I Found Her (TLCP2)

Unang Kabanata

TATLONG taon na ang nakakaraan isang babae ang natagpuan ni Winter sa gubat. Kakaiba ito sa kanila, hindi ito putlain, hindi rin puti ang kulay ng balat nito. She had a tan skin. Iba rin ang isinusuot nitong damit, tadtad ito ng bakal. May iba itong lengwaheng ginagamit na pati ang mga matataas na priestess hindi ito maintindihan.

"Daddy Winter!" masayang bati ng isang batang babae kay Winter. He gave her a smile at kaagad namang tumakbo ang bata palapit kay Winter.

"What are you doing here, Myrtle? Where's Reshin?" agad na tanong ni Winter sa kanyang inaanak na si Myrtle.

Anak ito nina Irish at Reign na matalik na kaibigan ni Myrtle Diamond.

Sakto namang lumitaw si Reshin sa harap nilang dalawa. "Myrtle!" inis na sigaw ng batang lalaki sa kaniyang kakambal.

"What's the problem kids?" pang-uusisa ni Winter sa mga bata.

"None, Dad, Reshin is just over acting," ani ni Myrtle at umiling.

"But, Dad, someone's courting Myrtle. I don't want that, she's mine." pagpapaliwanag ng batang lalaki.

"I told you, Dad. He's overreacting again, he's not courting me, Reshin, he's just my friend," mahinahong pahayag ng batang babae.

Myrtle's twin heave a sigh.

"Look, Myrtle, I'm a guy, I can see it in his eyes that he likes you, damn. I promise to Mama and Papa that I'll protect and gaurd you, no matter what," paliwanag ng batang lalaki sa kakambal.

"I know right but, you don't have to worry about me. I'm sure that guy won't do no good to me, and you surely knew that I'm smart, I won't let anything bad happened to me. And earth to Reshin! Kaya hindi ka nakakaporma d'on sa crush mo kasi, lagi mo akong binabantayan," anang batang babae sa huli.

Napapantastikuhang nakikinig, at nanonood lamang si Winter sa pag-uusap ng dalawang batang nasa harap niya ngayon.

Weird, this twin is just 8 years old and they already have crushes issues...

Natatawang komento ni Winter sa sarili, nagsquat ito upang magpantay ang mga mukha nilang tatlo.

RAMDAM ni Myrtle na kanina pa may nanonood sa kanya, at alam niyang nag-aabang na naman ito kung kailan na naman siya tutumba at mawawalan ng malay.

She's been doing this, since 8 years that he saw her. Hindi niya ito masisisi, ilang ulit na ba siya nitong naabutang walang malay habang gumagawa ng mga ritwal?

He knew very well, na halos hindi na kinakaya ng katawan ni Myrtle ang mga ritwal. Ni hindi ito masyadong kumakain pero.  nagtitiwala ang dalaga na magagawa niya ito. At ang tanging magagawa na lamang niya ay suportahan ito.

Ilang ulit na ginawa ni Myrtle ang ritwal ngunit, walang improvement. Mas lalo siyang nanghihina sa ginagawa, she's been trying ngunit, hindi niya magawa-gawang magbukas ng portal. She'd been stuck to that world, for almost a decade.

NAPATIGIL sa paglalakad si Winter nang madaan ang isang pasilyo. Kanina pa niya hinahanap ang kambal na malamang naglalaro nanaman sa buong kaharian. Kanina pa siya naglilibot nang, bigla siyang mapadaan sa nag-iisang pasilyo patungo sa silid ng dalaga.

Nasa pinakamataas na tore ang silid ng dalaga, at ito mismo ang nagrequest na sa isolated siya na lugar mamalagi. Hindi dahil, sa naiiba ito, kundi may ginagawa ito, at ayaw niyang mapahamak ang mga nilalang na nasa paligid niya kung kaya, mas pinili niya ang lugar kung saan malayo sa iba.

Binaybay ni Winter ang pasilyo at nang, marating ang dulo nito, kumatok siya ng tatlong beses sa pinto. "Pasok..." isang malumanay na tinig ang narinig niya mula sa loob ngunit, ibang lenggwahe ang gamit nito.

Maingat na pinihit ni Winter ang doorknob at pumasok sa loob. Bumungad sa kanya ang malungkot na mukha ng dalaga habang, nakaupo sa gilid ng kama nito.

"May kailangan ka?" anang dalaga sa malumanay na tinig. Napailing si Winter at lumapit sa dalaga, naupo siya sa tabi nito. "You'll be okay. Everything will be okay..." bulong ni Winter rito at, saka ito niyapos. Ginawaran niya ito ng halik sa noo.

