Daar zit je dan met je verloofde te kijken naar de horrorfilm Oujia. Zonder na te denken beginnen we een diep gesprek over "geesten & demonen". Om te beginnen kwam de vraag vanzelf al " bestaan ze eigenlijk wel?" Ja is mijn antwoord. Met een nieuwsgierige blik kijk ik hem aan met de vraag in mijn hoofd hoe denk jij erover schat? Er valt een stilte, Maar we beginnen uiteindelijk te praten. Hij verteld zijn mening erover en eerlijk gezegd ben ik zwaar onder de indruk. Mijn man is niet makkelijk in het uiten van zijn gevoelens. Daarin tegen ben ik één en al gevoelspersoon. Zachtjes kruip ik tegen hem aan en luister ik naar zijn denkwijze over bepaalde dingen van het leven. Af en toe werpen we een blik naar de televisie. We letten niet bepaald op, Want waneer komt het nou voor dat je een diepgaand gesprek voert vanuit een horrorfilm? Mijn antwoord "niet vaak oftewel nooit" Weet je wat best bizar is het beseffen dat je niet eens weet waar jij en je partner het over hebben. We praten over van alles en nog wat. Van de wereld die moest vergaan in 2012 tot onze generatie die zich later gaat uitbreiden. We raken ons ervan bewust dat het mensen brein geniaal is. Sta je er ooit bij stil hoeveel je nadenkt op een dag. Beter gezegd waar je over nadenkt. Al vertel jij iemand dat je aan niks denkt. Denk je alsnog onbewust aan "niks"
