Tropang Haraught Presents: Untitled

Chapter 21 Under the blanket of stars

Jimin POV

Takot akong mapahiya na naman kay Milan. Kanina nung tinanong nya bakit kasama na naman ako gusto ko na lumubog sa lupa pero mas takot ako na maiwan sya sa madilim na lugar na walang kasama at walang way para makauwi kaya ito ako ngayon humahangos papunta kung nasan sya.

bahala na si batman kung ano sabihin nya. "Bakit ka ba kasi topakin?" nasabi ko na lang sa sarili ko ng malakas.. dinugtungan ko yun ng e bakit gusto mo pa din kahit parang may saltik? sa isip ko.

Natatawa na lang ako sa sarili ko ng mahagip ng mata ko si Milan sa park kung san sinabi ni Jungkook na pinagiwanan nya dito.

Umaambon na pero parang wala lang paki si Milan sinasalo pa ng palad nya ang mga patak ng ulan habang nagpapaikot sa laruan sa playground. Nagpark ako sa di kalayuan. pinanood ko muna sya at nagipon ng lakas ng loob na lumapit sa babaeng pinaglihi sa sungit. Sa akin lang naman sya ganon. bakit kaya... hay eto na. lalakad na ako. straight to my sudden death. aja! hwaiting Jiminah!

Nakita nya ako agad pag baba ko ng sasakyan, dala ko yung pink na payong ko na kasya buong pamilya. Medyo lumalakas na ang patak ng ulan kaya tinawag ko na sya.

"Milan, halika na. hatid na kita."

She just stood there watching me approach.

a blank look on her face. di ko alam if galit sya o hindi ang alam ko lang nagigiging see through na ang uniform nya at dapat na akong umiwas ng tingin.

Nang makalapit ako sa kanya at naisukob sya sa payong binalot ko sya ng school polo ko. All the while nakatingin lang sya sa lupa at nakanguso. gusto ko din hawakan yung nguso nyang nanghahaba pag naiinis kagaya ng pagsaway ni Jungkook sa kanya pero ndi pwede.

"Thank you"

Nagulat ako ng magsalita sya. Nagsmile ako pero nasobrahan yata, parang nawala mata ko sa eye smile kaya naasiwa sya.

She sat in the car wordlessly.

"Nasa bahay sila nila hobi" pag iinform ko sa kanya.

"Ayako dun andon si jungkook" sabi nya habang nagtatanggal ng basang medyas at sapatos, sabay tapon ng mga ito sa trash can na inalipusta nya kanina.

Hatid na kita? ang sunod na tanong ko Nasa backseat yung bag mo.

"Wala pa si Ave, we need to come home together or else lagot kami pareho. Let her enjoy muna. She has a lot on her mind." paliwanag naman nya.

She reached for her bag sa likod, kaya naplapit yung mukha nya sa mukha ko when I turned to face her.

"Do you want to go somewhere?" i asked her para mapagtakpan yung kaba ko.

"I have nowhere specific in mind right now, Can we just drive?"

Humarap sya sa akin habang nakapatong ang paa sa passenger seat ko. OC ako sa kotse ko pero bakit di ko sya masaway? Mag uubos nga daw kami ng gas e bakit ako pa ata yung atat na atat umoo. Nabaliw na.

Nagstay sya sa ganong pwesto at nangalikot ng radio, paikot ikot sya sa mga stations. aligaga talaga pero nagsawa din. hinayaan sa commercial ng tuna. Nang matapos yun ito tumugtog.

"I look at her and have to smile..

as we go driving for a while..

haha Dini DJ yata ako ni Lord ngayon. saktong sakto e.

Milan's POV

I feel better. tinapon konyung squishy yucky socks and shoes ko and kept my feet up on the seat. I shook out my hair and may polo shirt pa ako to keep me warm. Joah!

Jimin is surprisingly nice to me kahit bitchesa ako sa kanya all day everyday. I'm feeling a little guilty so I stay quiet and look out the window.

And I have got all that I need right here in the passenger seat..

And I can't keep my eyes on the road Just knowing that she's inches from me.

His voice sounds heavenly. I can't help but turn to him and stare. He doesn't notice though. His whole attention on the road, his driving and the song he is singing. It was mesmerizing.

As my eyes wander on him, I notice the little mole in his collar bone. The sharp slope of his jaw. The chinky eyes and the way he pushes his hair back every 2 minutes or so...

I... I... i.. what is happening to me? This is not possible. No! I'm not noticing Park Jimin. not after all that I've done to him. Stop it Milan!

"STOP!" i guess this one I said outloud since he actually hit the breaks.

"Why?" tanong nya, "anong nangyari?"

Ahh (cmon Milan, isip ng palusot quick) "uhhhmn ano i want to see the stars. Let's see the stars."

Your wish is my command. wait lang. sabi nya sabay eye smile na naman. pinilit ko mag smile swear pero sa sobrang kaba ko ngiwi yata lumabas.

Nakarating naman kami sa may parang peak ng kung saan. Parang anlayo na nito sa city. Madami ngang stars. sabi nya kukuha sya ng sapin sa compartment pero naexcite ako bigla, binaba ko yung bintana at tumapak sa hood ng kotse nya. naupo ako sa harap at sumandal sa salamin.

"Ang dami daming stars!" sabi ko sa kanya. "Ang ganda."

"Ang ganda nga" sabi nya pero di naman nakatingin sa stars. "O sapin mo to mainit jan" sabay abot sa akin ng makapal ng blanket. Nilatag ko sa hood at tinapik ang space sa tabi ko. "dito ka!" sabi ko na ikinagulat nya. nagulat din ako e haha

pero tumabi naman sya sa akin at nanood kami ng stars.

Then the moon peeks from the clouds

Hear my heart that beats so loud

Trying to tell her simply

That I got all that I need

Right here in the passenger seat

Jimin POV

Is this even real? o nagiimagine na naman ako? katabi ko si Milan sa hood ng kotse ko. (Aray sa hood ng kotse ko goodluck sa gasgas at dent. so mukhang di panaginip) Napagod yata sya medyo napapasandal na sa akin. after a few minutes nakapikit na sya at nakahug sa akin.

Pano na? gigisingin ko ba? in the end hinayaan ko na lang, tinext ko si ave at pinaalam na kasama ko na pinsan nya.

Hahayaan ko muna sya matulog. Hahayaan ko muna sarili ko na mangarap.