ESRARENGİZ DOSTLUK...

Zamanı gelince, İNTİKAM.

Eve gitiğim zaman Kaan çoktan evdeydi bile. Ama çok farklıydı. Sinirli, durgun gibiydi. Sanki bir olay yaşadı da onun şokunu atamamış gibiydi. Aslına bakarsanız bende ondan farksız değildim. Tam ona "Neyin var senin ?" Diyecektim ki lafı azımdan aldı. Ve "Neyin var senin ?" Diye sordu.Bende söylesem mi söylemesem mi kararsızlıkları yaşıyordum ki ondan birşey saklamamam gerektiğini düşündüğümden dolayı, söylemeye karar vermiştim. Önce onun söylemesi gerektiğini düşünmüştüm. Ve sordum " Beni bırakta, asıl sen anlat neoldu ? "Kaan, " Ya ben bilmiyorum. Mira çok farklı. bugün sinirime dokundu. Biliyormusun, partide hep onunla olurum diye düşünmüştüm. Sonra bana, sen takıl, gelirim. Dedi. Biliyor orada kimseyi tanımadığımı. Bende seni bulamiyınca, tekrar Miranın yanına gitiğimde çok fazla kişi vardı yanında. Merhaba diyecektim ki Mira, buda bizim amele falan diğerek dalga geçmeye başladı. Herkeze rezil olduktan sonra partiyi terk ettim. Ama gerçekten ona çok kızgınım. " Dedi. Biraz sinirli, biraz şaşkın, birazda üzgün bir şekilde. Duyduklarıma şok olmuştum. İçimden, nekadarda seviyesizler diğerek söylendim.Bu durumda Kaana Burağı daha sonra anlatmaya karar vermiştim. Ve Kaana, " Ya nasıl kişiler bunlar yaa ! Ne oldukları belli olmuyor. İki yüzlü ve havalılar. Onlar kimki bizi rezil ediyorlar ! Benide rezil ediceklerdi ki dayanamadım bende partiyi terk ettim. Mikrofonda kezban diğerek dalga geçen kız benden bahsediyordu." Dedikten sonra, Kaan sertçe, elini masaya vurdu. " Hata bizde ! Onları iyi kişiler olarak gördük ki ortamlarına girdik. Hata bizde ! Kendilerini ne zanediyor bunlar ! Ama bu yaptıkları yanlarına kalmiyacak ! Kuzenimle dalga geçmek neymiş göstericem onlara ! " Dediğinde gerçekten ona hak vermiştim. Aynı şekilde, onlar kimki kuzenimle dalga geçiyorlar ! Diye düşünmüştüm. Fakat Kaan onlarla muhatap olsun istemiyordum. O yüzden ona engel olmaya çalıştım. Ve galiba işede yaramıştı. Kaan, " Tamam ama doğru bir zamanda bilirim yapacağımı " Dedi. O bile yeterliydi benim için. Zaten bu onların yanına kalmayacaktı. Derken, mesaj geldi. Mesaja bakmak idtemiyordum. Çünkü az çok kimden geldiğini tahmin edebiliyordum. Buraktan gelmişti. Ama dayanamadım ve mesaja baktım. Mesajda, " Üzgünüm tek suçum sevmekti... Biliyorum hatalıyım. Ne olur beni anla. " Ne saçmalıyor bu manyak ? Mesajdan hiç anlamamıştım. Kaan bana, " Keşke okulum açılana kadar sizin okulunuzda olsam. Nede olsa gitmeme daha 3 ay var. " Dediğinde, tüm olanları unutmuştum ve mutlu, birazda heyecanla," Ayyy ne güzel olur. Sevtap teyzemden izin alalım. Okula gell çok güzel olur. Zaten okulda anlaşabileceğim kimsem yok. " Dedim. " Tamam sorarız anneme. O değilde, Peradan ne haber ? " Diye sordu. Bende ona, şişeyi bugün denize attığımı, yarın denize gidip cevap gelmişmi diye bakacağımızı söyledikten sonra, uykumun geldiğini farkedip, yatama attım kendimi. Yatakta sırt üstü yatmış tavana bakarken aklıma bu gün yaşadıklarımı sorgulamak geldi. Ve başladım düşünmeye...

Burakla yaşananlar rüyamıydı ? Diye düşünürken, tekrar telefonu elime aldım ve mesaja baktığımda rüya olmadığının farkına vardım. Aslında Burağın attığı mesajlardanda, sahilde söylediklerindende hiç bir şey anlamıyordum. Benden kim hoşlana bilir ki ? Burağın düşünceleri gelir geçer... Derken, Miranın kuzenime yaptıklarını düşündüm. Ve nasıl böyle birşey yapar düşüncesi içersindeydim. Ben bunları düşünürken, kafamı yastığa gömerek uykuya daldım...

Arkadaşlar, okuyucularım 300 e gelince multimediya da hikayedeki karakterler yer alacak. Tüm okuyuculara teşekkürler...

Bu bölümüm, canım arkadaşım, kardeşim Melezgirl için... ♥ ☺