5 Temmuz Çarşamba
"Depilatörü hazırlayın!"
"Hazır!"
"Geri çekilin!"
Olmuyordu.Sen gelmiyordun.
"Yeniden hazırlayın!"
"Hazır"
"TAEHYUNG!"
Duran kalp ritimlerini görürken son kez bağırmıştım sana.
Doktordan gelen cümle hayatımı kül eden cümleydi.
"Ölüm saati:16.00"
"Hayır!O ölmedi yeniden deneyin.YENİDEN!"
Hıçkırıklarımla boğuşurken yalvarıyordum senin için.Bu kadar kolay olamazdı.Bu kadar kolay gidemezdin.
Yanına koştum,ellerini tuttum.Ellerin buz gibiydi.Ama ben biliyordum soğuk olmanın sebebinin okyanustan çıkarıldığın için olduğunu.
Ben ellerini gözyaşlarımla ısıtırken doktorun mazlup ifadeyle çıkan sesini duymuştum.
"Üzgünüz Jimin Bey."
Dakikalarca ağladım ellerini tutarak.
Son kez baktım yüzüne,kirpiklerine,burnuna,dudaklarına...
Aşık olduğum adama son kez baktım.
Son kez çektim kokunu ciğerlerime.
Hala cennet gibi kokuyordun.
Daha sonra beni zorla çektiler yanından.
Ayırdılar beni senden Taehyung.Daha sonra yüzüne kadar beyaz bir çarşaf örttüler.
O güzel yüzünü kapatan çarşaftan nefret ettim.
Sadece izleyebildim seni.
Her zaman yaptığım gibi.
❄İyi Okumalar❄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ɯɦɣʡ|vɱɪɲ|
Fanfiction"Neden taehyung?Neden tek dayanağım sen iken bıraktın beni?" "Kaldığın değil yandığın yerden devam edeceksin demiştin ya bana,ben kül oldum taehyung.Kül olup sana savruldum."
