa akin yung mga kartolina pero bigla niyang binawi.

"You know what, I need to compensate you more dahil sa nagawa ko. Let me treat you a snack."

At ngumiti na naman siya ng pagkaganda-ganda. Sino ba namang babae ang hindi mapapa-oo sa ngiting yan.

Bigla kong naalala yun sinabi ni Sel na may girlfriend na to.

"I'm sorry but I need say no. May nirush kasi ako eh." Nakita kong lumungkot yung mata.

"Please. I insist. Gusto mo I can help you with whatever you need to do. Wala naman akong gagawin ngayon."

"But I don't even know you. Bakit naman ako sasama sayo." sabi ko kahit kilala ko naman siya sa pangalan nga lang.

"Oh... I'm sorry. Where's my manners? I forget to introduce myself. I'm Harry Styles, and you are?" and he offer his right hand for a shake.

Should I accept it or not?

I think there is no harm to accept him as an acquaintance.

I accepted his hand. "I'm Taylor. Taylor Swift."

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 23, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

HIS GIRL AT HOMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon