( Sonra gülüşün geldi aklıma ve içimden dedim ki: Yine gelsen yine severim seni . )
Babam her şeyi öğrendi, telefondaki mesajları okumuş (neden silmedi bu kız diye düşünürseniz onları silmeye kıyamadım sürekli okuyup okuyup yine heyecanlanmaya başlıyordum o yüzden silmedim.) Sonra babam bana geldi kim bu çocuk dedi ben de arkadaşım dedim yalan söylediğimi biliyordu bana kızdı neden yalan söylüyorsun diye bende bir şey diyemedim sonra bu yaşta olmaz bu şeyler dedi, ben ağlamaya başladım (şimdi ben Fırat'tan ayrılacak mıydım) sonra bir kaç şey daha deyip telefonumu aldı. Bana eski telefonumu verdi bende geri istemedim. Artık gözlerim şişmişti ağlamaktan. Akşam olmuştu evde kimse yoktu bende Fırat'ı aradım her şeyi ona anlattım konuştuk falan işte 1 saat sonra mesaj attı bana mesajda şunlar yazıyordu
- yağmur ben buluşamadığım için yapamıyorum yani bir şey anlamıyorum çıktığımızdan
(bana söz vermişti, seni asla bırakmayacağım demişti ama yalanmış işte güvenmeyeceksin bazılarına şimdi ise tamam demekten başka bir şey gelmiyor elimden. )
- tamam seni zorlayamam zaten bb
- bb
- son bir şey sorucam bir kız mı var yoksa gerçekten buluşamadığın için mi ?
- kız yok buluşamadığım için
-peki bb
Böyleydi konuşmamız o gün aslında çok bir şey hissetmemiştim sonra ki gün değiştim bir günaydın mesajı kimseden gelen yok hep onu düşünüyordum. Nereye gitsem hayallerimin içinde o vardı unutamamıştım onu . Şimdi ise bir çocuk seviyorum okuldan ama hala rüyalarımda Fırat vardı. Arkadaşlarım salak mısın sen diyordu çocuk seni üzdü kaç kere sen hala onu bırakamadın diyorlardı. Ben yine ağlamaya başlıyordum klasik ben işte :)
