Chapter 4: Blake's confession
3 days nalang aalis na ako, pero hangang ngayon ay di pa din nasasagot ang mga tanong ko.
"You have 3 days left shaine, are you ready?" Tanong ni 'papa' sa akin, ewan ko ba. This past few days naging mas caring sya.
"I know," Cold kong sagot.
"Anak mag-ingat ka ha?" Hindi na ako sumagot na tinanguan ko lang sya,
wala akong panahon na makipag-usap sa kanya tungkol sa mga walang kwentang bagay.
Sinuot ko na ang bag ko at umalis na ng bahay, baka ma-late pa ako.
Binuksan ko yung radio, sakto naman na pabortitong kanta ko yung pinatutugtog. Young dumb and broke.
Malapit na ako sa school namin ng biglang may tumawid, kaya napatigil ako. Akala ko nsagasaan ko sya kaya bumababa ako ng kotse ko.
"Ah miss miss okay lang po kayo? Pasensya na, nandun po yung overpass oh."
Natigilan ako ng bigla syang humarap sa akin, natakot ako bigla. Puti na ang buhok nya at matanda na din sya dahil may tungkod syang dala dala.
"L-lola, okay lang po b-ba kayo?" Bigla nya akong tinitigan sa mata kaya napaatras ako at napaupo sa lupa.
Tinulungan ko syang tumayo, naglakad na din sya paalis. Hindi pa sya nakakalayo sa akin nang bigla nya ulit akong hinarap, ng nakangiti. Isang nakakalokong ngiti.
Bumalik na ako sa loob ng kotse ko ng wala sa sarili, ang weird. Bigla akong kinabahan,
Nakarating naman ako sa school ng ligtas, nagulat nalang ako nung biglang sumulpot si blake sa harap ko.
"Uy! Ano bang iniisip mo? Kanina ka pa tulala eh,"
Kailangan kong ituon sa ibang bagay ang atensyon ko, habang iniisip ko yung nangyari kanina mas lalo akong kinakabahan.
"Wala, nagugutom lang ako. Tara kain muna tayo," Buti naman at naniwala sya, mamaya magtanong na naman sya ng kung ano ano.
"So ayun nga, nagtanong tanong ako sa mga estudyante dito kung nabigyan ba sila ng misyon, alam mo kung anong sagot nila?" Tanong nya sa akin bago sumubo ng paborito nyang hamburger.
"Anong sagot nila?"
"Wala, wala pa daw binibigay na misyon sa kanila. Weird right?"
Tama ba talaga na tinanggap ko yung misyon na 'yon? Simula nung tanggapin ko 'yun ang dami ng weird na bagay na nangyayari sa akin, tulad nalang nung sa skyranch. Aaminin ko natakot ako dun, hindi alam 'yon nila blake dahil hindi ko sinabi alam kong mag-aalala lang sila.
"Sus, baka naman nagkataon lang na wala masyadong misyon. Ang oa mo."
"Ano? Papasamahin mo na ba ako?"
There are so many fucking good reasons para isama ko sya, but that's not enough. Too dangerous for him, no. Just no.
"No blake, we already talked 'bout that. Ilang beses ko bang kailangan ipaliwang sa'yo?" To be honest, naiinis na ako. Para naman sa ikabubuti nya 'to e.
"Uhm, sorry. Natatakot lang naman kasi ako, pero kung ayaw mo. Okay lang, basta ipangako mo sa akin na makaka balik ka dito ng buhay." Hays salamat naman at naiintindihan nya na,
"Blake, i don't make promises."
"Oh, okay." Sabi nya, tinignan ko ang mga mata nya. Alam kong sincere sya sa mga sinasabi nya, salamat naman at naiintindihan nya na.
Aaktong tatayo na sana ako nang bigla nyang hawakan ang kamay ko,
"Where are you going?"
"Blake, may pasok pa ako ano ka ba. Ikaw? Wala ka bang pasok?"
