ayrılık acı ve öfke mucize

210 11 1
                                    

günler ne çabuk geçti hiç anlamadım ama sonunda hastaneden çıktık doktor bir süre iyi bakılması lazım deyince 

metin- nur annem mecburen bizde kalacak bu halde evde tek kalamaz

nur- herhalde bu durum da bende bırakmam zaten 

neyse eve gelince odasını ayarladım kendi evinden de ihtiyaçlarını alıp odaya yerleştirdim öğleden sonrada onlar geldi odasını görünce

emine biraz küçük ve karanlık ama idare edeceğim artık 

akşam yemeğine de bir sürü laf ettikten sonra yattı 

kendi kendime sabır çektikten sonra katlanacağız dedim 

bir ay sonra artık alışmıştım ama metin annesi geldiğinden beri geceleri çok geç gelmeye başladı ilkten pek önemsemedim ama artık canım sıkılmaya başlamıştı bir gece gelince sordum ama geçiştirdi 

iki hafta sonra hasretle beraber marketten döndüğüm de masanın üzerinde bir zarf gördüm alıp baktığımda dünyam karardı birden olduğum yere çöktüm zarfın içinden bir kağıt çıktı üzerinde 

KOCANA DİKKAT ET YOKSA ÇOK ÜZÜLÜRSÜN yazıyordu 

içeriden emine annenin sesi geliyordu telefonda konuşuyordu birden kulağıma oraya kayınca duyduklarımla ikinci şoku yaşadım 

emine- tamam oğlum sen keyfine bak ben onu oyalarım doğru yolu bulacağını biliyordum ben sana pişman olursun demiştim ya demek öyle bu kadar çabuk mu tutuldun o kıza neyse oğlum seninki gelebilir her an tamam merak etme aramızda 

ben şimdi ne yapmalıyım diye düşünürken emine anne odadan çıkınca bir an şaşırıp bana

emine- sen ne zaman geldin diye sorunca

nur- konuştuklarını duyacak kadar önce 

emine- iyi o zaman seninle uğraşamayacağım demektir 

nur- merak etme artık görmeyeceksin bile beni diyerek odaya gidip eşyalarımı toplayıp hasretin yanına giderek 

nur- hadi gidiyoruz kızım biliyorum nereden çıktı bu diyorsun bir süre arkadaşımın yanında kalacağız ikimiz 


iki saat sonra neşelere varmıştım ve hasret uyuyunca telefon çaldı

nur- efendim 

metin- ne demek oluyor bu 

nur- yalan söylemene gerek kalmadı artık o her kimse rahat rahat görüşebilirsiniz her şey buraya kadarmış 

metin- neden söz ettiğini hiç anlamadım hayatım adresi at da hemen oraya geleyim herhalde bir yanlış anlaşılma var konuşup anlaşalım

nur- hayır ben diyeceğimi dedim annen sonunda başardı 

metin- annem sana ne söylediyse hemen bana anlatıyorsun 

nur- bu saatten sonra ne önemi var boş ver istediğin zaman hasreti görebilirsin 


metinin ağzından akşam eve gelip de onları göremeyince birden nevrim döndü telefondaki sözlerinden sonra da annemin yanına giderek 

metin- anne nura ne söyledin de evden birden bire gitti 

emine- ne söyleyebilirim ki senin işten geç geleceğini dedim 

metin- anne bak doğruyu söyle yoksa hiç iyi şeyler olmayacak haberin olsun 

emine- gerçeği söylüyorum oğlum ne demiş olabilirim ki




15 gün sonra 

metinin ağzından 

annemin yaptıklarına hala inanamıyorum  nuru nasıl oyuna getirdiğini tesadüfen öğrendiğimde beynimden vurulmuşa döndüm o günden sonra eve o uyuduktan sonra gidiyordum tabi sarhoş olarak arda hasreti bahane ederek adresi istedim ama her seferinde parka gel dedi neşenin eşini de eski mahalleden tanırdım ali ağabeyim artık son çare onu aradım

ali- efendim 

metin- ali ağabey başka çarem kalmadı bilse bilse neşe bilir nuru yerini diyerek seni aradım neredeler 

ali- biz şehir dışındayız onun için hiç haberimiz yok metin kusura bakma

metin- tamam ağabey canınız sağ olsun eğer bir haber alırsanız bana da haber verir misiniz telefonu kapattıktan iki dakika sonra mesaj geldi 

gönderen ali ağabey 

metin merak etme nur bizde sen aradığında yanımdaydılar onun için yalan söylemek zorunda kaldım biraz sabır et kalbi çok kırık seninle değil konuşmak görmek bile istemiyor zamana bırak istersen

gönderilen ali ağabey 

sağ ol ağabey ama bende hiç değilim dayanamıyorum hem kızımı hem nuru çok özledim onlarsız nefes bile alamıyorum ali ağabey

gönderen ali ağabey 

biliyorum biraz sabır 

1 hafta sonra 

artık dayanamadım ve ali ağabeylerin kapısında aldım soluğu ayık gidemeyeceğim için alkolü olarak gece yarısı kapıyı nur açtı

nur- senin ne işin var bu saatte burada 

metin- yeter artık nur ben dayanamıyorum sizi çok özledim ayrıcada senin kokunu da çok özledim annemin yaptıklarını öğrendim ve hesabını da sordum şu anda annemle konuşmuyorum eve de gece çok geç gidiyorum odamıza da yatamıyorum salonda uyuyorum ne olur dön artık yuvamıza 

nur- çok yoruldum 15 senedir aynı şeyler hep annenin laf sokmaları ne uğursuzluğum kaldı ne kötü kadın yerine koyulmadığım kaldı yeter artık derken birden bana sarıldı bu gece beraber uyuyalım mı kaç gecedir uyku yüzü görmedim senin kokunla uyumayı çok özledim dedi 

nur- sen sarhoş musun 

metin- senin yokluğunda hep böyleyim kızımı da çok özledim 

nur- tamam ama sabah hasret uyanmadan gideceksin 

sabah gözümü açtığımda metin hala yanımda uyuyor hemen hadi kalk şimdi hasret uyanır seni görmesin iş için şehir dışında sanıyor 

metin- tamam gidiyorum ama kızımı bile görmedim 

nur- başka zaman görürsün 

tam kapıya doğru giderken arakadan gelen sesle donduk 

metin- kapıya yaklaşırken arkamdan duyduğum bir sesle gözlerim doldu

hasret- babacım baba gitme ne olur


arkadaşlar yeni bölüm biraz geciktiği için çok özür dilerim 

oyları ve yorumları bekliyorum 

[ bu arada bugün kuzenim simay sarının doğum günü iyi ki doğdun]

HASRET TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin