Chapter 9

22 1 0
                                    

Mabilis na dumaan ang mga araw. Syempre pagkatapos ng SBall, ano ba susunod? Syempre, graduation na.

Malapit na ang graduation namin at hindi ako ganun kasaya. Dahil madami na ang maiiba. Yung mga kaibigan mo na maaaring hindi mo na makita, mga teacher na kaclose mo na hindi mo na makikita, maging yung mga maintenance na inaasar o kaclose nyo. Mahirap magpaalam sa high school life.

Sa high school life kasi, mature na immature ka. Yung nagdadalaga ka pero gusto mo padin magenjoy. Pero yung enjoy mo na yun ay pambata o that may cause you in a big trouble.

Yung mga taong nakakasalamuha mo halos araw-araw. The people who always completed and ruined your day. Yung mga taong makita mo palang yung muka nabubwisit ka na. Basta lahat na ng tao sa high school life mo MAMIMISS mo.

Sabi nga nila ang high school life ay ang most happy at memorable stage of your life. Kasi pagcollege na demanding na sa time, demanding na ang prof, maging ang subject at lalong demanding ang syota mo. Hindi mo na ganun maeenjoy. Pero kapag high school ka, hawak mo ang oras mo, may pakialam ang prof sayo, easy-easy ang subject at magkaklase pa kayo ni syota.

At sa high school lahat ng first maeexperience mo. Yung iba, first boyfriend|first gala|first uminom|first maguidance|first true tropa|first diverginize. Parang dito ka na mas namumulat sa realidad ng buhay. Hayy buhay.

Kaya aminin mo na! Nakakamiss ang high school life.

Bakit pa ko nagsesenti! Kasura naman. Hayy, mamimiss ko si Gerald. Kahit na parehas kami ng skwelahan na papasukan e kung apaka laki naman ng university na papasukan mo! Aba graduate ka na hindi pa din kayo nagkikita!

Mamimiss ko yung pagtitig sa kanya kapag lunch break. Pagpapansin ko sa kanya sa tuwing dadaan kami sa roim nila. Yung pagpapapicture ko sa kanya, kulang na lang everyday kong gawin yun.

He completed may high school life kahit hindi nya ko pinapansin, tinitignan, kinakausap, sinusulyapan, nginingitian,  o maging kinikiss at hinahug!!

Paano ko nasabi na he completed my high school life despite of those things? Kasi naexperience ko yung magmahal ng totoo. Yung magmahal kahit walang natatanggap na kahit ano.

Well thats life. Sometimes you get what you want but dont think that God dont want you to have it kasi malay mo mayroon syang nireready na mas magiging deserving at malay mo sya na yung talagang destiny at true love mo. Patience is a virtue.

Sometimes waiting is not a waste of time rather It is a sign that you trust HIM in everything HE will do in your story.

So wait lang ako! :). At ikaw din! ;)

**

Happy Graduation XD.

yurilalabs♥.

Kwento Ng KailanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon