MİNEHAL

MİNEHAL Bölüm 1

Hadi ama bana bu kadar acıyarak bakma Samuel.Sende biliyorsun ki bütün bunlar olmalıydı.

38 yıl önce: Yer: Bursanın en eski köylerinden biri.

Kendimi tanıma aşamam,yeşilin kahverengiyle buluştuğu yokuş bir tarladan aşagıya doğru delicesine ve inanılmaz bir umutla koşup bağırmakla başladı.

Rüzgarı, yeşili ve toprağı hissedebiliyordum.Hatta öyle hissedebiliyordum ki bir bitkiye baksam bana şifalı olup olmadığını,bir hayvanı görsem hayatttaki amacının ne olduğunu anlamama yetecek kadar bir hissediş.Çam ağacının altındayım sözüm ona püfür püfür esen rüzgarın melodisi beni yarı uykulu hale sokuyor.

Birden başka bir ağaç etrafında toplanmış kuşları seyrediyorum.Fakat ilk Minehal'im burada gerçekleşiyor.Minehal? Doğa üstü diye adlandırılan terimin saf ve çocukça benim tarafımdan adlandırılmasıydı. Evet ilk minehalim çam ağacının altında gerçekleşti.Toplu halde uçuşan kuşların neredeyse ne için yaşamak istediklerini duymaya başladım.

Sonunda birden bütün hepsini yanıma davet ettim.O da ne! İnanılmaz bir olay.! Hepsi sanki onları çağırdığımı duymuşcasına bir dakika bile geçmeden oturduğum çam ağacının üstünde toplandılar ve sanki hepsi bana bir şeyler anlatmaya çalışıyorlardı.Bu korkuyla karışık ilk Minehalimdi.Denemeye devam ettim.Bu sefer bu topluluğu kavak ağacına göndermek istedim ve onlarda 'emredersiniz ' dercesine hemen küçücük parmaklarımla işaret ettiğim kavak ağacına konmaya başladılar. Aman Allahım bana neler oluyor diye derelere doğru hırçınca koşmaya başladım.

Akşam olmak üzere ağustos böcekleri korolarını kurmuşlar hep bir ağızdan şarkılar söylüyorlardı.Bunun farkına vardığımda 'beni de aranıza alırmısınız?' diye iç sesimi kullandım ve ikinci minehalimi orada yaşadım.Yüzlerce ağustos böceği ben niyetimi söyler söylemez sessizliğe büründüler.O zaman anladım ki hayvanlar ve bitkilerle telepati kurabiliyordum.

Biraz korku,biraz da heyecan ile bu yeteneğim ile ne yapabilirim sorusuyla dona kalmıştım.Ta ki sol arka uzağımda bir çift gözün beni izlediğinin farkına varana kadar..