Now my eyes are open, but his eyes are closed.

~5~

Harry pov.

Ik lig nog half te slapen als ik in eens iemand bovenop me voel springen. Mijn gezicht wordt bedekt in zachte kusjes en twee hande pakken de mijne.

"Goedemorgen, Lou." Fluister ik. Louis kust mijn neus. "Goedemiddag, Haz." Ik open snel mijn ogen en kijk naar de klok. 2 uur 's middags!

"Wat de hell?! Waarom heb je me niet eerder wakker gemaakt?" Vraag ik zachtjes ik duw hem hard van me af en ga rechtop ga zitten. Louis valt een stuk verder van me af op het matras, maar kruipt naar me toe en slaat zijn armen om mijn nek en klampt zijn benen om mijn middel.

Ik sta op met Louis op mijn rug, ik schommel even, maar vind mijn balans en loop naar de keuken toe.

"Je lag zo rustig te slapen en je hebt de afgelopen dagen bijna geen slaap gehad door mij dus dit had je even nodig, of niet soms?" Zegt hij en geeft me een kus in mijn nek.

Een lach verschijnt op mijn gezicht als ik de keuken binnen kom. "Je hebt lunch gemaakt?" Louis springt van mijn rug en pakt 2 borden met een sandwich en soep van het aanrecht.

"Jup. Ik dacht eerst aan ontbijt op bed maar besloot dat het daar een beetje te laat voor was."

We gaan samen aan de tafel zitten. Meteen pak ik Louis zijn hand vast. Hij lacht voordat hij zijn tanden in een sandwich met kaas, sla en tomaat zet.

Ik pak de mijne en zie dat er kip en sla op zit. Ik kijk Louis aan. Hij geeft me de 'ben je nu echt serieus' look.

"Serieus Haz? Waarom wordt het altijd tegen me gebruikt! Iedereen heeft het er altijd maar over dat ik niet kan koken. Ik kan best wel iets." Hij rolt zijn ogen.

"Misschien door je pannenkoek die op een aangebrande kikker leek?"

Louis steekt zijn middelvinger op voordat hij een van mijn sandwiches omwisselt met een van hem.

"Zie zo. Nu krijgen we alle 2 salmonella."

Ik schud mijn hoofd en neem een hap van de sandwich. Ik moet eerlijk toegeven dat hij prima smaakt. En zijn soep ook. "Hmm Lou. Welke soep is dit?"

"Broccoli soep. Ik was er zelf wel trots op eigenlijk." Grijnst hij. Ik knik mijn hoofd. "Ik ben ook trots. Het smaakt geweldi-"

Louis zijn telefoon gaat. Hij pakt hem uit zijn zak en zucht. "Management." Fluistert hij.

Ik zucht en vouw mijn handen in een. Ik durf te wedden dat hij weg moet naar Danielle of Freddie.

Louis komt na 10 minuten en veel geschreeuw terug. Ondertussen heb ik afgewassen, de overgebleven soep in de koelkast gezet en ben ik op de bank gaan zitten. Louis ploft naast me neer en legt zijn hoofd op mijn borst. Zijn ogen zijn gesloten, maar ik zie nog steeds de frustratie en natte ooghoeken.

Ik begin met mijn vingers door zijn zachte haar te kammen om hem rustiger te maken. "Alles oké, Boo?"

"Hm hm. Management wil dat ik weer uit ga met El. Ze zeiden dat ik het vandaag moest doen." Ik slik waneer ik de tranen achter mijn ogen voel branden.

"Liever El dan Danielle... Wat zei je tegen ze?" Aan het einde van mijn zin breekt mijn stem. Louis opent zijn ogen. Hij fronst waneer hij mijn tranen ziet. Louis pakt mijn hand en snuift.

"Ik heb ze vriendelijk verteld om een cactus in hun anus te stoppen. Ik wil gewoon bij jou zijn nu." Hij duwt zijn neus tegen de mijne.

"Waarom moet je eigenlijk weer naar El? Wat is er misgegaan met Danielle?"

"Ze is gespot met een andere jongen of zo iets. Prijs hem de hemel in. El weet ten minste dat ik op jou val en niet op meisjes."

Ik voel mijn mondhoeken omhoog krullen en duw zijn hoofd naar achteren met mijn neus zodat ik mijn lippen tegen de zijne kan duwen.