pain. ➳ |jung Hoseok|

~one

Llisa;
Dinle, bir kız ağlıyordur belki,
Belki bir çocuğun hayallerini öylece ezmişlerdir.
Belki bir çocuğun çocukluğu, kül olmuştur.
Belki hala yanıyordur da, yanan kalpler, çıkan duman, gözükmüyordur sana.
Gör onu, çığlıkları duy, biliyorum, sende onlardansın.
Seni tanıyorum.
Sen ben, bende senim.
Hoseok çok etkilenmişti bu yazıdan, sanki gerçekten tanıyordu kız onu, sanki onun için yazılmıştı tüm bunlar.
Daha çok bu tarz yazıların paylaşıldığı bu site, gittikçe kalabalıklaşmış ve eski güzelliğini yitirmişti. Ama bu kız, sitenin ilk zamanları kadar kaliteli yazıyordu, hala. Kızın profiline girdi, başlıca okumaya başladı.
Llisa; Bugün yine berbat bir gün geçirdim, sanki yaşamamam için beni zorluyorlar.
Llisa;
Kalemimin ucunda insanlar var,
Öyle boş, öyle sıradan,
Onlardan olmadığım için mutluyum.
Ama benim kalbim için bile,
Bazı şeyler ağır geliyor.
Yeter.
Llisa;
Ağlamaktan nefret ediyorum,
Bazen kahkahalar atmak istiyorum,
Ah evet!
Küçükken atamadıklarımdan.
Birçok yazı içine dokunmuştu, Lisa ona çok yakın gelmişti. Anlık dürtüyle, mesaj butonuna bastı.