-Andy-
"อยากได้ลูกสาวอ่ะ"
"ลูกชายก็ดีนะจีมิน"
"จะเอามาถมบ้านหรอ"
หน้าหงิกหน้างอกว่าปลาทูแม่กลองก็กูนี่แหละครับ อยากมีลูกชายแต่แฟนไม่เข้าใจ ถ้ามีลูกสาวพ่อคงยอมไม่ได้ คงหวงชิบหาย เลยเลือกลูกชายดีกว่า แมนๆ ง่ายๆ
"โห่ จีมอ่ะ"
"ละยังไงอ่ะ สุดท้ายก็เป็นคนกำหนดเพศเองไม่ได้ป้ะ"
"อยากได้ลูกชาย"
"ก็อยากได้ลูกสาว"
"ไม่เอา ผู้หญิงขี้โวยวาย ลำพังจีมินก็ปวดหูจะแย่"
"...."
"ลูกชายนะ"
"จะให้มันเป็นตุ๊ด"
กูยอมมนุษย์เมียแล้วครับ จอนจองกุกยอมจริงๆ ควรจะสำเหนียกได้ตั้งแต่เริ่มเป็นแฟนกันแล้วว่าใครใหญ่ ไม่น่าเลยกู
-Andy-
"แท เหม่ออะไรบ่อยๆน่ะ"
"คิดเรื่อยเปื่อยอ่ะ"
"อ่ะนี่"
มือเล็กๆยื่นแก้วมัคโกโก้ร้อนมาตรงหน้าผม คนตัวขาวยิ้มจนตาปิด เห้อ เอาอีกแล้วสิ น่ารักอีกแล้ว ใจสั่นอีกแล้ว
"เอาไปสิ"
"ไปชงมาตอนไหนอ่ะ"
"ซื้อมา"
"อ่าว"
"5555555เชื่อหรอ ชงมาเมื่อกี้ เรากินไปแล้ว"
น่าแปลกใจจริงๆนะ ผมคิดเสมอว่ามีแค่รอยยิ้มของจีมินที่จะเยียวยาผมเวลาผมเศร้าหรือเสียใจได้ แต่พอได้เห็นรอยยิ้มของยุนกิ
ผมว่ามันก็ไม่เลวนะ
"ยุนกิ ทำไมถึงดีกับเราจังวะ"
"..."
"ยิ่งทำแบบนี้ก็ยิ่งรักมากๆนะ"
คนตัวขาวนั่งนิ่งแข็งทื่อเหมือนก้อน แก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อเล็กน้อย มินยุนกิเกลียดสีผิวตัวเองก็วันนี้แหละ แก้มเขาจะต้องแดงมากๆแน่เลย