“bu sefer ki farklı,
sana söz veriyorum„
dediğinde, işte o zaman inanmamam gerekirdi sana.
biliyordum kanayacağını avuç içlerimin,
gelip öpmeyeceğini biliyordum
kanayan yerlerden.
biliyordum elimi tutmayacağını,
biliyordum.
peki neden sana inanmayı seçtiğimi,
düşündün mü hiç?
ben kendimden çok sen doluydum.
kalbimi çok kırdın,
neden?
