ANDY [JK X JM]

ปะปี๊แอนดี้ #3

-Andy-

"จีมินใจเย็นๆก่อนนะ ไอ้กุกมันทำอะไรร้ายแรงขนาดนั้นเลยรึไง มำไมถึงไล่ให้มันนอนนอกห้อง"

"มันรู้ว่าจีมินเกลียดคนโกหกแต่ก็ยังจะมาโกหกกันอีก!!"

"ฮึก..มะ..มะมี๊ ฮืออออออออ"นั่นไงครับ เรียบร้อยไปหนึ่ง แอนดี้ไม่ค่อยชอบหรอกครับเวลามีอะไรเสียงดังๆ เขาจะกลัว ผมทำได้แค่กวักมือเรียกเด็กน้อยมาเข้าสู่อ้อมกอดของผม คอยปลอบประโลมก่อนที่จะขวัญเสัยไปมากกว่านี้

"จีมินหยุดขึ้นเสียงได้แล้ว แอนดี้ร้องไห้แล้วนะ"

"พี่จิน! ทำไมพี่ไม่เข้าข้างจีมินบ้างอ่ะ นี่จีมินเป็นน้องพี่จริงๆใช่มั้ย"มาแล้วครับ มหกรรมแห่งการตัดพ้อ

"มันไม่ใช่แบบนั้น คือเรื่องที่ไอ้กุกมันทำมันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นไง ถ้าไอ้กุกมันขอไปกินเหล้ากับเพื่อนตรงๆละจีมินจะให้หรอ"เนี่ยแหละครับ เหตุผลว่าทำไมกูต้องเรียกพี่จินมาช่วยเคลียร์ปัญหาให้ ถ้ากูพูดเอง จีมินไม่ฟังหรอก

"..."

"ทำไมตอบไม่ได้ล่ะ ไอ้กุกมันทำงานมาเหนื่อยไม่ค่อยได้เจอเพื่อนมันก็ปล่อยๆไปบ้าง ถ้ามันไม่ได้มีเมียน้อย ติดยา ก็ไม่มีไรต้องห่วง"

จีมินก้มหน้าจนคางชิดอก มือป้อมๆกำแน่น ร่างบางตอนนี้ที่เริ่มสั่นเทาไม่น้อย พอจะเดาออกว่าตอนนี้ จีมินกำลังร้องไห้ ผมทนไม่ไหวรีบผละจากแอนดี้เข้าไปหาจีมิน รวบคนตัวเล็กมาไว้ในอ้อมกอด มือใหญ่ลูบกลุ่มผมนุ่ม จูบลงไปเพื่อเป็นการปลอบโยนคนตัวเล็ก จีมินได้แต่นิ่งปล่อยให้คนตัวสูงได้โอบกอดเอาไว้

"ขอโทษนะจีมิน"

"ฮึก..เรา..ก็..ฮึก..ขอโทษนะกุ้ก"

มือเล็กก็ค่อยๆกอดตอบร่างสูง

"ลุงจินฮะ มะมี๊เค้าไม่ใจร้ายแล้วใช่มั้ยฮะ?"เด็กตัวเล็กเดินมาข้างๆคุณลุงแล้วกระตุกปลายเสื้อเชิ้ตก่อนจะเอ่ยถามไป