"I wish, I could help you," pahayag ng dalaga at gumanti ng yakap sa binata. Malungkot na napangiti si Winter sa binitawang salita ng dalaga.

We will find a perfect timing... even though there is no such thing.

Ani ni Winter sa sarili. "Kumain ka na ba?" tanong ni Winter pagkalipas ng ilang sandali. Umiling ang dalaga kaya naman, napabuga ng hangin si Winter.
"Halika na, tumayo ka na riyan, kailangan mong kumain," ani ni Winter sa dalaga at naunang lumabas ng silid. Kaagad na sumunod sa kanya ang babae.

Nakalimutan lang naman nitong kumain dahil, sa ginagawa. Tanging ang binata lamang ang nakakaintindi sa babae. Hindi nila alam kung bakit at kung papaano, at kung ano man ang dahilan, she's thankful for it. At least she had someone who can understand her.

NAPANGITI si Myrtle nang, unti-unting magkaroon ng biyak ang dimension na kaniyang kinaroroonan. At last, may nangyari ring maganda ngunit, kaagad ring napawi ang ngiting kanina'y nakapaskil sa kaniyang mga labi. Unti-unting nahabi ang biyak at bumabalik na naman ito sa dati nitong anyo.

"Just wait for me, promise, You'll crossed path with me again, dimwit." bulong ni Myrtle sa sarili.

"Tama na muna 'yan, you need to feed yourself, woman," anang nakasimangot na lalaki sa kaniyang likuran.

Myrtle heave a sigh, mukhang kailangan na muna niyang magpahinga, pasasaan mabubuksan din niya ang portal.
Tumayo siya mula sa pagkaka-indian sit at hinarap ang lalaki.

"Okay," ani niya at binigyan ng tipid na ngiti ang binata. Nabura ang nakasimangot na mukha ng binata at mukhang nabunutan ito ng tinik.

Ang akala kasi nito'y kailangan nanaman niyang pilitin ang dalaga upang kumain, mas inuuna kasi nito ang ginagawang ritwal.

"Come with me to the dining hall, gusto ka nilang makita," anang lalaki kay Myrtle at naunang maglakad papuntang dining hall.

Myrtle just nod at sumabay sa binata. Malaki ang utang na loob niya rito, ito lamang ang natatanging nilalang na tumulong sa kanya nang, mapunta siya sa lugar na ito. Mabait, pasensyoso at malambing ito sa kanya, napakadali para sa kaniya na makipagpalagayang-loob sa binata.

HINDI maiwasan ni Winter na mapabuntong-hininga ng malalim nang marinig ang boses ni Myrtle.

"You miss her... yeah?" tanong ni Phrixos sa kanya, ang natatanging lalaking maylakas ng loob na inisin ng inisin ang kapatid niyang si Summer na sa tingin niyang may sayad rin sa utak.

Nasa Center Palace sila dahil, sa isang pagdiriwang para sa kaarawan ni Summer.

Napailing siya at hindi nagsalita, hindi na niya kailangang tumugon pa. Alam na alam na nito kung ano ang isasagot niya.

"Hey, brother-mine, are you enjoying?" nakangiting saad sa kanya ni Summer.

"Oo, kanina, nang, wala ka pa rito," biglang hirit ni Phrixos. Napairap naman si Summer sa kanya. "Kapatid ba kita? Ikaw ang tinatanong?" tugon ni Summer.

A smile creep to Winter's face at agad nasunda ng mahinang tawa. Nagtatanong ang mga matang napatingin sa kanya ang dalawa na kanina lang ay nababangayan. "Alam niyo, bagay kayo," pahayag ni Winter.

Kaagad na tumaas ang kaliwang kilay ni Summer at napapantastikuhang napatitig sa kapatid. "Seriously, brother-mine? Iyang kumag na 'yan? Over my dead gorgeous, sexy, hot body," komento ni Summer.

"Asa ka rin, ikaw gorgeous? sexy and hot? mali atang aklat ang nabasa mo, nililinlang ka ata ng salamin mo," sagot ni Phrixos kay Summer.

Napakamot na lamang si Winter sa kanyang batok nang, mag-umpisa na naman ang dalawa na magbangayan. Natatawang nilisan niya ang mga ito.

Curious, are we? Well I don't want to cut the thrill so, bare with me. Alam kong kaunti lang ang update na 'to kaya, pasensya.

Any deductions on what is happening? Sa makakahula I would love to dedicate to you, the next chapter, if ever na may nagbabasa na nito.

-LYRA